قله سرنساء
سرپرست برنامه : علی حاجیلو
مربی و مسئول فنی برنامه : سلمان بهمن دار
تهیه کننده گزارش : علی حاجیلو
تاریخ اجرا : 96/9/17
مسیر دسترسی به منطقه صعود : کرج – جاده چالوس – 4 کیلومتر مانده به نساء
وضعیت آنتن دهی موبایل : از ارتفاع 3000 متری به بعد آنتن دهی موبایل وجود دارد
وضعیت آب در منطقه : در دره ابتدای مسیر دسترسی به آب جویبار داخل دره وجود دارد و در باقی طول مسیر صعود و فرود دسترسی به آب وجود ندارد
برنامه در مورخ 17 آذر 96 با تعداد 22 نفر مشتمل بر 15 نفر از اعضاء باشگاه شقایق و 7 نفر میهمان اجرا گردید.
اسامی همنوردان:
اعضاء باشگاه : احمد رضا قلی ، سلمان بهمن دار ، جمشید مهرآور ، علی غفوری ، حسین رضایی جاوید ، پدرام بهرامی عباس کوچک پور ، علی حاجیلو ، افشین محمدی ، مریم رضایی ، عبدالرضا روشن زاده ، سعید درودی ، آزاده سالمی ، میثم مهدی و مهران غفوری.
افراد میهمان : آرزو جان محمدی ، پروین معصومی ، الهام خلیلی ، فیروزه گلشنی ، امیر پادین رای ، بهزاد کیانی جو و امیر عباس فریدی
این برنامه در تقویم قله برف انبار بود ولیکن باتوجه به مسافت طولانی دسترسی به قله برف انبار و هزینه بالای برنامه به جهت حضور بیشتر عزیزان متقاضی این برنامه با هماهنگی کمیته فنی به قله سی چال از مسیر روستای کلارود تغییر یافت. ولیکن شب قبل از برنامه با بارش برف سنگین در منطقه مواجه شدیم و صبح روز برنامه تا روستای کسیل رفتیم ولیکن همانطور که احتمال می دادیم خودرو قادر به عبور از مسیر و رساندن ما به نقطه شروع نبود. بر همین اساس و با مشورت مسئول فنی و سایر افراد مجرب برنامه به قله سرنساء تغییر یافت . قله سرنساء با توجه به ارتفاع و نزدیکی به محل حضور و عدم وجود ریسک بهمن در مسیر صعود و فرود بهترین انتخاب بود.
یکی از نکات ویژه این برنامه حضور مربیان ، پیشکسوتان و اساتید و دوستانی در برنامه بود که حضور تک تک اونها برای ما قوت قلبی بود و اجرای این برنامه رو برای بنده بسیار آسان نموده بود. عزیزانی که برای من در کوهنوردی الگو بوده اند و سرپرستی در حضور این عزیزان حکم درس پس دادن بود.
ساعت 4 صبح از سر 45 متری گلشهر و 4:30 از میدان کرج با استفاده از مینی بوس آقای ترکمندی و یک دستگاه خودرو شخصی به سمت جاده چالوس حرکت کردیم . ارتفاع 30 سانتی برف در کناره های جاده حکایت از روزی و صعودی زمستانی داشت. خوشبختانه جاده باز و خوب بود. برخی دوستان شب قبل از برنامه با توجه به بارش مردد شده بودند و برخی هم اسیر شایعه بسته بودن جاده شده بودند ولیکن من با خاطری آسوده مطمئن از اجرای برنامه بودم چرا که در این سالها آموخته ام که به هر قیمتی برنامه ام رو کنسل نکنم و به هر قیمتی هم برنامه ام رو ادامه ندم. شاهد این ماجرا هم همین برنامه بود که صعودی جذاب و دلچسب از آب درآمد.
باید دل از خانه کند و برنامه را اجرا کرد شده حتی تا ابتدای جاده بروی و مجبور شوی بروی بیجی کوه عظیمیه. ما برنامه را اجرا میکنیم ولی پارامترهای ایمنی را هرگز زیر پا نمیگذاریم حتی اگر شده 100 متر اول مسیر یا 100 متر مانده به قله برگردیم.
وارد جاده پر برف روستای کسیل شدیم و ساعت 6 به 50 متری روستا رسیدیم اینجا پایان مسیر آسفالته بود و مسیر خاکی با شیب و پیچهای تند تا روستای کلارود در انتظار ما بود ولی مینی بوس در همان انتهای مسیر آسفالته آب پاکی را روی دستمان ریخت و ادامه نداد. با مشورت دوستان و تایید مسئول فنی برنامه سلمان عزیز برنامه به قله سرنساء تغییر یافت . قله سرنساء نزدیک بود و با توجه به وضعیت تیم و شرایط جوی بهترین انتخاب بود تا وقت را هم ازدست ندهیم و ریسک بهمن در این شرایط را نپذیریم.
به سمت نساء حرکت کردیم و 4 کیلومتر مانده به نساء از ماشین پیاده شدیم و با احتیاط از کنار جاده عبور کردیم تا به ابتدای دره صعود رسیدیم. ساعت 6:40 شده بود در ابتدای مسیر( ارتفاع 2081 متر) مراسم معارفه اجرا شد و تیم با سرقدمی استاد عزیز جناب رضاقلی و عقبداری آقای رضایی جاوید حرکت خود را در دره آغاز کرد . جهت دره از سمت غرب به شرق بود. برف قابل توجهی باریده بود. سرعت باد در ارتفاعات قابل توجه بود چرا که در هوایی کاملا آفتابی شاهد برفهای پودری بودیم که در روی قله ها و خط الراسها به هوا پاشیده می شد و روی دامنه هایی که صعود می کردیم علیرغم در امان بودن از باد هر از گاهی باد با وزشی سریع و سرد به ما یادآور باد بالای قله میشد. البته پیش بینی شده بود در طول روز سرعت باد کاهش یابد که چنین هم شد و صعود ما را با مشکلات کمتری مواجه کرد.
در انتهای دره قبل از سوار شدن روی یال در ارتفاع 2320 متری ساعت 7:55 به مدت 15 دقیقه برای صرف صبحانه به تیم فرصت داده شد. به دلیل برودت هوا و نیاز به سرعت عمل و عدم امکان صرف زمان زیاد برای صرف صبحانه و ناهار به دوستان اکیدا توصیه شده بود غذای لقمه ای و آماده همراه داشته باشند که همگی محبت کرده و توجه کرده بودند فلذا 10 دقیقه ای صبحانه صرف شد و تیم زودتر آماده حرکت شد.
به دلیل بکر بودن منطقه و عدم پیمایش مکر مسیر توسط کوهنوردان و حتی افراد محلی پاکوب بسیار مشخصی وجود ندارد بنا بر این مسیر در هنگام وجود برف نیازمند گام برداری محتاطانه ای است چرا که ترکیب برف و سنگهای درشت می تواند برای پا آسیب رسان باشد. ساعت 9:55 در ارتفاع 2760 متری به یک زین اسبی می رسیم . مسیر یال بعد از این زین اسبی به سمت شمال شرق تغییر جهت می دهد. ساعت 11 در ارتفاع 3000 متری به مجموعه ای از درختان پراکنده در دامنه کوه می رسیم اینجا نقطه ای است که آنتن دهی به موبایلها آغاز می شود و تا قله ادامه دارد.
ساعت 11:40 به زین اسبی دوم می رسیم بعد از این زین اسبی به جاده خاکی که برای نصب دکلهای برق فشار قوی کشیده شده بر می خوریم . در بخشی از مسیر پیمایش با جاده همراه می شویم سپس دوباره سوار بر یال در جهت شمال شده و ادامه مسیر می دهیم . ساعت 12:20 در ارتفاع 3245 متری از کنار دکل برق فشار قوی عبور می کنیم و باز به جاده خاکی می رسیم و در نهایت سوار بر یال منتهی به قله در جهت شرق می شویم. باید مراقب 100 متر آخر مسیر تا قله بود چون سمت راست و در جهت جنوب پرتگاهی قرار دارد و در زمستان شکل گیری نقاب بر لبه آن می تواند خطرناک باشد.
ساعت 13:10 تیم با هماهنگی و نظمی دوست داشتنی پا بر قله 3340 متری سرنساء گذاشت. همانطور که پیش بینی می شد سرعت باد زیاد نبود ولی با توجه به برودت هوا و محدودیت زمان و به منظور از دست ندادن وقت مناسب برای بازگشت بعد از مراسم قله و 1 دقیقه سکوت برای یادبود از دست رفتگان کوهستان و ترنم سرود ای ایران ابتدا عکسهای گروهی گرفته شد و سپس به مدت 5 دقیقه به دوستان برای گرفتن عکسهای انفرادی فرصت داده شد.
ساعت 13:25 راه بازگشت از مسیری متفاوت و از رخ شمال غربی قله در پیش گرفته شد . صد متر اول مسیر بازگشت با مسیر صعود یکسان است ولی در انتهای صد متر از یال شمال غربی برای فرود استفاده می شود. شیب فرود روی این یال زیاد است و ترکیب سنگهای درشت و برف نیازمند احتیاط در گام برداری است. در انتهای یال شیب خفته شده و در ارتفاع 3171 متری به تقاطع جاده خاکی می رسد. این نقطه مناسبی برای استراحت و صرف ناهار است ساعت 14 به مدت 20 دقیقه برای صرف ناهار و تنقلات به دوستان فرصت داده شد و ساعت 14:20 حرکت آغاز شد .
با توجه به همان ترکیب سنگهای درشت و برف در مسیر بکر این منطقه و جهت سهولت در امر فرود و جلوگیری از آسیب مفاصل همنوردان پیمایش جاده خاکی را برای فرود در نظر گرفتیم . این امر از چند جهت خوب بود یکی فرود راحت و دلچسبتر عزیزان و دیگری فرصتی برای گفتگوها و مشورتهای عزیزان . اگرچه به دوستان اکیدا توصیه شد که نکات ایمنی را فراموش نکنند.
با پیمایش جاده تا به انتها در دامنه شمال غربی قله ساعت 16:50 به روستای نساء در ارتفاع 2160 متری رسیدیم. راننده در کنار پمپ بنزین نساء منتظر ما بود . دوستان آماده حرکت شدند و مسیر بازگشت را در پیش گرفتیم به لطف دوستان در مسیر میهمان پذیرایی به صرف بستنی و شیرینی قرابیه شدیم و در نهایت ساعت 19 در کرج از همه همنوردان به امید دیدار در برنامه بعد خداحافظی کردیم.
در انتهای گزارش بر خود لازم می دانم که از همه عزیزان و همنوردان که در برنامه خودشان شرکت کرده بودند و در طول تمام مدت برنامه با صبوری و متانت بنده را همراهی کردند سپاسگزاری کنم. از اینکه همه دوستان به بیشتر نکات تذکر داده شده پایبند و عامل بودند هم جای تقدیر و تشکر دارد. یک سپاس ویژه هم تقدیم به اساتید ، مربیان و پیشکسوتانی که دلگرمی بنده در این برنامه بودند.
اطلاعات کامل فنی مربوط به برنامه در تصاویر برآمده از جی پی اس و آمارهای مندرج در آنها در پیوست گزارش ذکر شده است.
تا درودی دیگر بدرود.
