برنامه قله زردی بند
سرپرست برنامه : رسول ایمانی
تهیه کننده گزارش : رسول ایمانی
تاریخ اجرا : 93/12/01
جلودار تیم : آقای علی حاجیلو
عقب دار تیم : خانم زهرا خلخالی
مسیر دسترسی به منطقه صعود : کرج - منطقه برغان – نرسیده به روستای سنج
توپوگرافی قله : قله های اسپیدی بند ، مگس سنگ در شمال ، قله های قبله بند ، وردی بند در شرق ، سوته ، خرگوش نو ، اشکدر ، خرابه نو ، قلل کهار ، میش نو ، ناز و وارکش در شمال و قله های دوگانه کروج در مجموعه قله های علم کوه در شمال غربی ، قله شاه البرز در غرب
پوشش گیاهی منطقه : خار ، گون ، گلپر ، ریواس ، آویشن کوهی ، شنگه ، پونه و گرز .
پوشش جانوری : کبک ، خرگوش ، روباه ، ، گرگ ، کل ، بز کوهی و گراز.
وضعیت آنتن دهی موبایل: آنتن دهی موبایل بعد از روستای سرهه وجود ندارد. فقط در ابتدای خط الراس تا قله آنتن دهی بسیار محدودی وجود دارد. البته خطوط ایرانسل آنتن دهی بیشتری دارند.
وضعیت آب در منطقه : در طول مسیر دسترسی به آب آشامیدنی وجود ندارد.
برنامه در مورخ 93/12/1 با تعداد 18نفر مشتمل بر 14 نفر از اعضاء گروه شقایق و 4 نفر به عنوان مهمان اجرا گردید.
اسامی همنوردان:
اعضاء شقایق :
آقایان جمشید مهرآور، سعید درودی، سلمان بهمن دار، حسین رضایی جاوید ، رسول ایمانی ، حمید فرضی پور ،علی حاجیلو، علی محمدی ،بهادر رحمت،علیرضا صفائی و خانمها :مهناز امیر همایون ،منیره شکر بیگی ،عارفه رجب، مریم صفائی
اعضاء میهمان :
آقایان علیرضا ایمانی و خانمها مهرآو فرخ زاده.زهرا خلخالی،زهرا بهمن دار
شرح گزارش:
در تابلوی آفرینش دست چیره دست و هنرمند خالق هستی و طبیعت ، مکانی را خلق نمود که بشر حتی در دنیای صنعتی کنونی و با روند سلطه گرایانه و تخریب طبیعت ، باز هم هوائی پاک ، طبیعتی بکر و فضائی روحانی و مملو از معنویت داشته باشد ، این مکان کوه است . کوه که آزاد کننده فکر و آرامش دهنده روح انسانهاست . کوه نورد با صعود و رسیدن به قله ، روزنه هائی درفکر و روحش باز می شود که روح میتواند از آنها برای رسیدن به صفای یکرنگی و یکی شدن با طبیعت و قدرت لایزال الهی به اوج برسد و چه زیباست که انسان با روحی پاک و جلا یافته با واسطه ائی بنام کوه به سمت بالا عروج کند . روز جمعه بر خلاف عموم که یاد آور خواب و استراحت است برای عده ای نماد سحر خیزی و تلاش برای بهبود عملکرد خود و تفکر درباره آنچه که در یک هفته گذشت در یک محیط آرام و دوست داشتنی به نام کوه است.
ساعت 5:45 صبح روز جمعه با یک دستگاه مینی بوس و یک دستگاه سواری از سه راه گوهر دشت به سمت برغان و روستای سنج حرکت کردیم. از طریق اتوبان کرج - قزوین وارد جاده کردان شدیم و به سمت روستای برغان ادامه مسیر دادیم برای رسیدن به روستای سنج 500 متر مانده به روستای برغان در سمت چپ جاده ای با شیبی تند و به واسطه تابلویی که مسیر روستای سرهه و سنج را نشان می دهد مشخص است . مسافت مسیر از میدان حصارک کرج تا دو راهی روستای سنج 25.5 کیلومتر و مسافت دو راهی تا روستای سنج 11.5 کیلومتر . پس از مدتی به دو راهی روستای سرهه می رسیم سمت چپ به مسیر ادامه می دهیم . قبل از روستای سنج در سمت راست دیواره های بزرگی قابل رویت است که نوع سنگ های حاکی از قابلیت سنگ نوردی بر روی آن است از سمت راست این دیواره ها دره ای وجود دارد که مسیر شروع می باشد با توجه یه پیش بینی ها هوا شناسی به همه همنوردان وجود بارش در طول صعود اطلاع و پوشاک مناسب بارش نیز تهیه شده بود وقتی که از مینی بوس پیاده شدیم باراش برف را مشاهده کردیم که نوید یک صعود زمستانی را می داد که بر خلاف برنامه ها قبلی که در کوهستان خبری از برف نبود بارش برف موجب مسرت همنوردان شده بود در ابتدای مسیر و قبل از شروع پیمایش مراسم معارفه برای آشنایی بیشتر همنوردان با هم برگزار شد. سپس با سرقدمی آقای حاجیلو و عقب داری خانم خلخالی حرکت را ادامه دادیم.
پیمایش قله زردی بند دو بخش داشت یکی پیمایش مسیر ابتدای صعود که یک مسیر سنگی بود و با توجه به بارش برف ولغزندگی عبور با تاخیر و حمایت همنوردان با تجربه انجام می شد و مسیر دوم از رسیدن به یال اصلی بود که یک شیب ملایم و مسیری که در بارش های اخیر مملو از برف شده بود.
کمی بعد از رسیدن به یال اصلی در زیر ضخره ای بزرگ که امکان نشستن را به همه اعضا می داد و علاوه بر چشم انداز زیبا از بارش برف نیز افراد را محافظت می کرد در ساعت45 :8 به مدت نیم ساعت برای صرف صبحانه نشستیم . این منطقه محل مناسبی جهت کمپینگ و شب مانی است .
بعد از صرف صبحانه در ساعت 9:15 دقیقه ادامه مسیر را از روی یال شروع کرد ه ایم برف و سفیدیش هر لحظه بیشتر می شد و نیاز به برف کوبی داشت کوه نوردی یعنی برف کــوبی…. عبــور چــندیــن نفــر از یک مســیر اما به جای مــاندن تنــها یک رد پـــا، ردی پای که ماحصل ” اشتباه کردی” یا “موفق شدم” نیست ردی پای گروه هی است که خواهند گفت بلکه “اشتباه کردیم” و “موفق شدیم”.. چرا که ما در هر موفقیت و شکستی یا مستقیما تاثیر گذار بوده ایم و یا به نحوی بستر ساز آن بوده ایم.
دانه های هم چون الماس برف با نسیم فرح بخش زمستانی هر لحظه بیشتر پوستمان را نوازش می کرد برف می بارید و ما خاموش، فارغ از تشویش ، نرم نرمک راه می رفتیم برف می بارید و ما آرام، گاه تنها، گاه با هم، راه می رفتیم ، چه شکایت های غمگینی که می کردیم یا حکایت های شیرینی که می گفتیم. هر چه جلوتر می رفتم راه بود و راه- برف بود و برف.گاهی آسمان در مسیر ابرهایش تمام می شد و آفتاب بر صورت مان چشمک می زند و نوید امید رسیدن به قله را می داد.
با توجه به بارش برف و وجود مه فراوان در طول مسیر از همه همنوردان خواسته شد که در طول مسیر حداقل فاصله را داشته باشند تا قدرت دید همه افراد وجود داشته باشد. در ساعت 11:15 دقیقه به بر فراز قله زردی بند رسیده ایم بند در زبان محلی به نام سنگ می باشد و علت نام گذاری این قله وجود صخره های بزرگ زرد شکل در انتهای قله است. قله که می رسی احساس شعف می کنی بالا رفتن به نوعی تمرین و ممارست جهت بالا بردن ظرفیت درونی خویش است .
بعد از رسیدن به قله و انجام مراسم قله و یک دقیق سکوت به یاد همه همنوردان و گرفتن عکس بلافاصله به برای استراحت به کمی پایین تر از قله آمدیم چرا که به دلیل نبود جای کافی در قله و وجود پرتگاه در قله و خطر سقوط ممکن بود برخی همنوردان برای عکاسی در چشم اندازه های بکر سنگی رفته و به توجه به بارش امکان لغزیدن وجود داشت در کمی پایین تر از قله استراحتی به دوستان داده شد تا آنها با صرف تنقلات و میوه تجدید قوا نمایند .
با مشورت با راهنمای تیم سلمان بهمن دار مسیر برگشت متفاوتی انتحاب شد چرا که به دلیل سنگی بودن مسیر برگشت امکان سر خوردن وجود داشت مسیر برگشت بعد از مدتی فرود، به چند درخت تنومند می رسیم که می تواند ممیزه مسیر برگشت باشد. انتهای مسیر برگشت به یک آبشار زیبا ختم می شود که برای صرف ناها آنجا توقف کردیم .
ساعت 14:30 به کنار مینی بوس رسیدیم و ساعت 15:30 هم در سه راه گوهر دشت از همنورادنمان به امید دیدار در برنامه ای دیگر خداحافظی کردیم.
در پایان گزارش، به عنوان سرپرست از همه همنوردان عزیز که روزی خوب و صعودی با نظم و قابل ستایش را موجب شدند سپاسگزارم .
کوهنوردی، کوششی بی انتهاست. بیشتر و بیشتر صعود میکنی، و به مقصد نمیرسی. افسونگری کوه ها در همین موضوع است: دائماً چیزی را جستجو میکنیم که هرگز آن را نخواهیم یافت.و...
