قله کهار
به هستی یزدان گواهی دهیم
گزارش برنامه:
دهم دی ماه 1400 خورشیدی، صعود زمستانه به قله ی زیبای کهار به سرپرستی آقای حسین رضایی جاوید
اعضای شرکت کننده:
آقای حسین رضایی جاوید(سرپرست)
آقای محمد شادور (عقب دار)
آقای جمشید مهرآور(پشتیبان)
آقای احمد رضا نورالدینی
آقای مهران لطفی
آقای ابوذر آقابزرگ افجه
آقای احسان خیبر
آقای علی مولایی
خانم محبــوبه کیائی(عکاس و گزارش نویس برنامه)
سرما اگر غلاف کند تازیانه را
غرق شکوفه می کنی ای عشق خانه را
(حسین منزوی)
موقعیت جغرافیائی:
قله کاهار یا کهار با ارتفاع 4050 متر در حاشیه شرقی منطقه البرز غربی و در امتداد رودخانه کرج، مرز طبیعی کوهستان طالقان و ساوجبلاغ و آسارا محسوب می‌شود و از سمت شمال شرق توسط گردنه سیرابشم به قلل هفت‌خوانی و کرچان، از سمت غرب به قلل میان کهار، میشینه نو ، ناز و ورکش، از جهت شمال به روستای گته‌ده و از سمت جنوب به روستای کلوان منتهی می‌شود.
روستای کلوان، واقع در دهستان آدران از توابع بخش آسارا شهرستان کرج در استان البرز است. اهالی کلوان اکثراً کشاورز و دامدار می‌باشند. این روستا آب و هوایی بهتر و غیرقابل مقایسه‌ای نسبت به روستاهای همجوار خودش دارد و چون آخرین روستا واقع شده منبع پخش آب منطقه است و هرساله میزبان کوهنوردان داخلی و خارجی بی‌شماری است که معروف‌ترین این کوه‌ها دو قله‌ی سر به فلک کشیده و بسیار زیبای ناز و کاهار است که جزء معروف‌ترین کوه‌های کرج می‌باشد.
شرح برنامه:
قله کاهار (کهار)، از روستای کلوان، جمعه دهم دی ماه 1400 خورشیدی
دو روز قبل از اجرای برنامه روز 8 و 9دی ماه گروهی به سرپرستی آقای حسین رضایی جاوید در واتسپ تشکیل شد و همه ی اعضای شرکت کننده در برنامه زیر نظر ایشان به گروه دعوت شدند، شرایط برنامه طی این دو روز از طریق گروه تشکیل شده خدمت دوستان اطلاع رسانی شد.
محل قرار دوستان 5 صبح جمعه دهم دی ماه میدان کرج روبروی مسجد جامع هماهنگ شد. ساعت 5:10 دقیقه ی صبح حرکت برای اجرای برنامه آغاز شد.
5:45 دقیقه صبح جمعه دهم دی ماه 1400 جاده کرج / چالوس بعد از پل خواب وارد جاده آسفالته یخی روستای کلوان شدیم پس از پارک ماشین و آماده شدن کامل راس ساعت 6 صبح برنامه به سوی قله آغاز شد، و پس از عبور از کوچه باغ‌ها و پل رودخانه به مسیر مالرو و ابتدای یال اصلی قله رسیدیم. هوای سرد و وزش باد شدید، ویژگی اصلی کاهار و برف‌کوبی سنگین از خصوصیات این قله به شمار می‌آید. (که البته تیم های جلوتر مسیر را برف کوبی کرده بودند)گرچه برای صعود به قله نیازمند درگیری با سنگ و صخره نیست ولی به تجربه خوبی در زمینه شناخت برنامه‌های زمستانی و تجهیزات مناسب نیاز دارد. که با هماهنگی سرپرست محترم همه ی اعضای گروه مجهز به کرامپون و تجهیزات لازم برای صعود زمستانی بودند.
در مسیر صعود توقف های کوتاهی با هماهنگی سرپرست برنامه جهت خوردن آب و گرفتن عکس انجام شد، در ارتفاع 3000 وزش باد شدید تر شد. ساعت 8:45 صبح در ارتفاع 3200به جان پناه کهار رسیدیم و پس از یک ربع استراحت و بستن کرامپون راس ساعت 9 به راه افتادیم. وزش باد و سوز هوا از جان پناه تا قله بسیار شدید بود. با تلاش و پشتکار و هماهنگی تیم، راس ساعت 12:20 دقیقه ی ظهر به قله رسیدیم و پس از گرفتن دو عکس یادگاری ، به سرعت ارتفاع کم کرده و ساعت 2:10 برای خوردن ناهار به جان پناه برگشتیم و پس از یک استراحت 20 دقیقه ای به سرعت ارتفاع کم کرده و ساعت 3:50 دقیقه به پارکینگ رسیدیم. صعود و فرود بسیار دلچسب و ایمنی را تجربه کرده و بسیار لذت بردیم.
نکات مهم برنامه:
به دلیل وزش باد و برودت دما در ارتفاع بالا همراه داشتن پوشاک مناسب (کلاه، کلاه طوفان و عینک طوفان و دستکش پر) ضروری می‌باشد.
خودداری از حمل مایعات در کمل بک در هوای سرد زمستان (حمل آب در بطری و در کوله پشتی).
داشتن کرامپون، باتوم ،کلنگ ، طناب و پانچو (با تشخیص سرپرست)
وضعیت جوی در روز اجرای برنامه:
آسمان صاف و آفتابی در دامنه ، همراه با لکه‌های ابر ، مه و وزش شدید باد در ارتفاع به خصوص روی قله
دمای هوای قله با وزش باد 20 تا 25 کیلومتر بر ساعت 8ص- تا 10- درجه سانتی‌گراد
وضعیت آب در منطقه:
در زمستان فقط در روستا و در تابستان چند چشمه در مسیر وجود دارد.
وضعیت آنتن دهی تلفن همراه:
در ابتدای مسیر و هنگام عبور از جاده منتهی به روستا آنتن دهی مناسبی وجود ندارد ولی در ارتفاع بالاتر آنتن دهی بهتر می‌شود.
کل مدت زمان برنامه: 9 ساعت 40 دقیقه
مدت زمان صعود به قله: 6 ساعت و 20 دقیقه
مدت زمان فرود:3 ساعت و 20 دقیق
مسافت طی شده در مجموع: 14.5 کیلومتر