گزارش صعود قله آبیدر
منطقه تخت سلیمان-کلاردشت-ونداربن
سرپرست برنامه: احمد سعیدی
جلودار: احمد سعیدی
عقب دار: داوود زمانی
پشتیبان: محمد تبدل
مسئول فنی: عبدالرضا روشن زاده
عکاس: عبدالرضا روشن زاده
تهیه گزارش: مریم ظهیرتقوی
معرفی قله آبیدر( اویدر) :
قله اویدر از مجموعه قلل منطقه علمکوه یا «تخت سلیمان» است. اویدر دو قله شرقی و غربی دارد و ارتفاع آن حدود ۴۲۵۰ متر میباشد. این قلل بر روی خطالرأسی هستند که از شمال به منطقه ونداربن (کلاردشت) و از جنوبغربی به منطقه حصارچال و قلل لشکرکها میرسد و از جنوب به روستای الیت و دلیر (جاده چالوس) ختم میگردد. غرب این کوهستان را منطقه خرمدشت و تنگهگلو فرا گرفته است. دو قله مشهور دیوچالها در غرب اویدرها قرار دارند که میتوان آنها را در فصل تابستان به صورت خطالرأسی از حصارچال و یا ونداربن صعود نمود. باید توجه کرد بستر این خطالرأس کاملاً صخرهای و سنگی است و عبور از آن نیاز به مهارت در گذر از این گونه معابر دارد.
کل مسافت طی شده: 12 کیلومتر
بالاترین ارتفاع لمس شده: روی خط الراس منتهی به قله به ارتفاع 3330متر
شروع پیمایش از قرارگاه ونداربن به ارتفاع 2100 متر
اعضای تیم: احمد سعیدی، عبدالرضا روشن زاده، سعید افشار، داوود زمانی، مریم ظهیرتقوی، مهدیه نوایی، سارا جوکار، سوده رضا قلی
آنتن دهی موبایل: تقریبا در تمام مسیر آنتن دهی موبایل وجود دارد.
شرح برنامه:
صبح روز پنجشنبه مورخ 980406 ساعت 1بامداد با یک دستگاه ون به همراه 8 نفر از همنوردان برنامه خود را به سمت جاده چالوس آغاز نمودیم. ساعت 6 صبح به کلاردشت رسیدیم و مسیر خود را به سمت رودبارک ادامه دادیم. در ادامه مسیر رودبارک، و پس از عبور از کنار ساختمان فدراسیون قدیمی، جاده خاکی نسبتا ناهمواری وجود دارد که به روستای ونداربن و فدراسیون جدید منتهی میشود. پس از عبور از جاده حدود ساعت 8:20 دقیقه به فدراسیون ونداربن در ارتفاع 2100 متر رسیدیم. فدراسیون ونداربن ساختمان نسبتا بزرگ با امکانات رفاهی خوبی است که در فصول پر صعود و بخصوص تابستان خدمات خوبی در اختیار کوهنوردان قرار میدهد.
پس از صرف صبحانه ای مختصر و آماده کردن کوله های نسبتا سنگین، ساعت 9:5 دقیقه صبح و در ارتفاع 2220 متری، پیاده روی خود را آغاز کردیم. مسیر پیش روی ما جاده خاکی منتهی به تنگه گلو است. پس حدود 10 دقیقه، از سمت چپ جاده خارج شده و شروع به پیمایش شیب نسبتا تند سمت چپ خود و افزایش ارتفاع نمودیم.
پس از 1 ساعت پیمایش، در ساعت 10 صبح، به تک درخت شاخصی در ارتفاع 2460 متری رسیدیم. بعداز درنگی کوتاه، مسیر خود را به سمت راست خود ادامه دادیم. در ادامه مسیر، به بافتی سنگی و دهلیزی رسیدیم که برای عبور و صعود آن نیاز به دست به سنگ بود. با کمک همنوردان از دهلیز های سنگی این بخش پر شیب گذشتیم. در مسیر به منظور حمایت مطمئن تر و ایمنی بیشتر اعضای تیم، در 3 نقطه کارگاه برپا شد و نفرات تیم در حمایت طناب مسیر را طی نمودند.
پس از حدود 3 ساعت پیمایش نسبتا کند، ساعت 1 ظهر، تمام اعضای تیم بر روی خط الراس شمالی- جنوبی قله در ارتفاع 2690 متری قرار گرفتیم. ادامه مسیر نسبتا هموار و کم چالش بود. تنها چالش پیش رو نبود آب کافی در منطقه در این فصل سال بود. اولین لکه های برف هم در فاصله بسیار دوری از ما دیده میشدند. مسیر خود را روی خط الراس ادامه دادیم. منظره بسیار زیبای قلل بلند منطقه تخت سلیمان، در کنار فرشی از ابر سپید در زیر پا بسیار چشم نواز بود.
ساعت 2:30 دقیقه در ارتفاع 2900 متری به مدت 30 دقیقه برای صرف ناهار و استراحت درنگ کوتاهی داشتیم.
ساعت 3 مسیر خود را به سمت قله ادامه دادیم. ساعت 7:50 دقیقه در ارتفاع 3290 متری استراحت کوتاهی داشته و ساعت 8:20 دقیقه در ارتفاع 3330 متری تصمیم به شب مانی گرفتیم. محل مسطحی برای شب مانی به چشم نمیخورد. برای ایجاد فضای مسطح بجهت برپایی چادرها، با کمک همنوردان با کلنگ هایی که همراه داشتیم، فضایی مسطح ایجاد نمودیم. نبود باد و دمای مناسب هوا ما را برآن داشت که بدون برپایی چادر، با پهن کردن زیرانداز ها و کیسه خواب ها زیر آسمان پر ستاره شب را به صبح برسانیم. دو تن از همنوردان برای تهیه آب از شیب پایین رفتند تا از چشمه ای که از دور مشاهده میشد برای همه اعضای تیم آب تهیه کنند.
با توجه به اتمام آب اعضای تیم، و نرسیدن به محل مورد نظر، سرپرست محترم برنامه تصمیم به بازگشت گرفتند تا برای صعود به قله آبیدر در برنامه های آینده تلاش انجام شود.
صبح روز جمعه ساعت 7:50 دقیقه پس از صرف صبحانه و آماده سازی کوله ها، حرکت به سمت پایین را آغاز کردیم. از سینه کش غربی خط الراس شروع به کاهش ارتفاع کردیم. جاده منتهی به تنگه گلو از دور دیده میشد. مسیر پیش رو پوشیده از سبزی کوهی و گل های زرد و بنفش بود. در ارتفاع 2900 متری در ساعت 10 صبح به چشمه ای پر آب رسیدیم. در کنار چشمه درنگ کوتاهی نمودیم. مسیر خود را به سمت پایین و رو به جاده ادامه دادیم. ساعت 1 ظهر به همراه همه همنوردان، در کنار ماشین ون که انتظارمان را میکشید به برنامه خود پایان دادیم.
وضعیت دسترسی به آب: فقط آب برف در زمان پیمایش خط الراس قابل استفاده است که در صورت نبود برف چال در تاریخ مورد نظر صعود، دسترسی دیگری در مسیر به آب وجود ندارد.