گزارش برنامه یخ نوردی
تاریخ اجرا : 96/۱۰/22
سرپرست برنامه : آقای سلمان بهمندار
پشتیبان برنامه : آقای علی حاجیلو
اسامی شرکت کنندگان در برنامه :
اعضا : سلمان بهمندار ، جمشید مهرآور ، حسین رضایی جاوید ، پدرام بهرامی ، افشین محمدی ، مهران غفوری
میهمانان : سینا نعمتی ، عباد کیانفر ، محمد درمنکی فراهانی ، بهاره آزادی
تهیه گزارش برنامه : مهران غفوری
دسترسی منطقه : کیلومتر ۱۷ جاده چالوس خروجی خوزنکلا ، روستای خور
لوازم مورد نیاز : لباس گرم زمستانه ، کفش مناسب ، تبر یخ ، کرامپون ، هارنس ، کلاه یخنوردی ، ابزارهای فنی صعود و حداقل یک حلقه طناب
وضعیت آنتن دهی : در تمام طول مسیر تا پای آبشار آنتن دهی وجود دارد.
دسترسی به آب : از ابتدای روستا ، تا پای آبشار در چند نقطه دسترسی به آب وجود دارد.
شرح کوتاهی از منطقه :
آبشار خور در موقعیت جغرافیایی E511031 N355409 در استان البرز با ارتفاع 50 متر در مجاورت روستای خور در استان البرز و در فاصله 17 کیلومتری جاده کرج -چالوس واقع شده است. آبشار از روستای خور تقریبا 2 کیلومتر فاصله دارد که با طی زمان 30 الی 45 دقیقه از میان درختان و طبیعت زیبای منطقه به پای آبشار خواهید رسید. ارتفاع آبشار در حدود 50 متر است و محل ریزش آب بصورت صخره ای و کاملا عمود بر زمین است.
البته این روستا دارای ۵ آبشار می باشد اما بیشتر شهرت این روستا بخاطر آبشارهای ۱ (ابشار اصلی) و ابشار ۲ بخاطر دسترسی راحت تر آن می باشد.
در فصول سرد سال به دلیل برودت هوا آب آبشار یخ میزند و منظره زیبایی رو ایجاد میکند. جهت دسترسی به این آبشار زیبا پس از طی مسافت 17 کیلومتر از شهر کرج به سمت چالوس(در حدود 3 کیلومتر قبل از سد کرج) وارد مسیر فرعی آسفالته خوزنکلا میشویم . با طی مسافت تقریبی 17 کیلومتر و گذشتن از خوزنکلا ، ارنگه و سیجان به روستای خور میرسیم. به عنوان راهنمایی راه سمت چپ از دوراهی اول به خوزنکلا میرسد و باید راه سمت راست را ادامه دهید همچنین در ورودی روستای سیجان نیز راه سمت راست وارد روستای سیجان میشود که باید راه سمت چپ را ادامه دهید.
شرح برنامه :
برنامه راس ساعت ۴:۴۵ دقیقه صبح جمعه از ۴۵متری گلشهر استارت زده شد و سرپرست به همراه یک دستگاه خودروی ون در ایستگاه هایی که از قبل تعیین شده بود حضور یافتند و همنوردان سوار خودرو شدند. بعد از سوار شدن دوستان در آخرین ایستگاه به سمت روستای خور حرکت کردیم و ساعت ۷:۱۵ به روستا رسیدیم. هوای منطقه کاملا صاف و در طول روز آفتابی بود.
بعد از پیاده شدن و برداشتن لوازم از داخل خودرو به سرعت کوله ها را بر دوش گذاشته و اماده حرکت شدیم. قبل از حرکت به سمت آبشار جلسه ی معارفه ای برگزار شد ، البته تقریبا همه از قبل همدیگر رو میشناختیم.
ساعت ۷:۳۰ به تصمیم سرپرست برنامه ، ایشان به همراه آقای جمشید مهرآور برای بررسی وضعیت آبشار با گامی سریعتر به سمت آبشار حرکت کردند و مابقی دوستان به سرپرستی محمد فرهانی به سمت روستا حرکت کردیم. راس ساعت ۸:۱۰ دقیقه بود که پای آبشار رسیدیم.
آبشاری که هر ساله در این فصل تبدیل به یک ستون یخی بزرگ میشد و پذیرای دوستان یخ نورد بود متاسفانه به دلیل وضعیت اسفناک بارش های امسال چون سال های پیش نبود ، آبشار تا ارتفاع ۲۰ متری یخی با قطر مناسب داشت اما بعد از اون قطر یخ کم شده و قندیل های یخی بی سباط پدیدار شده که صعود تا انتها را دشوار میکردند. با این حال این حجم از یخ برای اجرای یک برنامه تمرینی قابل قبول بود و ما ناامید نشده و آماده برای شروع کار شدیم.
ساعت ۸:۳۰ آقایان سلمان بهمندار و جمشید مهرآور به سمت بالای آبشار حرکت کردند به لطف کارگاه دائمی که توسط همین عزیزان در بالای آبشار نصب گردیده است . توانستیم برای اولین بار طناب را از بالای آبشار به پایین ریخته و برای یک صعود ایمن آماده کنیم. ساعت ۹:۱۰ بود که دوستان موفق به جایگذاری طناب شده و به صورت تک تک فرود آمدند. با پایین آمدن سرپرست برنامه دوستان هم که از این فرصت استفاده کرده بودند و تجهیزات و لوازم خودشون رو آماده کرده بودند به کنار آبشار آمده و همگی دور هم جمع شدیم.
از آنجایی که این برنامه یک برنامه تمرینی یخ نوردی بود و بیشتر دوستان البته بجز اساتیدی که در تیم حضور داشتند کم تجربه و حتی بی تجربه بودند ، سرپرست محترم ابتدا توضیحاتی در مورد لوازم و نحوه ی استفاده ی آنها را برای دوستان شرح دادند.
بعد از اتمام توضیحات آقایان سلمان بهمندار و جمشید مهراور عزیز در دو نقطه ی مختلف آبشار شروع به صعود سرطناب کرده و کارگاه هایی رو در ارتفاع مناسب برای تمرین دوستان ایجاد کردند. در همین حین بود که تیم های دیگری برای کار روی آبشار وارد منطقه شدند ، یک تیم از باشگاه کوهنوردی تهران و یک تیم دوستانه از استان قزوین.
بعد از اتمام نصب کارگاه ها دوستان به نوبت یکی در نقش صعود کننده و دیگری در نقش حمایت چی شروع به کار میکردند و با توجه به راهنمایی های مربیان حاضر در برنامه فرد صعود کننده تا ارتفاعی که ایجاد شده بود صعود میکرد و فرود می آمد. در همین حین دوستانی که در پایین بودند بیکار ننشسته و در گوش ی دیگری از آبشار با توجه به توضیحات مربیان در ارتفاع کم شروع به تمرین روی آبشار بودند.
تقریبا همه ی دوستان در چندین نوبت توانستند آبشار رو تا ارتفاع مورد نظر صعود کنند. همچین دوستانی که از تجربه کافی برای صعود کل آبشار برخوردار بودند و با توجه به کارگاه ثابت و طنابی که از بالای آبشار ریخته شد بود به صورت نوبتی شروع به صعود کردند اما به دلیل عدم اطمینان به طناب از صعود کل مسیر منصرف شدند.
با گذشت یکی و دوساعت و با توجه به هوای آفتابی روز ، خانواده ها و تور های تفریحی زیادی وارد منطقه شدند و جمعیت قابل توجهی تو منطقه جمع شده بود. البته اگر همچون سالهای قبل برف قابل توجهی تو منطقه بود و با توجه به برف گیر بودن منطقه ، بدون داشتن تجهیزات مناسب امکان دسترسی به آبشار بشدت سخت خواهد بود و معمولا با همچین شرایطی شاهد حظور دوستانی که برای تفریح وارد منطقه میشند در پای ابشار نیستیم.
البته با حضور این عزیزان و تشویق ها و ابراز خوشحالیشون انرژی ما هم دوچندان شده بود و با لذت بیشتری صعود میکردیم. تقریبا بعد از ساعت ۲ که هوا تو منطقه رو به سردی میرفت کم کم مردم اونجا رو ترک کردند اما تیم ما و ۲ تیم دیگر همچنان در حال کار کردند روی آبشار بودند.
ساعت ۴:۲۰ بود که به تصمیم سرپرست دوستان از پای کار کنار اومدند و عزیزانی که کارگاه ها رو نصب کرده بودند شروع به جمع آوری اونها کردند.
بعد از جمع کردن وسایل و به دوش انداختن کوله ها و انداختن چند عکس یادگاری ، ساعت ۵ تیم با نظم همیشگی به سمت روستا حرکت کرد و در ساعت ۵:۴۰ به روستا رسیدیم ، بعد یه استراحت چند دقیقه ای وسایل رو بار ماشین کردیم و مسیر بازگشت رو پیش گرفتیم و ساعت ۷ بود که به میدان کرج رسیدیم و دیگه برنامه به اتمام رسیده بود و دوستان از هم جدا شدند.
سپاس و قدردانی ویژه از سرپرست عزیز و دوست داشتنی جناب آقای سلمان بهمندار عزیز.
