قله نوسوم بویدر
شرح برنامه:
سرپرست برنامه: پدرام بهرامی
مسئول فنی: جمشید مهرآور
سرقدم: حمید فضلی نژاد
عقبدار: حسین رضایی جاوید – میثم مهدی
مسئول کمک های اولیه: فرید صفری
پشتیبان برنامه: سلمان بهمن دار
عکاس: علی غفوری
نویسنده گزارش: پدرام بهرامی
تاریخ اجرا: 97/07/06
مسیر دسترسی به منطقه صعود: کرج،جاده چالوس، جاده دیزین، هتل دیزین
توپوگرافی قله : قله نوسوم بویدر در منطقه البرز مرکزی و در خط الراسی قرار دارد که از غرب از قله سکه نو شروع می شود و پس از قله سه چال و گردنه شیور کش به قله نوسوم بویدر منتهی می شود و پس از آن تا قلل دالکولی ، خرسچال ، هرزه کوه و برج منتهی ادامه می یابد. قله کلون بستک در جنوب غربی و قلل سرکچال در جنوب شرقی قله قرار دارند و قلل کهنو ، یخچال ، سرماهو ، کمانکوه و آزاد کوه در شمال قله قراردارند.
وضعیت آنتن دهی تلفن همراه: تقریباً در هیچ کجای دره آنتن دهی تلفن همراه وجود ندارد. در بسیاری نقاط روی خط الراس، آنتن دهی همراه اول و ایرانسل وجود دارد.
پوشش گیاهی:از نظر پوشش گیاهی منطقه از پوشش گیاهی متنوعی برخوردار است . گیاهانی همچون شبدر وحشی، گلپر، ترشک، بومادران، گزنه.
پوشش جانوری: حیواناتی همچون کل، بز،قوچ، میش، خرس خاکستری و خرس قهوه ای در ارتفاعات این منطقه دیده شده است.
اسامی همنوردان:
-اعضاء باشگاه: پدرام بهرامی – جمشید مهرآور – علی غفوری – حمید فضلی نژاد – حسین رضایی جاوید – میثم مهدی – رضا ساغروانی - عبدالرضاروشنزاده - حاجعلیقرهبابائی– روزبه حسینی - فرنازحسننژاد - راضیهمیرزایی– آزاده سالمی- مریم ظهیر تقوی
-اعضاء مهمان: داود زمانی – داریوش رستمی – محمد امین جباری - محمدرضامیربزرگی- حامد امانی پور – سعید خادم – احمدرضا نورالدینی - امیرعباسفریدی- فرید صفری – شبنم رشیدی – لیلا عزیزی –سحر طراحی تبریزی – فیروزه گلشنی
طبق قرار قبلی راس ساعت 4:00 بامداد با یک دستگاه مینی بوس و یک دستگاه ون حرکت را از سر 45 متری گلشهر آغاز کردیم و در طول مسیر در ایستگاه های مقرر سایر همنوردان به گروه اضافه شدند. حدود ساعت 6:20 به منطقه دیزین با ارتفاع تقریبی2680 متری از سطح دریا رسیدیم. پس از آماده شدن و برگزاری جلسه معارفه، حرکت خود را از کنار هتل دیزین آغاز کردیم. پس از حدود 10 دقیقه پیمایش در جاده آسفالت پشت هتل، از جاده خارج و وارد مسیر پاکوب شدیم، مسیری که درست از بالای رودخانه ولایت رود عبور می-کند.مسیر پاکوب از کنار دومین آب انبار، با شیبی نسبتاً تند به مسیری مال رو منتهی شد.مسیر را در حالی که رودخانه در سمت راست ما بود پیش گرفتیم و حوالی ساعت 7:15 به گوسفندسرای اول در ارتفاع 2860 متری رسیدیم. به کمک پل فلزی موجود از عرض رودخانه عبور کرده و مسیر پاکوب را از درون دره به سمت شمال پیش گرفتیم.
هوا بسیار مطبوع و طبیعت منطقه بسیار زیبا و فریبنده بود. با توجه به فراز و نشیب کم مسیر، پیمایش تیم سرعت قابل قبولی داشت و بدون نیاز به استراحت مسیر خود را در حالی که رودخانه در سمت چپ ما قرار داشت، تا گوسفندسرای دوم در ارتفاع 3070 طی کردیم. حدود ساعت 8:25 به گوسفندسرای دوم رسیدیم و پس از استراحتی کوتاه در کنار چشمه موجود، مسیر پاکوب را پیش گرفتیم. بعد از مسافت کوتاهی پیمایش، به گوسفندسرای سوم رسیدیم که در اینجا تیم از عرض رودخانه عبور کرد. حالا رودخانه در سمت راست پاکوب قرار داشت. شروع این مسیر پاکوب شیب نسبتاً ملایمی داشت، اما پس از کمی پیمایش شیب مسیر رفته رفته تند شد (شیب متوسط در این بخش از مسیرکه به کمک جی پی اس تخمین زده شده است در حدود 30 درجه می باشد) . اما تیم همچنان با سرقدمی و سرعت مناسب جناب فضلی نژاد منسجم پیش می رفت.
حدود ساعت 10 صبح محلی در میانه شیب منتهی به گردنه شیورکش، در ارتفاع 3490 متریبرای صبحانه انتخاب شد(با توجه به اینکه از قبل به نفرات اعلام شده بود که در منزل صبحانه اولیه میل کنند، در مسیر پیمایش کمی دیرتر از ساعت معمول فرصت صبحانه داده شد). پس از 15 دقیقه زمان صبحانه، دوباره مسیر را پیش گرفتیم و حوالی ساعت 11 صبح روی گردنه شیورکش به ارتفاع تقریبی 3600 متریدر خط الراس قرار گرفتیم. با توجه به اینکه از اینجا به بعد مسیر چالش های عبور از تیغه و لزوم دست به سنگ شدن در پیش بود، توصیه های لازم به نفرات تیم صورت گرفت. در حالی که دره زیبای وارنگه رود در سمت چپ و دره دیزین در سمت راست قرار داشت، مسیر را بر روی خط الراس در جهت شرق پیش گرفتیم.
حالا زیبایی های مسیر بیش از پیش نمایان می شد و قله های منطقه که بیشتر آنها ارتفاعی حدود 4000 متر دارند یک به یک در پیش چشمان ما خودنمایی می کردند. قله هایی مانند کلون بستک و سرکچال ها در سمت راست و قله هایی مانند کهنو، یخچال و... در سمت چپ ما قابل رویت بودند. در نقاطی از مسیر حتی می شد تیغه های ژاندارک را از دوردست، در روبرو مشاهده کرد. با توجه به هماهنگی صورت گرفته جناب مهرآور به عنوان مسئول فنی، کمی جلوتر از تیم حرکت میکردند تا مسیری مناسب و ایمن جهت عبور تیم از مسیرهای سنگی و تیغه ای انتخاب کنند. مع الوصف پس از عبور از این مسیر پر فراز و نشیب، تیغه ها و گرده های سنگی که گاهاً نیاز دست به سنگ شدن وجود داشت، راس ساعت 12:50و پس از پیماش 9.8 کیلومتر تمامی نفرات گروه27 نفره ما بر قله 3975 متری نوسوم بویدر قدم گذاشتند ( نکته قابل توجه اینکه بر روی تابلو نصب شده در قله، نام دالی کولی درج شده بود که با توجه به نقشه های توپوگرافی منطقه، نوسوم بویدر(یا نسم بویدر) صحیح می باشد و دالی کولی قله بعدی بر روی همین خط الراس و در جهت شرق نوسوم بویدر می باشد.)
بعد از تبریک به یکدیگر و انداختن عکس یادگاری، استراحتی کوتاه جهت خوردن تنقلات و تجدید قوا به تیم داده شد. حدود ساعت 13:10 مسیر برگشت را پیش گرفتیم. با توجه به مشورت های صورت گرفته با مسئول فنی، قرار شد بخش هایی از مسیر برگشت را متفاوت از رفت انتخاب کنیم. در نتیجه پس از پیمایش کوتاهی روی خط الراس، مسیری متشکل از شن اسکی با شیب تند برای فرود انتخاب شد. برای اطمینان از ایمن بودن مسیر، قرارشدمسئول فنی تیم ابتدا از مسیر پایین برود و وضعیت را برای فرود سایر نفرات تیم به کمک بیسیم گزارش دهد. پس از رسیدن ایشان به کف دره و اعلام ایمن بودن مسیر در صورت رعایت جوانب احتیاط، تصمیم به فرود تیم گرفته شد. برای رعایت احتیاط هر چه بیشتر، نفرات با تجربه بین نفرات تیم قرار گرفتند تا بتوانیم با کمک و حمایت آنها، تیم را به سلامت از مسیر عبور دهیم.
شیب متوسط حدود 35درجه ای و سنگ های سست مسیر، نیاز به حرکت با احتیاط را بیش از پیش می کرد.بالاخره حدود ساعت 3:45 تمام نفرات تیم در صحت و سلامت به کف دره رسیدند.فرود از این مسیر پر شیب و پر چالش، تیم را خسته و گرسنه کرده بود. در نتیجه پس از 20 دقیقه زمان برای صرف نهار، مسیر بازگشت را ازکنار رودخانه به سمت دیزینپیش گرفتیم.ساعت 19:20 تیم ما پس از پیمایش 10.1 کیلومتر در مسیر بازگشت و مجموع 19.9 کیلومتر(رفت و برگشت)، به هتل دیزین رسید و پس از سوار شدن در خودروهایی که از صبح منتظر برگشت ما بودند، به سمت کرج حرکت کردیم. حوالی ساعت 21:30 به کرج رسیدیم.
نکته: شیبی که به کمک دستگاه جی پی اس محاسبه و بر روی جداول ثبت شده است، شیب متوسط مسیر می باشد که با احتساب پیمایش دره (حدود 6.5 کیلومتر) و روی خط الراس(حدود 2 کیلومتر) محاسبه شده است. نکته حائز اهمیت این است که شیب مسیر برای صعود از دره بر روی خط الراس و فرود، شیب نسبتاً تندی می باشد که در متن گزارش به آن اشاره شده است.
در آخر لازم می دانمنه به عنوان نگارنده این گزارش، بلکه به عنوان سرپرست این گروه از زحمات و حمایت های همنوردان عزیزم آقایان مهرآور، غفوری، فضلی نژاد، رضایی جاوید و صفری که هر یک به نوعی مرا در اجرای این برنامه یاری کردند تشکر و قدردانی کنم.
