کوهپیمایی دیزاب به ماکلوان
سرپرست : حسام البرزی
راهنما : سعید رسولی از گروه سیمرغ زنجان
تهیه کننده گزارش : عباد کیانفر
تاریخ اجرا : 22، 23 و 24 مهرماه 94
مدت برنامه : 2.5 روزه
منطقه اجرا: طارم زنجان و ارتفاعات فومن
دسترسی به منطقه اجرا :
اتوبان قزوین رشت – بعد از منجیل – سمت چپ جاده ، خروجی طارم –بعد از گیلوان – شهر آب بر
وضعیت آب در منطقه : در طول مسیر به فاصه هر دوساعت پیمایش، چشمه آب وجود دارد و برای احتیاط، لازم است از قرص کلر استفاده شود.
وضعیت آنتن دهی : روز اول پیمایش آنتن دهی بصورت جسته گریخته وجود دارد و در محل کمپ شبانه ، هیچ گونه آنتنی یافت نشد.
موقعیتهای مناسب جهت کمپینگ : ییلاق گرد سایه و کلبه جنگلی میرزا
وضعیت هوا : سایتهای هواشناسی روزهای 5 شنبه و جمعه را بارانی پیش بینی کرده بودند که در بعد از ظهر این دو روز بارش سه چهار ساعته ی باران را داشتیم.
وسایل مورد استفاده برای هماهنگی بیشتر تیم و شناسایی مسیر :سه دستگاه بی سیم برای برقراری ارتباط بین سر قدم ، ته قدم و سرپرست برنامه و سه دستگاه جی پی اس
این برنامه بصورت مشترک توسط باشگاه کوهنوردی شقایق و گروه سیمرغ زنجان جمعا مشتمل بر 37 نفراجرا گردید. همنوردان باشگاه شقایق شامل 15 نفر و همنوردان گروه سیمرغ زنجان شامل 22 نفر به سرپرستی آقای امیرحسین جهانشاهلو.
اسامی همنوردان باشگاه شقایق : حسام البرزی ، رضا معینی ، فرهاد فروزانفر، عباد کیانفر ، میثم خدادادی،فرشید حسینی ، علی حاج محمدی ، فاطمه جاوید ، مریم پورعظیم، مرجان کیا حیرتی ، عباس مرادی ، سجاد علیپور ، علی رضا رهبر زارع ، مهران نصیری ، مجتبی شیخ
شرح برنامه :
زمان و مکان قراراول ، ساعت 17.30 از تهران ، خیابان جناج و میعادگاه دوم ، ساعت 19 از میدان سپاه کرج بود. چهارشنبه شب مهرماه 94 با مینی بوس آشنای آقا داوود عزیز به اتوبان کرج قروین میافتیم و در ساعت 20.30 برای صرف شام در نزدیکی شهر آبیک نیم ساعتی توقف میکنیم. طبق رسم همیشگی ، برنامه معارفه یی برای آشنایی بیشتر همنوردان داخل مینی بوس صورت میگیرد که خوشبختانه بخش قابل توجهی از زمان ابتدای سفر را صرف خود میکند . ساعت 23 مینیبوسمان از سمت چپ جاده منجیل – رودبار خارج میشود و در یک سرازیری ، بعد از پنج دقیقه به یک پل فلزی باریک میرسد تا عرض سفیدرود را طی کند. تقریبا همه از سر و صدای تردد روی پل فلزی و همینطور از هیجان دیدار سد پر صلابت منجیل بیداریم.
پشت این سد دریاییست...جایی که دو رود پرآب قزل اوزن و شاهرود بعد از پیمایش کیلومترها راه اینجا همدیگر را در آغوش میکشند و در هم حل میشوند و سفید رود را خلق میکنند...به آب که خیره میشوی احساس میکنی قزل اوزن سد را کنده است و دارد با خود میبرد اما زود خودت را بازمیابی چون میبینی که به طراح و سازندگان سد که هرگز ندیدیشان اعتماد داری. اعتمادی که در نیم قرن گذشته توانسته است خودش را هزار و یک بار به تو تحمیل کند.
از سد منجیل که فاصله میگیریم تازه با قزل اوزن شانه به شانه میشویم. رود آرام و روانی که از چهل چشمه کردستان 550 کیلومتر به طرف شمال ایران میخزد تا خودش را به دریای خزر برساند. هوا و نسیم شبانگاهی نرم و لطیف است . شیشه پنجره را عقب کشیده ام تا نسیم خنک قزل اوزن سلولهای خفته ی تنم را بیدار کند. در اینجا در کنار قزل اوزن اگر دیری بایستی معتقد به تناسخ میشوی . میپنداری که همه جانوران سراسر هستی با همه وجودشان در ذرات آب حلول کرده اند و در ازدحامی غریب به سوی دریا میروند. قزل اوزن آرام بود اما پر ازدحام... ازدحام ارواحی که در ذره ذره آب حلول کرده بودند. حتی ازدحام، امانت نمیدهد که فکر کنی که پای سرچشمه ای هم میتواند در میان باشد میخواهی چشمهایت را در اختیار بگیری اما نیرویی جادویی ، نگاهت را بر پوست لغزان و لرزان آب می دوزد. به سیل ارواح که نگاه میکنی ، هنوز تا دورها میتوانی لغزیدنشان را پی بگیری و بعد دنباله کار را بسپاری به قدرت خیال...
بعد از طی 35 کیلومتر از سد منجیل به شهر گیلوان میرسیم بعد از گیلوان به دو راهی آب بر و درام میرسیم که راه سمت راست ما را به آب بر میرساند. ساعت 1 بامداد در نماز خانه ی مدرسه ای در شهر آب بر، به لطف هماهنگی سرپرست گروه سیمرغ ، برای شب مانی اقامت میکنیم . ساعت 7.30 صبح 5 شنبه با یک دستگاه نیسان به محل قرارمان با گروه سیمرغ زنجان میرویم و بعد از ملحق شدن با دوستان زنجانی با سه دستگاه نیسان به سمت ییلاق دیزاب روانه میشویم. بعد از طی مسافت 500 متر از جاده آب بر به گیلوان از سمت چپ ، از جاده آسفالت خارج میشویم و وارد جاده خاکی نسبتا خوبی میشویم که ما را بعد از یک ساعت نیسان سواری با پیمودن 24 کیلومتر از ارتفاع 620 متری شهر آب بر به ارتفاع 2360 متری مبدآ پیمایشمان میرساند.
ساعت 9.20 به انتهای جاده خاکی میرسیم و از نیسان پیاده میشویم.در اینجا بعد از صرف صبحانه , آشنایی و معارفه مختصری با اعضای گروه سیمرغ صورت گرفت و با گرفتن چند عکس دسته جمعی حرکت تیم آغاز شد. در مسیری مالرو در جهت شمال شرق تراورس میکنیم تا بعد از 40 دقیقه به ییلاق مه آلود دیزاب در ارتفاع 2350 متری میرسیم. چند کلبه و آغل معصوم از سنگ وگل و چوب و گرم و معطر از نفس چارپایان و دود بیات و دود تازه ... دوست داری لختی بنشینی و تماشا کنی اما ناگزیر به رفتنی ... ییلاق دیزاب چمنزار وسیع و سرسبزی دارد که در انتهای این دشت چشمه ای نیز وجود دارد. 5 دقیقه ای در کنارش نفسی تازه میکنیم و توشه آبی برمیداریم. از اینجا ارتفاعات و جنگلهای گیلان در صورتی که حایل ابرها اجازه دهد نمایان میشود .قله آسمان کوه با ارتفاع 2880 متر که در مرز استان گیلان و زنجان قرار دارد در پشت ابرها پنهان است. بعد از چشمه در جهت شمال شرقوارد یک دهلیز باریک پرشیب میشویم. و بعد از سرازیر شدن از دهلیز بر روی یالی که سر از یک اقیانوس مه در آورده استقرار میگیریم. اینجا سرشار از تحیر و تماشا میشوی و دوست داری که زمان توقف کند....
در ادامه مسیر بر روی یالی که حرکت میکنیم در پایین دستمان به مرور به تراکم مه و درختان اضافه میشود. در ساعت 13 به ییلاق گرد سایه در ارتفاع 2080 متری از توابع شهرستان فومن میرسیم. ییلاق گرد سایه در دامنه یالی سرسبز با چند کلبه چوبی قرار گرفته است. حیف است که به اینجا برسی و ساعتی مهمانش نباشی . صرفا به گرفتن عکس اکتفا میکنیم و چند فریم عکس را از اینجا با خود به یادگار میبریم. ساعت 14.30 برای صرف نهار در میان مه یی غلیط در ارتفاع 1990 متری بساطمان را پهن میکنیم بعد ازسیر شدن و آرام گرفتن ، از شیب نسبتا تند سمت چپمان در جهت غرب سرازیر میشویم. مسیر، گل آلود و لغزنده است و بدون استفاده از باتوم سختی فرود بیشتر میشود . حدودا بعد از بیست دقیقه ، مسیر جنگلی میشود و بارش ریز باران آغاز... گویی باران دارد از بالای سرمان اسپری میشود نه برای خیس کردنمان بلکه صرفا برای خنک کردنمان...
سرانجام در ساعت 16.30 صدای پارس سگهای میرزا به گوش میرسد و بعد از چند دقیقهای کلبه هایی را میبینی نشسته در حصار باروی جنگل که از دور میدرخشند و آشنایی میدهند. نزدیکتر که میشویم سگها در میابند که پای مهاجمی در کار نیست و حقی ضایع نخواهد شد. بعد از هماهنگی با سرپرست ، قبل از تاریکی هوا چادرهایمان را برپا میکنیم و برای جمع کردن هیزم به اطراف میرویم.
با تاریک شدن هوا شعله های آتشمان بیشتر زبانه میکشد. همنوردان بعد از کمی استراحت در چادرهایشان به گرد آتش میآیند و مهربانی هایشان را تقسیم میکنند. آن شب در کمپ ییلاقی میرزا، همنوردان زنجانی و شقایقی غوغایی به راه انداخته بودند. زنجانی های خونگرم ، مهرو صمیمیت دیار خودشان را آورده بودند و آن را بی ریا به جمعمان پیشکش میکردند . نه آلایشی و نه چیزی که تو را یاد آلایشها بیندازد. مسیر دیزاب به ماکلوان همیشه هست اما شاید معدود دفعاتی اتفاق بیافتد که در چنین برنامه ای آن همه عشق و صمیمیت و مهربانیحضور داشته باشد. ترانه ها و آوازها هم میتوانند مانند صدای دف که از پوست جانوری دیگر برمیخیزد از پوست دباغی شده انسان باشند. پژواکی باشند از صداهای به تعویق افتاده درون ما...
صبح ساعت 9 بعد از خوردن صبحانه با کمپ ییلاقی میرزا در ارتفاع 1439 متری خداحافظی میکنیم و در یک مسیر مشخص و پاکوب راه ماکلوان را پیش میگیریم . در طول مسیر درختهای ازگیل زیادی وجود دارند کافیست دستت را دراز کنی ، دستانت پر میشوند از این میوه جنگلی همیشه کال...با کم کردن ارتفاع حضور درختان گردو زیاد میشود و گردوهای فراوانی را میبینی که در راه پاکوب جا خوش کرده اند.ساعت 14 به روستای گیلوندرود میرسیم و نیم ساعتی را برای نوشیدن چای و استراحت ، صرف میکنیم.
موقعیت مکانی ارتفاع
شهر آب بر 620 متر
محل صبحانه 2360 متر
ییلاق دیزاب 2350 متر
محل نهار 1989 متر
کمپ شب 1439 متر
رستوران سردار جنگل 433 متر
مسافت طی شده با نیسان 24 کیلومتر
از محل صبحانه تا کمپ شبانه 10 کیلومتر
از مبدا پیمایش تا مقصد ( رستوران سردار جنگل) 26 کیلومتر
و سرانجام در ساعت 16 بعد از پیمایش 26 کیلومتر از دیزاب به ماکلوان در ارتفاع 400 متری میرسیم . بعد از صرف نهار در یک رستوران بین راهی با دوستان عزیزمان از گروه سیمرغ زنجان خداحافظی میکنیم و راه کرج را پیش میگیریم و در نهایت در ساعت 23 به کرج بازمیگردیم.
در پایان از مهمان نوازی اعضای گروه سیمرغ زنجان و زحمات بی دریغ سرپرست محترمشان آقای امیرحسین جهانشاهلو کمال تشکر را داریم.
به امید دیدار مجدد...
