قله کهون
تاریخ اجرا : جمعه 97/4/29
نوع برنامه : کوهنوردی
مدت اجرا : یک روز
ارتفاع قله : 4060 متر ارتفاع صعود: 3760
زمان تقریبی صعود : 6:30
سرپرست برنامه : حمید فضلی نژاد
تعداد افراد شرکت کننده : 15 نفر
نویسنده گزارش : حمید فضلی نژاد
امداد و نجات: فرید صفری
سرقدم و عقبدار: امیرهمایون- جان محمدی
مسیر(های)دسترسی :
- جاده هراز، 55 کیلومتری آمل، جاده پنجاب و امامزاده عبدالمناف، منطقه نمارستاق، روستای نمار
- از مسیر بلده و منطقه قلل ناظر و سه سنگ قابل دسترسی است.
موقعیت منطقه : جاده هراز،منطقه نمارستاق
امکانات : جانپناه ندارد، چشمه دائمی، آنتن دهی موبایل بصورت محدود فقط در قله وجود دارد. پایگاه امداد و نجات در روستای نمار وجود دارد.
شرح برنامه :
هدف اجرای برنامه است، کوه رفتن. برنامه باشگاه در تقویم فصل دو روزه به مقصد قله دوخواهران در منطقه نمارستاق آمل بود. پس از اعلام در جلسه با توجه به عدم استقبال تا روز سه شنبه ناچار به اعلام یک روزه یکی از قله های همین منطقه شدیم. برنامه شناسایی منطقه را سه هفته پیش تا قله کهون را باتفاق دوست گرامی آقای بشری انجام داده بودیم. منطقه ای بسیار بکر و سرسبز با چشمه های فراوان. به همین دلیل برای یک روز قله ناظر بزرگ در صورت داشتن زمان یا قله کهون در نظر گرفتیم.
تعداد ثبت نام 12 نفر بود که دو نفر نیز قرار شد از استان گیلان در منطقه به تیم ما بپیوندند. با توجه به دوری مسافت جاده ای ساعت حرکت 2:30 از کرج اعلام شد که با سپاس از همنوردان بدون تاخیر به راه افتادیم. با دو نفر از میهمان نیز از شهر اراک افتخار همنوردی داشتیم که در ترمینال بیهقی به ما پیوستند و ساعت 3:30 ادامه مسیر دادیم. پس از گذر از بزرگراه بابایی و رودهن وارد جاده هراز شده و به سمت آمل ادامه مسیر دادیم. یکساعتی پس از پلور و چند کیلومتری بعد از دیدن تابلو آمل 55 کیلومتر سمت چپ رستوران بنفشه مشاهده می شود. دوربرگردان بعدی را دور زده پس ازچند صدمتر برگشت به سوی تهران سمت راست خروجی عریضی را با تابلوی امامزاده عبدالمناف و پنجاب ملاحظه می کنیم. از این نقطه با سواری یکساعت تمام معادل 26 کیلومتر مسیر پیچ وار کوهستانی تا روستای نمار داریم. روستاهای پنجاب، امره، شیخ محله سوآ و کلری قبل از نمار قرار دارند. تنها دوراهی مسیر که خروجی امامزاده عبدالمناف است را به سمت دیگر(راست) میپیچیم. سطح جاده تا نمار آسفالت است که در بسیاری نقاط آسیب دیده و باید با احتیاط گذر نمود.
نمار آخرین روستای این خط روستایی نسبتا بزرگ و ویلایی است. در میانه روستا تابلویی فلزی مسیر را با جاده ای خاکی به منطقه گردشگری دریوک و چشمه های آب معدنی هدایت می کند. پس از حدود 3 کیلومتر در این جاده به پارکینگی می رسیم که مجهز به سرویس بهداشتی بوده و نگهبانی آن مبلغ 20 هزار تومان را برای یک مینی بوس طلب می کند. ما بدلیل کمبود وقت چانه زنی را تا نصف مبلغ ادامه داده پیاده می شویم. متاسفانه سرعت حرکت مینی بوس خیلی کمتر از حد پیش بینی بود و ساعت 8:30 است. بیش از یکساعت از برنامه عقبتریم پس قله انتخابی کهون است که مسیر کوتاهتری دارد. دوستان گیلانی خود را می یابیم و از روی یک پل چوبی راهی مسیر پاکوب در سمت چپ رودخانه می شویم. قله کهون از پارکینگ پیداست. در همان ابتدا زنبورهای کندوی موجود در پارکینگ با یک نیش دوستمان را میزبانی می کنند که به لطف تجربه امداد و نجات فرید صفری عزیز به سلامت می گذریم.
هوا گرم است برای این ساعت و برخلاف پیش بینی ها ابری برای بارش پراکنده در آسمان دیده نمی شود. نیم ساعت پاکوب نوردی مشخص ما را به دشت دریوک می رساند. گرمای دو سه هفته اخیر بیداد کرده و دشتی نمانده، همه خشک، از آن سرسبزی و رونق سه هفته پیش هیچ خبری نیست. ازدشت دریوک سه مسیر وجود دارد. دره سمت راست یا غربی به سمت دشت پنیری و قله ناظر بزرگ، دره سمت چپ به آبشار زیبای دریوک و مسیر پاکوب روبروی ورودی دشت به سمت قله کهون و دشت لهرا و منطقه دوخواهران منتهی می گردد. مستقیم به رودخانه ای می رسیم که امکان عبور ندارد جز به گدار زدن. صبحانه ای صرف می کنیم و با دمپایی ها به آب می زنیم. چه سرمایی دارد و جانی به تنمان می دمد. کمی سربالایی بعد از رودخانه شروع می شود. از دشت دریوک تا چشمه های آب معدنی اشلک(یا اشتلک) که در سمت چپ پاکوب قرار دارد یک ساعتی زمان است. درون حوضچه ها محلی های برهنه تن در حال آب تنی هستند. تک درختی بی بر در راه پاکوب تنها درختی است که در این مسیر می بینیم. زمانی نداریم و سریع می گذریم. یک نفر گرمازده داریم که باز هم با تجربه فرید به دادش میرسم و یک نفرآرام آرام همراهی اش می کند تا چشمه. از اشلک تا چشمه های بی نظیر آسونه کر(چهل چشمه) نیز یکساعتی است،آنجا که آب گوارا از دل سنگ و صخره بیرون میزند.دو نفر فداکاری می کنند و همنورد گرمازده را ازاینجا برمی گردانند و به سمت آبشار دریوک می روند.
ساعت از 11 گذشته است، بطریها را پرآب میکنیم و با سرقدم تندتر به سمت دشت لهرا راه میافتیم، هنوز کنار رودخانه ایم. دشتی که پر از جویبار و سرسبزی بود اکنون جذبه خاصی نداشت، تمامی گوسفند دارها نیز کوچ کرده و رفته بودند. کمتر از یکساعت دیگر به دشت زیبای لهرا به ارتفاع حدود 2950 متر مانده است. لهرا دو دره دارد، دره راستی به سمت قله ناظر و سمت چپی به گردنه لهرا که مسیر ماست می رود. سرچشمه رودخانه در این دره قرار دارد و آخرین محل برداشت آب برای رسیدن به قله کهون است. البته آخرین گوسفندان حاضر در این دره حسابی سرچشمه را گل افشانی کرده بودند و آب احتمالا آلوده است. از اینجا شیب تندی تا گردنه لهرا منتظر تیم است و گرما هم تمامی تلاش خود را برای کاهش سرعت تیم می کند. دو نفر از دوستان از اینجا انصراف داده و برمیگردند. حال 10 نفره ادامه میدهیم. آب بسیار برداشته ایم و هر ده دقیقه مینوشیم.
ساعت 15 به گردنه لهرا می رسیم و منطقه وحشی و زیبای خط الراس دوخواهران از چپکرو تا ورارو مقابل ماست. دیگر زمانی برای قله رفتن نیست، یک ونیم ساعت تا قله مانده، با توجه به اینکه دوستانی هم در پایین منتظرند، آب کافی نیست و برخی خسته حتما برگشتمان به پاسی از شب می رسد و صلاح نیست. ارتفاع 3650 هم خودش قله ای است. ناهاری صرف می کنیم و بدون کوله تا صدمتری در پاکوب مشخص غربی که به سمت کهون می رود ارتفاع میگیریم تا آخرین دیدنی این مسیر که رخ شمالی دمادند از نمایی نزدیک است رخ بنمایاند. عکسی به یادگار با این چکاد دوست داشتنی گرفتیم و ساعت 16:00 به سمت پایین سرازیر می شویم. ساعت 20:30 پای خودرو ایم و با چای سعید خان کشاورز استقبال می شویم. دیر است وسریع براه میفتیم. اما ره دراز و ترافیک و ... . ساعت 3:00 صبح است که به کرج می رسیم.
شرکت کنندگان :
مهناز امیرهمایون، مینا امیری، عاطفه دامک، سحر طراحی، معصومه اکبری، زهرا رمضانی
فرید صفری، رضا ساغروانی، حامد امانی پور، هادی بشری، سعید جانمحمدی، آرش اسدی
حمید فضلی نژاد
همراهان میهمان: سیدهادی سیدجوادی و آمنه سعادت پور
