صعود به قله دماوند از یخچال دوبیسل ( شمالی)
قله دماوند
با اندازه‌گیری ارتفاع قلّه نسبت به پست‌ترین درّهٔ بین این قله و نزدیکترین قلّهٔ مرتفع‌تر تعیین می‌شود، ۴۶۶۱ متر است که دماوند را در ردهٔ دوازدهم بلندترین قلّه‌های دنیا از نظر ارتفاع نسبی قرار می‌دهد. از سطح دریا 5671 متر میباشد
فاصله از شهرهای نزدیک
این قلّه در ۶۹ کیلومتری شمال شرقی تهران، ۶۲ کیلومتری غرب آمل و ۲۶ کیلومتری شمال شهر دماوند واقع شده‌است.
رودخانه‌های پیرامون
رودخانهٔ تینه در شمال، رودخانهٔ هراز در جنوب و شرق و رودخانهٔ لار در غرب این کوه واقع شده‌اند. رودخانه لار و دیوآسیاب در غرب و رود پنج او (پنج آب) در شرق دماوندکوه جاری است.
کوهستان
قلّهٔ دماوند در شرق کوهستان البرز مرکزی (استان مازندران) از رشته‌کوه البرز قرار دارد. قلّه‌های مجاور آن ورارو، سه سنگ، گل زرد، کاعون (کبود) و میانرود است
دما
کمینهٔ دمای هوا در ارتفاعات دماوند تا ۶۰ درجه زیرصفر (در زمستان پایین می‌آید) تا یکی-دو درجه زیر صفر در تابستان
باد
سرعت توفان در دماوند گاهی از ۱۵۰ کیلومتر در ساعت می‌گذرد. سرعت باد در کوهپایه‌ها گاه به هفتاد کیلومتر در ساعت میرسد. بیشتر بادها از غرب و شمال غربی می‌وزند.
بارندگی
میانگین بارندگی در ارتفاعات دماوند ۱۴۰۰ میلی‌متر در سال است و بارش در ارتفاعات معمولاً به صورت برف است.
فشار هوا
فشار هوا در قلّهٔ دماوند نصف فشار هوا در سطح دریا است.
ثبت قله دماوند به عنوان اثر طبیعی ملی
اثر طبیعی ملی قله دماوند با مساحتی بالغ بر ۲۹۵۰ هکتار در سال ۱۳۸۱ طی مصوبه شماره ۲۲۱ مورخ ۲۱ خرداد ۱۳۸۱ شورایعالی محیط زیست به مجموعه مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست پیوسته‌است. این اثر با ۳۹۷۶۱۱۳ تا ۳۹۸۲۱۵۰ عرض جغرافیایی و ۵۹۶۷۶۲ تا ۶۰۳۵۹۷ طول جغرافیایی در شمال شرق تهران و در استان مازندران واقع گردیده‌است.
موسیقی ملی
موسیقی ملی دماوند در روز جشن تیرگان در بین ۹ هزار نفر رونمایی شد در سال ۱۳۹۱ با صدای سالار عقیلی
اولین کسی که ادعای صعود به دماند را کرده است ابودلف خزرجی. پس از وی قزوینی، مسعودی، ابن فقیه است که در سال ۲۹۲ ه (۹۰۵م) در سفرنامه خود به صعودش اشاره کرده است و شرحی از قله دماوند داده است و نیز ناصر خسرو اشاراتی به صعود دماوند داشته‌اند.
مسیرهای اصلی صعود: شمالی – جنوبی – شمال شرقی - شمال غربی
پناهگاه‌ها
تاکنون ۷ جانپناه و پناهگاه در مسیرهای اصلی صعود دماوند ساخته شده‌است که عبارتند از
• مسجد صاحب الزمان (گوسفندسرا) که در سال ۱۳۷۱ و در ارتفاع ۳۰۰۰ متری یال جنوبی ساخته شده‌است.
• جانپناه بارگاه سوم (قدیم) که در سال ۱۳۴۶ و در ارتفاع ۴۲۰۰ جبهه جنوبی ساخته شده‌است. این پناهگاه به علت سقوط بهمن در زمستان سال ۱۳۵۱ از بین رفت و پس از یک سال، بنای سنگی جایگزین آن شد. در پیرامون آن مکان‌هایی برای چادر زدن آماده شده‌است.
• پناهگاه بارگاه سوم (جدید) که در سال ۱۳۸۷ و حدود ۵۰ متر بالای جانپناه قدیم (بارگاه سوم) در یال جنوبی ساخته شده‌است. این پناهگاه شامل اتاق‌های کمک‌های اولیه، انبار کوله، انبار عمومی، غذاخوری، آشپزخانه، ظرفشویی کوهنوردان، اتاق مدیریت، اتاق خواب عمومی، اتاق خواب اختصاصی و سرویس بهداشتی عمومی است.
• پناهگاه سیمرغ که در سال ۱۳۷۴ و در ارتفاع ۴۲۰۰ متری جبهه غربی ساخته شده‌اس.
• جانپناه تخت فریدون که در سال ۱۳۵۵ و در ارتفاع تقریبی ۴۴۰ متری از یال شمال شرقی ساخته شده‌است.
• جانپناه فلزی ۴۰۰۰ که در سال ۱۳۶۰ و در ارتفاع ۴۰۰۰ متری یال شمالی ساخته شده است.
• جانپناه فلزی ۵۰۰۰ که در ارتفاع ۴۶۳۰ متری یال شمالی ساخته شده‌است ولی معروف به جانپناه ۵۰۰۰ است.
به علاوه قرارگاه‌های کوهنوردی پلور در جبهه غربی و رینه در جبهه جنوبی تسهیلاتی مانند وسیله رفت‌وآمد تا پای صعود، امکان شب‌مانی و راهنمای کوهنوردی ارائه می‌دهد.
یخچالهای معروف
• یخچال سیوله (جبهه شمالی)
• یخچال دوبی سل (جبهه شمالی)
• یخچال عروسکها (جبهه شمالی)
• یخچال دره یخار (شمال شرقی)
• یخچال خورتاب سر
• یخچال شمال غربی
• یخچال غربی
آبشار
آبشار یخی در جبههٔ جنوبی کوه دماوند آبشاری یخ زده وجود دارد که در جهان منحصر به فرد است. بلندی آن ۷ متر و قطر آن ۳ متر میباشد. یخ آن هیچ‌گاه ذوب نمی‌شود. در فصل تابستان، هر روز بر اثر تابش آفتاب در حدود ظهر و یک ساعت بعد از ظهر، دمای هوا به بالای صفر میرسد و به دنبال آن آب بسیار کمی جاری می‌شود و در حدود ۴ بعد از ظهر، دمای هوا به زیر صفر میرسد و یخ ذوب شده دوباره منجمد می‌شود و به این ترتیب آبشاری یخی پدید می‌آید که همواره یخ زده است. در بالای این آبشار گودالی وجود دارد که در تمام طول سال پوشیده از برف است. آبشار یخی کوه دماوند با قرار داشتن در ارتفاع ۵۱۰۰ متری، از نظر ارتفاع از سطح دریا مرتفع‌ترین آبشار در خاورمیانه میباشد.
پوشش گیاهی
در ارتفاعات مختلف کوه دماوند، گیاهان فراوان و گوناگونی می‌رویند که برخی از آنها فقط در یک ارتفاع خاصی دیده می‌شود. گیاهان این منطقه که به اسم دماوند نامگذاری شده‌اند عبارتند از: کلاه میرحسن دماوندی، کزل دماوندی، بومادران دماوندی، پیرگیاه دماوندی، ریش قوش دماوندی، فراموشم مکن دماوندی، زنگوله‌ای دماوندی، کتانی دماوندی و ماشک دماوندی. در ارتفاع ۳۲۰۰ تا ۳۵۰۰ متر علف و بته‌های بلند و خاردار و به هم پیوسته وجود دارند. برخی از انواع بته‌های خاردار دماوند عبارتند از: کلاه میر حسن دماوندی، خارپشتی، گونه‌های هزار خار (مانند گون)، بته‌های بنفش رنگ اسپرس پشته‌ای و گچ دوست گل سنگی. از گونه‌های ورموت (افسنتین) نیز در دماوند وجود دارند که عبارتند از: درمنهٔ کوهی، درمنهٔ معطر، درمنهٔ کوهسری و گونهٔ فراوان درمنهٔ شرقی. برخی دیگر از گونه‌های گیاهای دماوند عبارتند از: کاج آلپ، اسپرس کوهی نیمه کروی، گون، یاسمن صخره‌ای، ازمکی کوهسری، پیربهار دنایی، شبدر شاه بلوطی، ترشک کوهسری، دغدغک البرزی، پلاخور بوته‌ای، گالش انگور، تیره گل، نسترن وحشی، قفقازی، رُز گردآلود، گز، علف بره، چمن آراراتی، چمن گندمی آسیای مرکزی، جاروی علفی بامی، علف قرمز، جو چمنزار، ملیکای بی زبانک، علف صورتی، چاودار هراتی، شبه یولاف شکننده، ریش سنبل، خشخاش طناز، شکرتیغال و شکرتیغال مشهدی، چون جاشیر، سریش و در جاهای مرطوب زبان طلا، پیرسنبل، قدومهٔ پرشاخه، جعفری فرنگی معطر، بادرنجبویهٔ دنایی، خاکشیر تلخ کوتوله، گل بی مرگ طلایی، پنجه برگ نقره گون، آزاد بری، پنجه برگ همدانی، دنایی، سنبلهٔ ارغوانی و مینای پرکپهٔ برگ نقره‌ای. دامنهٔ کوه دماوند در ارتفاع ۲۰۰۰ تا ۳۵۰۰ متری کاملاً پوشیده از شقایق است. این شقایق منحصر به فرد در دنیا شناخته شده است و با نام شقایق لار و رینه در کتاب‌های معتبر گیاه‌شناسی جهان به ثبت رسیده. همچنین این منطقه از لحاظ مرتع و چراگاه بسیار غنی است؛ حتی در ارتفاعات بلند دماوند نیز (زیر چهار هزار متر) از این بابت فقر چندانی وجود ندارد.[۶۶]
پوشش جانوری
این منطقه به دلیل موقعیت ویژهٔ آن که از شمال به جنگل و از جنوب به کوه‌های هم‌مرز کویر مشرف است، میزبان انواع مختلفی از جانوران است،:
جانوران شکارچی چهارپا روباه، شغال، سگ و گرگ در پیرامون دماوند پراکنده‌اند. این جانوران تا ارتفاع ۴۰۰۰متری کوه دماوند هم دیده می‌شوند. خرس‌ها اما بیشتر در غرب و شمال دیده می‌شوند و از ارتفاعات بلند دوری می‌کنند.
جانوران گیاه‌خوار کل‌وبز، قوچ‌ومیش، گراز، خرگوش. به جز حیوانات گراز و خرگوش که در دشت‌های کوهپایه‌ای کوه دماوند زندگی تا.
از پرندگان شکارچی، عقاب طلایی، جغد و خفاش را می‌توان نام برد. دیگر پرندگان این منطقه تیهو، کبک، بلدرچین، سینه سیاه و طوطی
دیگر جانوران تقریباً ۵ نوع مار، انواع عقرب، بزمجه، انواع خانوادهٔ موش‌ها و گورکن در این منطقه دیده می‌شوند. بیشتر گزنده‌های این محدوده سم مهلکی ندارند؛ حتی نیش خطرناکترین خزنده‌ها نیز تا چند ساعت پس از گزش قابل درمان است. در کوه دماوند، گزندگان در ارتفاعات بالاتر از ۴۰۰۰متر، بسیار کم به چشم میخورند.
بر روی قلهٔ دماوند، لاشهٔ یخ زدهٔ چند حیوان دیده می‌شود. این لاشه‌ها چندین سال است که در این مکان دیده می‌شوند و شامل حیواناتی مانند گوسفند و بز کوهی است. دلیل راه یابی این حیوانات به قلهٔ کوه دماوند و مرگ آنها به خوبی مشخص نیست؛ شاید به دلیل وجود گاز گوگرد، سرما، گرسنگی و یا غیره مرده باشند.
• قله دماوند با ارتفاع 5671 متر در جایگاه 36درجه شمالی و 52 درجه شرقی واقع است که دارای یخچال زیر می باشد:
• یخچال یخار :
• یخچال یخار یکی از یخچالهای معروف و شاید معروفترین یخچال ایران می باشد. این یخچال که بیشتر به نام دره یخار شناخته می شود در جبهه شرقی دماوند کوه قرار گرفته است و در هنگام صعود یال شمال شرقی دماوند قابل روییت است. این یخچال دارای یک دهلیز اصلی و چندین دهلیز و زبانه های فرعی می باشد. ارتفاع تقریبی آن ۱۳۰۰ متر بوده و تا بام برفی در زیر قله کشیده شده است. یخچال یخار بلندترین یخچال و دهلیزهای آن، با قرار گرفتن در ارتفاع تقریبی 5000 متری از سطح دریا مرتفع ترین دهلیزهای یخی ایران محسوب می شوند. این یخچال داری سه دهلیز اصلی بوده و نیز زبانه های متعددی را در خود جای داده است. این دهلیز ها به نامهای دهلیز اصلی(شمالی-جنوبی)،دهلیز شرقی(شرقی-غربی و معروف به دهلیز عباس جعفری) و نیز دهلیز "یخچالهای ایران"(جنوب غربی-شمال شرقی مابین دهلیز اصلی و دهلیز شرقی) بر پیکره شرق دماوند کوه کشیده شده و در پایین دست و در حدود ارتفاع 3700 متری به دره ای واحد تبدیل می شوند.امروزه سطح یخچالی دره یخار از زیر بام برفی تا ارتفاع حدود 3500 متری به پایین کشیده شده است. امروزه این سطوح یخچالی با عبور از دهلیزها، در دوراهی ها به هم میرسند و از تنها خروجی دره به شکل مورِن و سپس رود خارج شده و به پایین دستها جاری می شوند.
• یخچال دوبی سل : به صورت نوار کم عرض تری نسبت به سیوله از ارتفاع تقریبی 4000 متری به صورت زبانه ای بلند تا قله امتداد دارد . شیب آن بسیار تند است وبر روی آن ریزش های مداوم سنگ جریان دارد
• یخچال سیوله واقع در شمال دماوند : این یخچال از دو تکه نسبتاً مجزا تشکیل یافته و به صورت بسیار عریضی حد فواصل یال پرشیب شمال و شمال غربی دماوند تا یال شمالی قله را فرا گرفته است .
• شیب آن بسیار تند است و از ارتفاع تقریبی 4100 متری تا قله امتداد می یابد . در تابستان ریزش سنگ بر روی آن بسیار زیاد می باشد. سیوله دارای پیشانی های یخی از نوع آبی رنگ و سبز در ارتفاع 5200 متری می باشد . سطح آن دارای خلل و فرج زیاد است و بواسطه وجود طوفان های مداوم قله ،که مقادیر زیادی از خاک های آتشفشانی را بر سطح یخچال می باشند سیاه رنگ به نظر می رسند.
• یخچا ل های عروسکها: این یخچال ها به صورت های پراکنده در ارتفاع 4500تا 5100 متری حد فواصل یال های شمال شمال شرقی تا یال شمال شرقی قله در جناح شمالی آن ودر میان یال های ویالچه های این بخش از کوه قرار دارند . دامنه این یخچال ها محدود است و طول هر یک از آنها به طورتقریبی به 400تا 500متر می رسد. عروسکها شامل 8نقطه یخچالی کوچک و بزگ می باشد.
• یخچال شمال غربی: این یخچال بزگ در زاویه سایه دار شمال غرب کوه دماوند که از کمترین زمان تابش نور خورشید برخودار است تشکیل شده است و شامل دو محیط یخچالی مجزاست که توسط یال های سرداغ تفکیک می شوند . شیب آن در قسمت های ابتدایی متوسط و در بلا تند و یخی است .
• نسبت به دیگر یخچال های دماوند ریزش سنگ به صورت کمتری بر روی آن وجود دارد و به همین علت در تابستان ها از شفافیت بیشتری بر خوردار است . یخچال شمال غربی به طور تقریبی از ارتفاع 4300 متری تا قله امتداد می یا بد . یال مرکزی شمال غربی دماوند در ارتفاع 5300 متری به داخل این یخچال فرو می رود.
• یخچال غربی: این یخچال ها به صورت های پراکنده از کوچک تا بزرگ و موازی در جناح های مختلف یال غربی دماوند به چشم میخورند که بزرگترین آنها در شمال پناهگاه سیمرغ از ارتفاع 4300 متر تا نزدکی قله در درهای تنگ و پر شیب با کمترین ریزش سنگ دیده می شود و دو یخچال کوچکتر آن در کنار یکدیگر در ارتفاع 4500تا 5000 متر در نزدیکی یال شمال جنوب غربی تشکیل شده است .
• یخچا ل جنوب شرقی: این یخچال از جمله پر شیب ترین ،طولانی ترین و کم عرض ترینیخچال های دماوند است که از ارتفاع تقریبی 4500 متری تا قله امتداد می یابد . عرض آن به طور متوسط بین 200تا 300 متر و سطح آن براثر ریزش های سنگ سیاه رنگ به نظر می رسد . این یخچال دردرهای تنگ و ریزشی حد فواصل یال جنوب شرقی تا یال جنوب جنوب شرقی قله قرار دارد.
• یخچال سیوله (جبهه شمالی)
این یخچال در شمال قله قرار دارد و مشخصات تقریبی آن عبارتند از:
مساحت 1.2 کیلومتر مربع، محیط 5.2 کیلومتر، طول حداکثر 2.4 کیلومتر، عرض متوسط 450 متر و ارتفاع حداکثر و حداقل از سطح دریا 5000 متر و 3700 متر.
یخچال دوبی سل (جبهه شمالی)
این یخچال در شمال قله قرار دارد و مشخصات تقریبی آن عبارتند از:
مساحت 0.7 کیلومتر مربع، محیط 4.6 کیلومتر، طول حداکثر 2 کیلومتر، عرض متوسط 250 متر و ارتفاع حداکثر و حداقل از سطح دریا 5000 متر و 3700 متر.
• یخچال اسپله (جبهه شمالی)
این یخچال در شمال قله قرار دارد و مشخصات تقریبی آن عبارتند از:
مساحت 0.8 کیلومتر مربع، محیط 4.2 کیلومتر، طول حداکثر 2 کیلومتر، عرض متوسط 500 متر و ارتفاع حداکثر و حداقل از سطح دریا 5000 متر و 3800 متر.
• یخچال عروسکها (جبهه شمالی)
• یخچال خورتاب سر (جبهه شمالی)
این یخچال در شمال (کمی متمایل به شرق) قله قرار دارد و مشخصات تقریبی آن عبارتند از:
مساحت 0.5 کیلومتر مربع، محیط 3.6 کیلومتر، طول حداکثر 1.7 کیلومتر، عرض متوسط 300 متر و ارتفاع حداکثر و حداقل از سطح دریا 4800 متر و 3800 متر.
• یخچال یخار (شمال شرقی)
این یخچال به خاطر شیب بسیار تندی که دارد ( از 40% تا 80% و قسمتی از آن دیواره ای می باشد) از نوع یخچال معلق به شمار می آید و دارای قندیلهای یخی آویزان است. که طول برخی از آنها به بیش از 50 متر می رسد. این یخچال با مساحت تقریبی 2 کیلومتر مربع حدودا از ارتفاع 4500 متر از سطح دریا شروع و تا ارتفاع 5600 متر ختم می شود (قسمت بالایی آن به بام برفی یا بام یخی مشهور است).
ب- یخچالهای پراکنده و برفچالهای اطراف دماوند: (همان منبع، ص 123)
با توجه به ارتفاع خط برف در اطراف قله دماوند، که حدودا در ارتفاع 4500 متر از سطح دریا قرار دارد، قطعا بالاتر از این ارتفاع یخچال طبیعی یا برفچال قرار دارد. همچنین نواحی دیگر از قبیل دره ها و برخی از شیبها (از ارتفاع 4500 متر به بالا) برفچال یا یخچالهای کوچک می باشند. مهمترین این برفچالها یا یخچالها عبارتند از:
• یخچال وزمین چال (شرقی)
• یخچال سرداغ (بین یالهای غربی و جنوب شمال غربی)
• یخچال غربی (بین یالهای شمال جنوب غربی و غربی)
• یخچال کافر دره (بین یالهای جنوبی و جنوب شرقی)
• یخچال آسپرین سر ( بین یالهای جنوبی و جنوب جنوب غربی)
خصوصیات یخچالهای طبیعی اطراف دماوند
- خط برف: به طور متوسط خط برف در منطقه یخچالهای طبیعی و برفچالهای اطراف قله دماوند در ارتفاع 4400 متر تا 4500 متر از سطح دریا می باشد.
- شیب بسیار تند این یخچالها، 26% تا 40% است که باعث شده ضخامت یخ این یخچالها از حدود 20 متر بیشتر نشود.
- به لحاظ شیب بسیار تند در سطح یخچال شکافهای عمیق دیده نمی شود.
- ریزش بسیار تند واریزه ها در اواخر فصل ذوب، درواقع حرکت بخرفتهای سطحی به خاطر شیب زیاد یخچال می باشد. این ریزش در یخچال دره یخار شدیدتر از یخچالهای دیگر می باشد.
- در سطح یخچالها، ستونهای برفی یخ زده به ارتفاع 50 تا 80 سانتیمتر دیده می شود. به لحاظ شکلی به این ستونها که شبیه آدمک یا عروسک هستند آدمک برفی یا عروسکی می گویند. آب و هوا، شدت تابش، زاویه تابش و ... از عواملی است که در تشکیل این آدمکهای برفی نقش دارند. پایان تابستان و آغاز پائیز بیشارین زمان گسترش این آدمکهای برفی است. در دامنه جنوبی مخروط آتشفشان دماوند، آدمکهای برفی دیده می شود.
شرح برنامه
شرکت کنندگان:سلمان بهمن دار و جمشید مهرآور
پشتیبان برنامه :محمد جلو خانی
پشتیبان همراه:حسین رضایی
تاریخ اجرا :95/4/31 و 95/5/1
روز اول :براساس هماهنگی انجام شده در مورخه4/31 روز پنجشنبه ساعت 4:30 ازکرج به اتفاق دو نفر از دوستان که قصد صعود از جبهه شمال شرقی داشتند به سمت تهران حرکت کردیم. پس از طی مسیر از اتوبان همت و جاده رودهن به سمت روستای ناندل از مسیر جاده هراز ادامه مسیر دادیم .ساعت 8:30 در روستای ناندل پس از هماهنگی های لازم با یک دستگاه نیسان که تعدادی از کوهنوردان دیگر بودند به سمت سنگ بزرگ حرکت نمودیم ساعت10:30 در کنار سنگ بزرگ و پس از اماده شدن وجمع کردن کوله ها و پیوستن یکی از همنوردان ساعت 11 به سمت جانپناه اول که در ارتفاع 3600 متر است حرکت نمودیم البته این جانپناه به جانپناه 4000 معروف است. ساعت 16 به جانپناه 4000 رسیدیم پس از استراحت لازم و صرف نهار وسایل مورد نیاز و ابزارهای مورد نیاز برای صعود اماده و یکایک انها تست گردید .پس از اماده شدن وسایل جهت برنامه ریزی صعود وو زمان صعود که برای یک صعود یخچال یکی از اساسی ترین موضوع میباشد. به سمت مسیر یخچالها تا نزدیک ارتفاع4000 متری صعود کردیم. پس از ان از محل مورد نظر مسیرهای صعود و مسافت و سختی های مسیر دقیق بررسی شد سپس جمع بندی های لازم انجام گردید و برنامه صعود در جانپناه 4000 در ارتفاه 3600 متری پس از برگشت نهایی شد.
روز دوم: پس از استراحت کوتاه ساعت یک ربع به یک بیدار شدیم و پس از صرف صبحانه مختصرساعت یک و نیم بامداد به سمت جانپناه و مسیر یخچالهای دوبیسل حرکت کردیم .یخچالهای دوبی سل یکی از خطرناکترین مسیر به علت ریزش سنگ در یخچاهای دماوند به شمار میرود . به همین علت میبایست زمانی که در مسیر یخچال قرار میگیرید حتما قبل از طلوع افتاب از مسیرهای خطرناک عبور کرده باشید .ساعت 2:15 پس از اماده کردن ابزارهای صعود و پوشیدن هارنس و کرامپونها از روی یخچال معروف به دوبیسل در ارتفاع 4200 متری شروع به حرکت نمودیم .
با توجه به شرایط یخچال و امادگی جسمانی هردو نفر مسیر تا پایان یخچالها به صورت فری سولو وبدون ابزار وحمایت صعود شد در طول مسیر به جهت این که بتوانیم زمان را کنترل بکنیم استراحتهای کوتاهی نیز داشتیم این کنترل زمان به دلیل خطرات ناشی از حرکت سنگ بعد از طلوع افتاب و در روی یخچالها بود که به شدت خطرناک میباشد. لذا با توجه به برنامه ریزی انجام شده میبایست برای داشتن یک صعود ایمن قبل از طلوع افتاب و شل شدن یخچالها و سقوط احتمالی سنگ مسیر تا نقطه امن بدون سنگ صعود میشد . با توجه به سرعت خوب و حرکت در مسیر ساعت 6:30 بامداد یخچالهای دوبیسل صعود شد .لذا پس از اطمینان کامل از مسیر تصمیم گرفته شد که مسیر باقیمانده از یخچالهای سیوله نیز صعود شود .این مسیر از ارتفاع 5200 شروع میشد .با توجه به خستگی در مسیریخچال دوبیسل و شیب انتهای مسیر که حدودا 40 در جه بودتا ارتفاع 5500 مسیر سیوله ساعت10:0 نیز صعود شد. پس از ان در مسیرمشترک شمالی تاقله ادامه مسیر داده شد که ساعت 11:00 به قله 5576 متری رسیدم .پس از عکس و استراحت مختصر ومفید به سمت جانپناه 5000 در مسیر اصلی شمالی حرکت نمودیم ساعت 15جانپناه 5000 و فرود از مسیر شن اسکی و مسیر یخچالها ساعت 16جانپناه 4000 بودیم. پس از صرف نهار و جمع اوری وسایل و حرکت به سمت سنگ بزرگ ساعت 19 به کنار سنگ بزرگ رسیدیم که بلافاصله با امدن نیسان به سمت ناندل حرکت کردیم. سپس با رسیدن به روستا و اماده شدن وهمنوردانی که از جبهه شمال شرقی صعود داشته وزودتر رسیده بودند به سمت کرج حرکت کرده و برنامه صعود به پایان رسید.
ارتفاع ورود به یخچال:4200 متر
طول مسیر یخچال دوبی سل:1600 متر
طول مسیرصعود شده یخچالهای سیوله :340 متر
کل مسیر یخچالها:1940 متر
کل زمان طی شده در صعود یخچالها:10 ساعت
شیب مسیر یخچالها:از 30 درجه و در بعضی مسیرها به 45 درجه نیز میرسد