برنامه قله منارک
سرپرست برنامه : حسام البرزی
تهیه کننده گزارش : علی حاجیلو
تاریخ اجرا : 93/8/30
مسئول فنی : آقای اکبر هرمزجانی
جلودار تیم : آقای احمد رضا قلی عقب دار تیم : آقای رسول ایمانی مسئول کمکهای اولیه : آقای رسول ایمانی
مسیر دسترسی به منطقه صعود : کرج - جاده چالوس - جاده روستای خوزنکلاه - مابین روستای سیجان و خور - ابتدای دره سیجان
توپوگرافی قله : قله منار در شمال ، قلل سکین چال لوارک ، نو دشتک ، بازارک ، و توچال در شرق ، قلل پهنه حصار و چشمه شاهی در جنوب ، قلل شاه نشین و شاه دژ در سمت جنوب غربی ، قلل خونکهار ، کهار و ناز درغرب ، و قلل ونتار ، هفت خوان ، زرده بند ، کلاش ویا در شمال غرب تا شمال.
پوشش گیاهی منطقه : خار ، گون ، گلپر ، ریواس و آویشن کوهی .
پوشش جانوری : کبک ، کبک دری ، خرگوش ، روباه ، گرگ ، کل ، بز کوهی و گراز.
وضعیت آنتن دهی موبایل : آنتن دهی موبایل داخل دره تا ابتدای یال شرقی شاه نشین و از ابتدای یال اصلی قله وجود دارد و در باقی مسیر داخل دره فاقد آنتن دهی است.
وضعیت آب در منطقه : در طول مسیر دره سیجان چشمه وجود ندارد وآب موجود نهر و رودخانه کوچک داخل دره است. و از ابتدای دامنه شیب دار صعود دسترسی به آب وجود ندارد . البته در زمستان استفاده از برف موجود روی یال هم امکانپذیر است.
برنامه در مورخ 30/8/93 با تعداد 12 نفر مشتمل بر 4 نفر از اعضاء گروه شقایق و 8 نفر به عنوان مهمان اجرا گردید.
اسامی همنوردان:
اعضاء شقایق : آقایان اکبر هرمزجانی ، حسام البرزی ، رسول ایمانی ، علی حاجیلو و خانم شبنم رشیدی.
اعضاء میهمان : آقایان احمد رضا قلی ، امین دشتی ، حمید عبدی ، جمشید مهرآور ، مجتبی باقرزاده ، مسعود صابر نیا و خانم اکرم خالصی.
راس ساعت 5:30 صبح روز جمعه با مینی بوس آقا داود به اتفاق دوستان به سمت جاده خوزنکلاه راه افتادیم. ساعت 6 به ابتدای جاده خوزنکلاه رسیدیم و با گذر از کنار روستاهای خوزنکلاه ، ابهرک ، ارنگه ، سرزیارت و سیجان قبل از رسیدن به روستای خور ساعت 6:30 بر روی پل دره چشمه شاهی از خودرو پیاده شدیم. یک مسیر در سمت راست پل و به سمت شرق وجود دارد که وارد دره چشمه شاهی می شود. یک مسیر پاکوب در سمت چپ و شمال پل بر روی دامنه منتهی به دره سیجان هم وجود دارد که نقطه شروع مسیر کوهپیمایی ماست.
این مسیر پاکوب ابتدا در سمت چپ و غرب دره و نهر سیجان شروع می شود بعد از نیم ساعت به منطقه ای صخره ای که در حقیقت یال شرقی و فنی صعود به قله شاه نشین است می رسیم. مسیر پاکوب واضح است در ابتدای مسیر صخره ای ، یک پل چوبی و سنگی در منطقه صعب العبور برای عبور و مرور توسط محلی ها ساخته شده است. در میان گذر از صخره ها و گاهی دست به سنگ شدن ها کم کم وارد کف دره شده و به نزدیکی آب رودخانه می رسیم. محل مناسبی است برای صبحانه و ما ساعت 7:25 به صرف صبحانه مشغول شدیم و ساعت 8 حرکت را شروع کردیم.
دو راه برای ادامه مسیر به سمت شمال دره وجود دارد یکی مسیر داخل کف دره و در کنار آب رودخانه و دومی مسیری در سمت راست دره که کمی بعد روی دامنه و درمیان صخره ها به سمت شمال ادامه پیدا می کند که در انتها به مسیر اول می رسد.در انتهای مشترک این دو مسیر از رودخانه به سمت دامنه سمت چپ و غربی دره متمایل شده و باز کمی از رودخانه فاصله می گیریم. در طول مسیر به 3 آبشار برخورد می کنیم که در تصاویر گوگل ارث پیوست مشخص شده است.سپس دره کم کم از حالت تنگ و دامنه های اطراف صخره ای جای خود را به درهای باز و دامنه های خاکی می دهد. همچنان در جهت شمال ودر سمت دامنه غربی دره به مسیر ادامه می دهیم . شیب دره زیاد نیست.
در انتهای دره به منطقه ای بر خورد می کنیم که دره اصلی به دو دره شمال شرقی و شمال غربی تقسیم می شود. این محل انتهای دره ، ابتدای شروع صعود بر دامنه و آخرین نقطه دسترسی به آب جاری است. اگر چه کمی دیر شده ولی به هرحال در اینجا به مراسم معارفه افراد می پردازیم و سپس سوار بر دامنه شمالی روبریمان می شویم و سرعت ما کمی کند تر می شود. در انتهای دامنه وقتی شیب دامنه در حال کم شدن است ناگهان یالی با شیب تند و نفس گیر در برابرمان خودنمایی می کند که در حقیقت یالی است که به یال اصلی قله منتهی می شود. کمی استراحت کردیم و سوار یال فرعی با شیب تند شدیم . حرکات زیگزاگ با سرقدمی پیشکسوت مجرب جناب آقای احمد رضا قلی ما را آرام آرام به یال اصلی رساند. از روی یال اصلی دره رزکان ، سد کرج و قلل همجوار در فاصله دور و نزدیک قابل رویت بود.
هوا هم صاف و آفتابی بود . اگرچه به واسطه برفی که در 50 متری یال روی دامنه ها مجاور نشسته بود باد سردی می وزید. روی یال اصلی کمی استراحت کردیم و مسیرمان را به سمت راست و در جهت شمال شرقی به سمت قله منارک که با سنگ چین های متمایزش مشخص بود تغییر دادیم .به دلیل شیب تند دامنه های منتهی به یال اصلی ، بر روی نقاب برفی تشکیل شده روی یال حرکت کردیم و گاهی در چاله برفی ها فرو میرفتیم . ساعت 12:40 همگی به صورت دشت بانی و دست در دست یکدیگر با سرود ای ایران پا بر فراز قله 3350 متری منارک گذاشتیم. قله منارک در انتهای شرقی خط الراسی است که از قله سیاه بند در غرب شروع می شود.
ابتدا با صحبتهای جناب آقای هرمزجانی ریاست محترم هیئت مدیره باشگاه و سکوت یک دقیقه ای به مناسبت گرامیداشت درگذشتگان و شهدای کوهستان مراسم قله اجرا شد و سپس نیم ساعتی در قله به عکاسی و صرف تنقلات پرداختیم و ساعت 13:10 مسیر بازگشت را درپیش گرفتیم. وقتی بر روی یال اصلی درحال بازگشت بودیم به منظور پیدا کردن مسیر فرودی بهتر ، به سمت شرق تغییر جهت دادیم و یال دیگری را در سمت چپ و شرقی یال فرعی صعود شده برای فرود انتخاب کردیم. مسیر بهتری بود. مسیر شن اسکی بهتری برای فرود داشت و فرایند فرود ساده تر و سریعتر صورت گرفت. ساعت 14 به کنار رودخانه و انتهای دره بازگشتیم و برای صرف ناهار به مدت 45 دقیقه استراحت کردیم. سپس به بازگشت ادامه دادیم و ساعت 16:30 به ابتدای دره و کنار مینی بوس رسیدیم و ساعت17:30 هم در کرج از همنورادنمان به امید دیدار در برنامه ای دیگر خداحافظی کردیم.
در پایان گزارش، از طرف همه همنوردان از حضور پیشکسوتان دوست داشتنی و باتجربه آقایان هرمزجانی و رضاقلی و همچنین سرپرستی قابل تقدیر آقای حسام البرزی سپاسگزارم .
تا درودی دیگر بدرود.
