تمرین یخ نوردی – آبشار خور
سرپرست برنامه : آقای سلمان بهمن دار
تهیه کننده گزارش : علی حاجیلو
تاریخ اجرا : 97/10/13
مسیر دسترسی به منطقه صعود : کرج - جاده چالوس – جاده روستای خوزنکلاه – روستای خور
وضعیت آنتن دهی موبایل : در تمام طول مسیر و در کنار آبشار آنتن دهی موبایل و اینترنت همراه به صورت کامل وجود دارد.
افراد شرکت کننده :
اعضاء باشگاه : سلمان بهمن دار ، علی حاجیلو , جمشید مهرآور ، محمد تبدل ، مهران غفوری ، علی شفیع پور و افشین محمدی
افراد مهمان : محمد فراهانی
شرح برنامه :
ساعت 6 صبح روز پنج شنبه با استفاده از 2 خودرو شخصی دوستان به سمت روستای خور حرکت کردیم. بعد از ورود به جاده خوزنکلاه در همان ابتدای شیب مسیر ماشینها به دلیل یخ زدگی جاده قادر به ادامه مسیر نبودند به همین دلیل نیم ساعتی جهت نصب زنجیر چرخ معطل شدیم و بعد با سرعت پایین به سمت روستای خور حرکت کردیم حجم برف به طور طبیعی در نزدیکی روستا بیشتر بود.
ساعت 7:30 به روستا رسیدیم و کوله ها و ابزار فنی را برداشته و به سمت آبشارهای خور حرکت کردیم. در طول مسیر برف قابل توجهی وجود داشت یک تیم هم کمی قبل تر از ما به سمت آبشار حرکت کرده بودند . با توجه به اینکه آبشار بزرگ که به آبشار عروس معروف هست هنوز شرایط یخنوردی را ندارد آبشار دوم در سمت چپ آبشار عروس تنها گزینه یخنوردی در این روزها می باشد. البته دو آبشار هم در سمت شمال شرقی این آبشارها در ارتفاع بالاتر هم وجود دارد که نیازمند صرف یک ساعت زمان بیشتر برای رسیدن به آنها است. و با توجه به مدیریت زمان و وجود کارگاههای زنجیر مطمئن (با توجه به شرایط یخ ناپایدار) در آبشار دوم این آبشار را تبدیل به گزینه مطلوبی کرده است.
به پای آبشار که رسیدیم دوستان تیم اول آماده صعود شده بودند و با صعود سرطناب آقای رزم آرا و نصب پیچ یخ های میانی به کارگاه رسیدند همچنین نسبت به ایجاد یک کارگاه پیچ یخ سه نقطه در سمت چپ کارگاه زنجیر اصلی هم اقدام شد که به دلیل تعداد بالای نفرات همزمان بتوان از دو طناب استفاده کرد تا دوستان بتوانند بیشتر صعود و فرود را تمرین کنند. البته با توجه به نزدیک بودن دو مسیر قطعا باید احتیاطهای لازم صورت می گرفت تا موجب بروز حادثه نشود.
همانطور که پیش بینی های هواشناسی اعلام کرده بودند کم کم بارش آغاز شد و به تدریج در طول روز حجم بارش افزایش هم یافت. در پای آبشار این بارش مستمر همراه با باد و بوران کار را لحظه به لحظه سخت تر می کرد. علیرغم سخت تر شدن شرایط صعود و حتی استقرار در پای آبشار ولی دوست داشتیم در همین شرایط کار را ادامه دهیم چون می دانستیم کار در شرایط واقعی در یخچالها و زمستانها به همین شکل است و بایستی برای چنین شرایطی آمادگی جسمی و ذهنی داشته باشیم.
دوستان یک به یک صعود را انجام می دادند. سرپرست برنامه آقای بهمن دار هم با انتخاب یک فیس یخ در منتهی الیه سمت چپ که ارتفاعی حدودا 8 متر داشت نسبت به برپایی یک کارگاه با سه پیچ یخ اقدام کردند که دوستان در این مسیر هم تلاش کنند تا هم تمرین کرده باشند هم سردشان نشود و هم از زمان بهینه استفاده شود. ظهر که شد تیم اول که زودتر از ما رسیده بودند لوازم و تجهیزاتشان را جمع کردند و زودتر برگشتند.
ساعت 14:30 چند نفر از دوستان که برنامه صعود و تمرینمان تمام شده بود با توجه به بارش سنگین برف و خیس شدن لباسها و سرمای حاکم با کسب اجازه از سرپرست به سمت روستا حرکت کردیم . ما کمی هم نگران وضعیت برگشت بودیم که جاده مسدود نشود و چون زنجیر چرخ یکی از ماشینها جالب نبود این نگرانی به جایی بود . تیم دوم هم با 45 دقیقه فاصله به روستا برگشت . حجم برف جدید بالای 30 سانتی متر بود و می دانستیم مسیر پر چالشی خواهیم داشت .ساعت 15:30با سفت تر کردن زنجیرها حرکت کردیم با وجود سرعت کمتر از 20 کیلومتری ما هدایت و کنترل ماشینها در اون جاده شیب دار و پر پیچ و خم و پر از برف ساده نبود .
چالشهای تمرین یخ در اون هوا یک طرف و چالش جاده و رانندگی هم طرف دیگر ماجرا . البته خطر جانی ما رو تهدید نمیکرد ما تلاش می کردیم که با سرعت بسیار پایین بتونیم از جاده پر برف خارج بشیم که در نهایت مجبور شدیم یکی از خودروها رو در کنار جاده پارک کنیم و 5 نفر از همنوردان با یک خودرو به مسیر ادامه دادند و بنده ، آقای مهرآور و آقای بهمن دار تصمیم به پیمایش پیاده جاده گرفتیم. ماشینهای بسیاری در برف گرفتار شده بودند که مسافران آنها مجبور به ترک خودروهاشون شدند و به ناچار اقامت شبانه در روستای خور رو برگزیدند.
ربع ساعتی از پیمایش ما نگذشته بود که مجبور شدیم به یک خودرو گرفتار کمک کنیم تا شیب جاده را صعود کند و البته در ادامه ما هم از موهبت این کار نیک برخوردار شدیم و سوار یک خودرو رونیز از اون شرایط گذر کردیم. البته در مسیر چندین بار از خودرو پیاده شدیم و به کمک به گرفتار شدگان پرداختیم. و درنهایت ساعت 20:30 همگی در سلامت کامل به کرج رسیدیم.
در پایان گزارش، از سرپرستی خوب و قابل تقدیر دوست عزیزم آقای سلمان بهمن دار که تلاش بی شائبه ای برای اجرای یک برنامه به یاد ماندنی کردند و همچنین همراهی و حمایت همه همنوردان عزیز همراه تشکر و سپاسگزاری می کنم
تا درودی دیگر بدرود.
