قله تخت سلیمان
سرپرست برنامه : آقای سلمان بهمن دار
تهیه کننده گزارش : علی حاجیلو
تاریخ اجرا : 21و 22 /95/5
مسیر دسترسی به منطقه صعود : کلاردشت - رودبارک – قرارگاه ونداربن
وضعیت آنتن دهی موبایل : از قرارگاه ونداربن تا پل دوم ، کمی قبل از جان پناه سرچال تا جان پناه و بر روی دامنه و قله شانه کوه آنتن دهی همراه اول وجود دارد.
وضعیت آب در منطقه : در قرارگاه ونداربن تا پل دوم مسیر پاکوب در کنار رودخانه می باشد و آب قابل شرب به صورت چشمه در کنار سنگ کشتی و جان پناه سرچال وجود دارد. البته در علم چال هم میتوان از آب حاصل از ذوب یخچال استفاده کرد.
برنامه در مورخ 95/5/20 با تعداد 18 نفر مشتمل بر 8 نفر از اعضاء گروه شقایق و 10 نفر به عنوان مهمان اجرا گردید.
اسامی همنوردان:
اعضاء شقایق : سلمان بهمن دار، مشیر هاشمی ، علی حاجیلو ، لیلا عزیزی ، حمید سبزه پرور ، شبنم رشیدی ، محمد تبدل و مجتبی کبودوندی.
اعضاء میهمان : محمد حسین کجینه باف ، محمود تعمیمی ، غلامرضا بازو ، احسان هیبتی ، سید محمد حسین حاجی میر سعیدی ، عباس نادر زاده ، مهدی عسگری ، محسن قبادی ، میلاد میار و علی محمودی.
ساعت 8 غروب روز چهارشنبه از روبروی مسجد جامع کرج با یک دستگاه مینی بوس به سمت جاده چالوس و منطقه کلاردشت حرکت کردیم. برخی دوستان هم در مسیر به ما اضافه شدند. به دلیل جای کم داخل خودرو بیشتر کوله ها را بالای سقف مینی بوس قرار دادیم. 15 دقیقه در محل پل زنگوله توقف داشتیم و شام هم در بین راه صرف شد. بعد از سیاه بیشه بود که کم کم ایرادهای فنی در خودرو احساس می شد . ساعت 1 بامداد پنج شنبه به مرزن آباد رسیدیم و به دنبال تعمیرگاهی بودیم که بتواند ایراد فنی خودرو را رفع کند . برنامه ما شب مانی در قرارگاه ونداربن و یا نهایتا رودبارک بود .
پیگیری ها پس از ساعتها موثر واقع نشد و نهایتا ساعت 2:30 با تصمیم سرپرست مقرر شد در کنار جاده اصلی مرزن آباد در محیطی باز و مسطح در داخل کیسه خوابهایمان شب را به صبح برسانیم. البته بیشتر دوستان به دلیل صدای تردد خودروها نتواستند خواب خوبی داشته باشند. سلمان عزیز هم تمام توجه خود را برای تهیه یک وسیله نقلیه جایگزین و جلوگیری از تعویق بیش از حد برنامه صرف کرده بود. ساعت 6 از خواب نخوابیده بیدار شدیم و به صرف صبحانه مشغول شدیم و ساعت 7 با یک دستگاه نیسان به سمت ونداربن حرکت کردیم. ساعت 8:45 به قرارگاه ونداربن رسیدیم. با توجه به از دست رفتن زمان ، بسیار سریع آماده شدیم و ساعت 9 به سمت سرچال و علم چال حرکت کردیم. برخی دوستان هم بار خود را به قاطرها سپردن تا صعود راحت تری داشته باشند.
بعد از حدود 15 دقیقه حرکت به گوسفند سرای بریر رسیدیم و ساعت 9:25 به پل اول رسیدیم که پل کلارجان نام دارد سمت راست پل دره کلارجان قرار دارد و سمت چپ مسیر عبور ماست. گوسفند سرای دوم نزدیک همین پل است. ساعت 9:35 به پل دوم رسیدیم که از اینجا به بعد از کف دره و کنار رودخانه خارج شده و ارتفاع می گیریم. ساعت 10 به تابلو یادبود فردی به نام نادر گل مرصع رسیدیم که هیچ توضیحی بابت این یادبود وجود نداشت. از اینجا تا سنگ کشتی مسیر در حقیت بیشتر شبیه یک تراورس روی دامنه است.
ساعت 10:35 به سنگ کشتی رسیدیم. یکی از وجوه ممیزه این مسیر و منطقه علم چال و تخت سلیمان وجود سنگهاو صخره های بزرگ در مسیر صعود است. سنگ کشتی هم یک سنگ بزرگ شبیه میوه هلو است که یک چهارم سطح بالایی آن برش خورده و جدا شده باشد که عرشه یک کشتی را تداعی می کند و به همین دلیل سنگ کشتی نامگذاری شده. 10 متر بالاتر از سنگ کشتی چشمه آبی وجود دارد که می توان برای آب نوشیدنی از آن استفاده کرد. پس از سنگ کشتی باید درسمت چپ و مسیر پاکوب به سمت جنوب حرکت کرد که دره سمت راست آن هم اسپید دره نام دارد.
بعد از سنگ کشتی مسیر دوباره شیب می گیرد و با رسیدن به نزدیکی سرچال هم شیب بسیار تند تر می شود به نحوی که گویی از داخل یک قیف حرکت کرده و پس از یک شیب تند به منطقه مسطح سرچال می رسیم. ساعت 13:40 به ابتدای سرچال رسیدیم و ساعت 14:10 به جانپناه سرچال رسیدیم. به مدت یک ساعت برای صرف ناهار و استراحت در جان پناه توقف داشتیم و سپس در جهت غرب و جنوب غربی به سمت علم چال حرکت کردیم. قله های سیاه کمان و چالون در سمت چپ ما خودنمایی می کردند و قله علم کوه در جنوب غربی و قله تخت سلیمان در غرب ما را فرا می خواندند. جبهه شمال شرقی تخت سلیمان و مسیر دندان اژدها هم قابل رویت بود.
مسیر عبور ما در پایین یخچال پاتخت و در منطقه مورن است که نشانه آن تجمع عظیم سنگهای بزرگ جدا شده از کوه و در کف و بر روی سطح یخچال است. مسیر به سمت جنوب ادامه می یابد و پس از عبور از کنار یال میان سه چال مسیر جهت غربی می گیرد. تمام این مدت از روی صخره های بزرگ روی یخچال عبور می کنیم و صدای جریان آب ذوب شده زیر سنگها و جابجایی یخهای یخچال هر از گاهی به گوش می رسد. و این ویژگی هاست که منطقه علم کوه ایران را آلپ ایران لقب داده است. ویژگی که به ندرت در کوههای دیگر مشاهده می شود.
ساعت 18:30 به محل کمپ در منطقه علم چال رسیدیم. بار قاطرها هم جلوتر از ما رسیده بود. چادرها را برپا کردیم و دوستان به برداشتن آب از یخچال و آماده کردن مقدمات صعود فردا و عکاسی مشغول شدند. اکثر افراد حاضر در منطقه سنگ نوردانی بودند که برای تلاش روی دیواره علم کوه آمده بودند. دیواره علم کوه و قله زیبای آن ، یخچال علم چال و قلل شانه کوه و تخت سلیمان در کنار هم ترکیبی بدیع و حیرت آور ساخته بود. شام صرف شد و دوستان تا ساعت 10 به خواب رفتند. شب آرامی بود.
ساعت 4 صبح از خواب بیدار شدیم و با بیدار کردن همنوردان و صرف صبحانه ساعت 5 صبح با کمک نور هد لامپ هایمان به سمت غرب و دامنه شانه کوه حرکت کردیم. برخی از همنوردان در چادرها ماندند .حرکت از روی صخره های بزرگ گاها معلق با خطر قرار گرفتن در بین آنها همراه بود. بعد از نیم ساعت روی دامنه پر شیب شانه کوه قرار گرفتیم . ساعت 6:10 به قله شانه کوه رسیدیم . البته محلی که ما قرار گرفتیم در حقیقت یال زین اسبی شانه کوه بود و قله صخره ای اصلی شانه کوه در سمت چپ و در ده متری ما قرار داشت. با قرار گرفتن روی شانه کوه یخچال غربی منطقه علم کوه که به منطقه دو هزار ختم می شود با نام یخچال اسپیلت پدیدار شد. به سمت یخچال اسپیلت فرودی 70 متری داشتیم و سپس به سمت راست و در جهت شمال غربی روی تیغه های مملو از صخره های بزرگ حرکت کردیم. حرکت کند و نیازمند عبور با احتیاط بود .
ساعت 9:15 صبح بر روی قله تخت سلیمان قرار گرفتیم . قله ای که بر خلاف مسیر صخره ای و تند و تیزش قله ای بزرگ و مسطح و با امکان استقرار چندین چادر برای شب مانی است. سرود ای ایران در هنگام فتح قله بر زبان همنوردان جاری بود و مراسم قله و عکاسی هم انجام شد. این برنامه و صعود با حسن توجه و انتخاب سرپرست تقدیم شد به جانباز شهید حاج رجب محمد زاده ، نانوای مشهدی که به دلیل جراحات شدید حاصل از جنگ در ناحیه فک و صورت 26 بار مورد جراحی قرار گرفت. اگر چه جنگ زیبا نیست و ویرانی مطلق است ولی انگیزه کسانی که برای حمایت از وطن جان خود را به خطر می اندازند هنوز در خاطر ما زیباست.
ساعت 10 راه بازگشت را در پیش گرفتیم . مسیر فرود کمی با مسیر صعود متفاوت بود و سعی کردیم در شیب زیر قله از یک شن اسکی استفاده کنیم والبته دوباره به مسیر اصلی برگشتیم. ساعت 13:10 به علم چال رسیدیم. دوستانی که مانده بودند به سمت سرچال رفته بودند. یک ساعت برای جمع کردن چادر و صرف ناهار ماندیم و سپس به سمت سرچال حرکت کردیم. ساعت 16:50 به جانپناه سرچال رسیدیم و 20 دقیقه ای استراحت کردیم .با گرفتن عکس یادگاری با همه همنوردان به سمت پایین حرکت کردیم.
با تماس با راننده مینی بوس دریافتیم که ماشین تعمیر نشده و به کرج بازگشته . سلمان نگران یافتن ماشین و برگشت بود . من و آقای عسگری برای تماس و هماهنگی یافتن وسیله نقلیه با سرعت بیشتری از تیم جدا شدیم و به سمت قرار گاه ونداربن رفتیم . ما ساعت 19:10 به ونداربن رسیدیم و باقی دوستان ساعت 20:40 رسیدند. در این فاصله هماهنگی ها برای انتقال توسط دو خودروی نیسان تا رودبارک و انتقال توسط مینی بوس جایگزین از رودبارک تا کرج صورت گرفت. دوستان که رسیدند بلافاصله با نیسانها به قرارگاه رودبارک رفتیم. ساعت 21:30 قرارگاه رودبارک بودیم و 1 ساعت برای استراحت و صرف شام توقف کردیم. و بعد به سمت کرج حرکت کردیم. ساعت 2:45 دقیه بامداد شنبه در کرج از دوستان خداحافظی کردیم.
در پایان برنامه از همراهی همه همنوردان که صبوریشان به سرپرست در اجرای برنامه علیرغم مشکلات به وجود آمده کمک شایانی کرد ممنونم و از طرف همه همنوردان از سعی ، همت و تلاش سلمان عزیز در برگزاری این برنامه بسیار زیبا و به اصطلاح عامیانه " جون دار" سپاسگزارم.
