قله چشمه شاهی
ارتفاع : 3270 متر
تاریخ اجرا : 96/10/15
طول مسافت طی شده : 13.85 کیلومتر
مدت زمان طی شده: 11 ساعت
سرعت متوسط: 2.3 کیلومتر در ساعت
سرپرست و مسئول فنی: منصوره خداکرم
راهنما: محمد تبدل
پشتیبان برنامه: علی غفوری
عکاس: عبدالرضا روشن زاده
تهیه کننده گزارش: زهرا سعیدنیا
شرکت کنندگان:
اعضا باشگاه شقایق: منصوره خداکرم- احمد سعیدی- مهناز امیرهمایون- زهرا سعیدنیا- مژده معینی- میثم مهدی- مهران غفوری- عبدالرضا روشن زاده- علی شفیع پور- محمد تبدل- حمید رفیعی
اعضا مهمان: بهار حاج قلی- محسن گودرزی- بهاره آزادی- داوود زمانی
سرقدم: احمد سعیدی
عقب دار: میثم مهدی
مسیر صعود:
- اتوبان کرج، تهران- بالای وردآورد- روستای وردیج- روستای واریش
از اتوبان تهران-کرج از پشت پمپ بنزین وردآورد (ورودی از پمپ بنزین) به سمت خیابان شهید اردستانی – به سمت شمال- رفته که پس از آن وارد جاده روستای وردیج و واریش می‌شویم. تقریباً با طی مسافتی در حدود ۶تا۷ کیلومتر از ابتدای جاده آسفالته و کوهستانی پر پیچ وخمی در امتداد رودخانه‌ای که در دره‌ای تنگ و عمیق در سمت غرب دره کن جریان دارد به روستای وردیج و کوه و صخره‌های آدمکی می‌رسیم. با طی مسافتی ۳-۴کیلومتری نیز به انتهای جاده آسفالت یا به بیان دیگر روستای واریش می‌رسیم.
امکانات:
در فصل زمستان تنها یک چشمه آب در ارتفاع حدود 2500 متر وجود دارد، آنتن دهی تلفن همراه نیز در بعضی نقاط مسیر وجود دارد.
شرح برنامه:
برنامه روز جمعه 15/10/96 صعود به قله چشمه شاهی از سمت جنوبی(روستای واریش) و بازگشت از سمت غربی (روستای کندر) بود که به شرح زیر اجرا شد.
طبق برنامه ریزی سرپرست برنامه، 15 نفر شرکت کننده از ساعت 5:30 صبح در گلشهر، میانجاده، سه راه گوهردشت و میدان کرج سوار بر یک دستگاه مینی بوس شده و در نهایت ساعت 6:00 به سمت اتوبان کرج- تهران حرکت کردیم.
روستای واریش انتهای مسیر مینی بوس بود و می بایستی کوهپیمایی را از آنجا شروع می کردیم. ساعت 7:00 صبح از ماشین پیاده شده و پس از آماده شدن همنوردان ، آهسته و بدون صدا از داخل روستا رد شده و با گردش به راست در مسیر چشمه شاهی قرار گرفتیم.
این مسیر یک جاده خاکی عریض است که از پایین روستا نیز دیده می شود و شیب متوسطی دارد. پس از حدود 20 دقیقه پیاده روی به انتهای جاده رسیده و مسیر پاکوب شروع می شود.
پس از رسیدن به اولین دیواره با گردش به چپ مسیر پاکوب در امتداد دره ادامه می یابد. در ارتفاع 2500 به آب بند سنگی که در این فصل فقط آبی که از طریق لوله کشی از چشمه به پایین آب بند هدایت شده، رسیده و بعد در مسیر رودخانه ای که فقط بستر آن دیده می شود و در این فصل اثری از آب جاری نمی بینیم قرار گرفتیم.
در همین مسیر ساعت 8:30 در محلی مناسب به منظور استراحت و صرف صبحانه به مدت 15 دقیقه توقف داشتیم و مجدد راهی مسیر قله شدیم.
با ارتفاع گرفتن در مقابلمان کوه صخره ای می بینیم که پشت آن چند قله نسبتا مرتفع دیده می شود. مسیرمان را به سمت چپ صخره ها تغییر داده و پس از بالا رفتن از یک دهلیز در ارتفاع 2890 متر به بالای صخره ها رسیده و سپس در ارتفاع 3000 متر به سمت راست جهت قرار گرفتن روی یال شرقی تراورس می کنیم.
متاسفانه بدلیل بارش خیلی کم در منطقه فقط در چند نقطه از مسیر برف وجود داشت و در قله های اطراف نیز خیلی سطحی پوشیده از برف بود.
از آن ارتفاع، برج میلاد علیرغم فاصله نه چندان زیاد به سختی از میان غبار و آلودگی تهران قابل شناسایی بود و حتی آسمان کرج نیز در لایه ای از آلودگی محو شده بود.
پس از استراحت های کوتاه مسیرمان را به سمت قله ادامه داده و ساعت 11:20 به قله چشمه شاهی در ارتفاع 3270 متر که با سنگ چین مشخص شده و اشتباها روی تابلو منصوبه نام قله پهنه حصار نوشته شده رسیدیم.
در سمت شمال دشت وسیع پهنه حصار مقابل دیدمان بود که قله پهنه حصار بلندترین قله منطقه در آنسوی دشت نمایان بود. در جنوب نیز قله دشته (قله سایت مخابراتی کرج) دیده می شد.
حدود 30 دقیقه وقت صرف استراحت و عکس های یادگاری کرده و بعد به سمت غرب و قله فرعی که فاصله چندانی ندارد ادامه مسیر دادیم.
از آنجاییکه مسیر برگشت ما به سمت روستای کندر بود، از این قله 3240 متری که با دیواره سنگ چین نیم دایره قابل تشخیص است بدون صرف وقت گذشتیم و از یال غربی به سمت پایین سرازیر شدیم.
ساعت 14:30 به ارتفاع 2730 رسیدیم که محلی مسطح و مناسب برای صرف ناهار و استراحت وجود داشت. پس از صرف ناهار و تجدید قوا، طبق بازدید میدانی تیم شناسایی، اگر همچنان به سمت غرب ادامه مسیر میدادیم به آبشار یخی می رسیدیم که با توجه به نوع برنامه و افراد تیم و تجهیزات، تصمیم بر این شد که مجدد مسیر کوتاهی به سمت شرق طی کرده و از مسیر دهلیز به سمت دره فرود آییم.
همه افراد تیم با کمک و حمایت یکدیگر از مسیر شیب تند دهلیز گذر کرده و به دره رسیدیم و ادامه راه تا روستای کندر را در مسیر رودخانه ای که آبی در آن جریان نداشت طی کرده و پس از غروب آفتاب از طریق جاده خاکی به انتهای روستای کندر، جایی که آقای کشاورز با چای تازه دم منتظرمان بود رسیدیم.
ضمن تشکر از سرپرست، سرقدم و همه افراد تیم از یکدیگر، خرسند از روز لذت بخشی که با سلامتی و شادی پشت سر گذاشته بودیم راهی کرج شدیم.
