قله های کمان کوه، سرماهو، یخچال
سرپرست و نویسنده گزارش: سلمان بهمن دار
منطقه وارنگه رود، مخصوصا قله کمان کوه همیشه برام جذابیت خاصی دارد به همین خاطر سعی می کنم سالی یکی دوتا برنامه در این منطقه داشته باشم. در تقویم برنامه های باشگاه روز پنج شنبه برنامه قله کمان کوه قرار بود اجرا بشه که با توجه به تعطیلی روز شنبه با یک روز جا به جایی و با در نظر گرفتن شرایط نفرات شرکت کننده در روز جمعه 97/3/25 با پنج نفر از همنوردان ساعت 6:30 با تأخیر یکی از همنوردان برنامه را از میدان کرج استارت زدیم.
در طول هفته به خاطر مشغله کاری خیلی نتونستم برای اجرای بهتر برنامه وقت بزارم به همین علت نتونستم ریز لوازم رو به دوستان اعلام کنم که چه چیزهایی باید داشته باشن که همین امر می تونست برناممون رو تحت تأثیر قرار بده . از این برنامه خیلی استقبال نشد حالا علتش رو نمی دونم به خاطر بازی های جام جهانی یا پیش بینی هوا و یا شاید به خاطر عملکرد بد من ، نمی دونم! هر چی که بود اول خیلی حس خوبی نداشتم هر چند همیشه تعداد برام اهمیتی نداشت و کیفیت برام مهمتر بود ولی انتظار داشتم افراد بیشتری از این برنامه استقبال کنند ولی در نهایت به خاطر تعداد کم نفرات و یک دست بودن تیم بیشتر از هر برنامه ای لذت بردم.
از قبل برنامه تصمیم گرفته بودم بر خلاف همه برنامه ها در این برنامه یک سری حساسیت ها رو بزارم کنار تا از برنامه نهایت لذت را ببریم به همین دلیل برنامه را دو روزه اعلام کردم در صورتی که با کمی مدیریت زمان و تلاش بیشتر میشه این برنامه رو یک و نیم روزه اجرا کرد. شرایط پیش بینی هوا حاکی از رگبار و رعد و برق پراکنده بود که به همین دلیل برخی تیم ها برنامه هاشون رو کنسل کردند و برخی هم که در منطقه بودند برنامه شون رو نیمه کاره گذاشتنبه خاطر ترافیک و شلوغی جاده چالوس ساعت 9 به روستای وارنگه رود رسیدیم. تا ساعت 10 مشغول صرف صبحانه و آماده کردن کوله ها شدیم.
ساعت 10 با شروع بارش باران از روستا حرکت کردیم. به لطف بارش های بهاری منطقه پوشش گیاهی قابل توجهی داشت و همه جا یکدست سبز شده بود. ساعت 11 به ابتدای دره شیر کمر رسیدیم که برخی دوستان رو آنجا دیدیم. یک تیم از رشت به منظور صعود قله آزاد کوه آمده بود که تا قسمتی از مسیر با هم همراه شدیم. بر خلاف معمول بیشتر از نیم ساعت استراحت داشتیم و بعد حرکت به سمت محیط بانی رو آغاز کردیم. در طول مسیر در دو نقطه استراحت های خوبی داشتیم تا در نهایت ساعت 13 به محیط بانی رسیدیم. تا ساعت 14 مشغول صرف ناهار و استراحت شدیم سپس حرکتمان را ادامه دادیم به سمت برکه کمان کوه چون هدفمان شب مانی در اون نقطه بود. قبل برنامه و در حین برنامه برخی از دوستان خبر از وجود برف زیاد در برکه را دادن که همین امر باعث شد تا کمی خودمان را برای رو به رو شدن با شرایط آماده کنیم.
ساعت 15 وقتی به گردنه محیط بانی رسیدیم کمان کوه با ابهت خاصی خود نمایی می کرد و هم زمان صدای رگبار و رعد و برق به گوش می رسید که رفته رفته به سمت ما می آمد. نگرانی در چهره بچه ها ملموس بود اما به چند دلیل تصمیم گرفتم ادامه مسیر بدیم دلیل اول اینکه ارتفاع ابرها بالا بود، دوم اینکه بارش به صورت تگرگ بود که نشان از کاهش دما داشت و این نکته به نفع ما بود چرا که اگر بارش به صورت باران بود می توانست خیلی خطرناک باشد سوم اینکه سمت راست ما یعنی منطقه توچال، کلون بستک و دیزین هوا در حال باز شدن بود و باد از جنوب به سمت شمال داشتیم که باز این نشانه خیلی خوبی بر پایدار نبودن شرایط هوا بود که همینطور هم شد. با وجود اینکه در سمت شمال رعد و برق شدیدی بود هوای منطقه رفته رفته بهتر شد و ما تلاش کردیم تا قبل از شروع بارش احتمالی باران به محل کمپ برسیم و چادرهامون رو برپا کنیم.
ساعت 18 به برکه کمان رسیدیم که خوشبختانه بر خلاف شنیده ها جای چادرها کاملا خشک بود ، خیلی سریع چادرها رو برپا کردیم . برای اطمینان بیشتر روی چادر ها رو پلاستیک کشیدیم. حال و هوای منطقه قابل توصیف نبود. تلاقی سفیدی برف و سبزی اطراف برکه و خود برکه بینظیر شده بود از طرفی هم جلوه زیبای آزاد کوه، این شاهزاده گردن کج دل هر بیننده ای را با خود می برد و ما هم مست از این همه زیبایی مشغول عکس گرفتن شدیم تا از روشنی هوا نهایت استفاده رو ببریم.شرایط مسیر از گردنه محیط بانی تا گردنه کمان کوه مناسب بود و فقط در یک نقطه برف داشت که به راحتی از آن عبور کردیم اما از گردنه کمان کوه تا برکه در قسمت هایی از مسیر برف چال بود که باید با احتیاط بیشتری از آن عبور می کردیم در برخی قسمت ها هم برف ها به صورت یخ بود که با استفاده از کلنگ جای پا ایجاد کرده و عبور کردیم. بعد از گرفتن عکس های بسیار زیبا و با شروع تاریکی مشغول صرف شام شدیم.
تیمی که پشت سر ما بود بعد از حرکت ما به سمت برکه به محیط بانی رسید آن ها تصمیم داشتن برای شب مانی در برکه توقف داشته باشن ولی ما هر چه منتظر شدیم نرسیدن به همین خاطر کمی نگران شدم و تا قسمتی از مسیررو بر گشتم تا خبری بگیرم که بی نتیجه بود . حدس زدیم که ممکنه در بین مسیر کمپ زده باشن. فردا در مسیر برگشت متوجه شدیم که با شروع بارش و رعد و برق در همان محیط بانی شب مانی داشتند و ادامه مسیر ندادند. قرار بر این شد که صبح ساعت 6 بیدار شده و ساعت 7 صعودمون رو آغاز کنیم. چیزی که ذهنم را درگیر کرده بود نداشتن گلنک و کرامپون نفرات تیم بود چون هیچ کدام از بچه ها کلنگ و کرامپون همراه نداشتن و این اشتباه من بود که از قبل به آنها نگفته بودم که همراه داشته باشند و ما برای صعود به کمان کوه باید حتما از روی یخچال ها صعود می کردیم و درگیری با برف داشتیم نمی تونستیم ریسک کنیم یا باید بی خیال صعود می شدیم یا فکری می کردیم که با این شرایط تیم بدون خطر صعود کنیم، یه کلنگ بیشتر نداشتیم و مسافت یکی دو متر نبود که بشه جاپا در آورد تا بقیه صعود کنن بنابراین تصمیم گرفتم اول قله یخچال رو صعود کنیم و بعد به سمت کمان کوه بریم چون تا زمان رسیدن ما به کمان کوه هوا گرم میشد و برف ها هم شل تر می شدن و با این شرایط در مسیر برگشت می تونستیم با اطمینان بیشتری از روی یخچال ها فرود بیایم که همین طور هم شد.
در طول شب بارش باران و باد داشتیم اما خوشبختانه بدون رعد و برق. صبح که بیدار شدیم هوا کاملا روشن شده بود پس از صرف صبحانه با انصراف دو نفر از دوستان برای صعود با چهار نفر ساعت 7 از برکه به سمت قله یخچال حرکت کردیم. شرایط هوا بسیار عالی بود و هر چقدر اوج می گرفتیم زیبایی های اطراف بیشتر به چشم می آمد. قبل از قله یخچال کمی درگیری با برف و دست به سنگ داشتیم که با آمادگی خوب بچه ها به خوبی از آن عبور کردیم. ساعت 9 بود که به قله زیبای یخچال رسیدیم و بلافاصله بعد از استراحتی کوتاه و گرفتن چند عکس یادگاری حرکت خودمون رو به سمت سرماهو و در نهایت یخچال ادامه دادیم. همگی از زیبایی های اطراف به وجد آمده بودیم و سرشار از انرژی بودیم.
در ساعت 10:30 با پشت سر گذاشتن سرماهو به کمان کوه رسیدیم. نیم ساعت مشغول استراحت و عکاسی شدیم و در ساعت 11 مسیر برگشت به سمت برکه را در پیش گرفتیم. با توجه به شرایط برف تصمیم گرفتیم از روی یخچال منتهی به قله فرود بیایم که در ابتدای مسیر شیب قابل توجهی داشت که در صورت سفت بودن برف می تونست خطرناک باشه اما شرایط برف برای یک تیم بدون کلنگ و کرامپون ایده آل بود. تقریبا صد متری از قله فاصله نگرفته بودیم که به خاطر بی احتیاطی، یکی از دوستان سر خورد اما با توجه به شرایط برف و داشتن آموزش های لازم تونست سرعت خودش رو کم کنه تا در نهایت من که چند متری ازش فاصله داشتم بتونم خودم رو بهشون برسونم و کنترلشون کنم اما در همین حین به خاطر برخورد کلنگی که در دست من بود با سر ایشون باعث شد زخم کوچکی ایجاد بشه که بلافاصله اون رو با چسب بخیه پانسمان کردیم و به راه خودمان اد امه دادیم. در ادامه مسیر با توجه به شرایط خوب برف و شیب قابل اطمینان دوستان مشغول سر خوردن شدن تا از این شرایط هم بهره ای برده باشیم.
ساعت 12:15 دقیقه به برکه کمان رسیدیم که بلافاصله مشغول جمع کردن چادرها شدیم و ساعت 1:20 دقیقه پس از صرف ناهار به سمت روستای وارنگه رود حرکت کردیم. شرایط هوا نامساعد شده بود و ما باید هر چه سریع تر ارتفاع کم می کردیم چون هر لحظه امکان رعد و برق وجود داشت بنابراین بدون استراحت تا محیط بانی ادامه مسیر دادیم.
ساعت 15 به محیط بانی رسیدیم و یک ساعتی رو مشغول صرف چای و میوه و استراحت شدیم و در ساعت 16 ادامه مسیر دادیم به سمت روستا با چند توقف در ساعت 19 به محل پارک ماشین ها رسیدیم و در نهایت در ساعت 21 بود که در میدان کرج با پشت سر گذاشتن یک برنامه بسیار عالی از دوستان خداحافظی کردیم.
نفرات شرکت کننده: علی شفیعی پور، سروش بخشی یوسف آبادی، رضا ارغوانی، سلمان بهمن دار، شبنم رشیدی
پشتیبان برنامه: امیر مهدی صفری
