گزارش برنامه ی قله نـــــاز
تاریخ اجرای برنامه:1400/11/29
سرپرست برنامه: آقای حسین رضایی جاوید
نویسنده گزارش : محبوبه کیایی
پشتیبان برنامه: آقای جمشید مهرآور
اعضای شرکت کننده:خانم محبــــوبه کیائی(گزارش نویس و عکاس برنامه) آقای محمدصمدی شادور(عقب دار و از استان قزوین)، آقای رسول پیری،آقای احسان خیبر، آقای علی مولایی، آقای ابوذر آقا بزرگ افجه(از تهران)، آقای علی آمی احمدی(مهمان).
موقعیت جغرافیایی قله ی نـــاز:
قله ی زیبای ناز در حاشیه شرقی البرز غربی واقع شده، و یکی از بلند ترین قلل البرز غربی است. قله ی ناز با ارتفاع 4108 متر از جنوب به دره ی چالوس و از شمال به طالقان منتهی می شود.بهترین مسیر صعود به این قله جاده ی کرج، چالوس (بعد از پل خواب) ، روستای زیبای کلوان می باشد.
وضعیت آب و هوایی:
قله ی ناز جز قللی است که در زمستان به خاطر مسافت طولانی و حجم زیاد برف و باد های سردش از قله های دشوار محسوب می شود. صعود این قله بستگی به فصل صعود دارد، هوای سرد و طوفانی با حجم برف زیاد و برف کوبی سنگین، یکی از ویژگی های این قله در صعود زمستانی می باشد و تجربه ی بالایی را برای صعود زمستانه می طلبد.( پیشنهاد می شود در خرداد ماه و تابستان صعود شود)
جان پناه قله ی ناز در ارتفاع 3150 متری روی یال ناز واقع شده و به جانپناه سیادر معروف است.
در مسیر قله در فصل زمستان بوته های گون و در فصل های دیگر آویشن، گلپر، والک و کرچک دیده می شود. پوشش حیوانی(روباه، شغال، عقاب و کبک) دارد. و چند چشمه کوچک و رود فصلی در طول ابتدایی مسیر نزدیک روستا قرار دارد و از جان پناه تا خود قله هیچ منبع تامین آبی وجود ندارد و همچنین در طول مسیر امکان آنتن دهی گوشی برقرار است.
شرح برنامه:
ساعت 4 صبح جمعه 29 بهمن 1400 همه ی شرکت کنندگان برنامه در میدان کرج، ابتدای جاده چالوس رو بروی مسجد جامع در محل حاضر شدند و ساعت 4:02 دقیقه حرکت به سوی روستای کلوان آغاز شد. به دلیل یخ و برف جاده ی روستای کلوان ساعت 5:10 دقیقه ی صبح وارد پاکینگ روستای کلوان شدیم و بعد از پوشیدن تجهیزات راس ساعت 5:30 به سمت قله حرکت کردیم.
برف می بارید و ما خاموش،
فارغ از تشویش،
نرم نرمک راه می رفتیم
کوچه باغ ساکتی در پیش
هر بگامی چند گوئی در مسیر ما چراغی بود،
(مهدی اخوان ثالث)
حجم برف در مسیر ابتدایی روستا و کوچه باغ هایش خوب بود و گروه با گام مناسب به مسیر ادامه می داد، بعد از گذشت 2 ساعت به مرور زمان با حجم زیاد برف مواجه شدیم.
نکته قابل توجه( با اینکه مسیر صعود سه روز قبل توسط سرپرست محترم برنامه آقای حسین رضایی جاوید برف کوبی شده بود تا روز اجرای برنامه صعود راحت تری را داشته باشیم، کل مسیر برف کوبی شده به دلیل حجم زیاد بارش برف از بین رفته و در نتیجه همه اعضا با راهنمایی و هدایت ایشان دوباره مسیر را برف کوبی کردند).
بعد از سه ساعت برف کوبی سخت، ساعت 9:14 دقیقه ی صبح به جان پناه سیادر روی یال قله ی ناز در ارتفاع 3150متری رسیدیم و پس از خوردن صبحانه و یک استراحت 15 دقیقه ای و گرفتن چند عکس یادگاری به مسیر خود به سمت قله ادامه دادیم.
برف می بارید و ما آرام،
گاه تنها، گاه با هم، راه می رفتیم
چه شکایت های غمگینی که می کردیم،
یا حکایت های شیرینی که می گفتیم
هیچکس از ما نمی دانست
کز کدامین لحظه شب کرده بود این باد برف آغاز
هم نمی دانست کاین راه خم اندر خم
بکجامان می کشاند باز
(مهدی اخوان ثالث)
با اینکه سایت هواشناسی، هوای قله را صبح آفتابی و نیمه آفتابی اعلام کرده بود، ما با ریزش برف ، هوای مه آلود و کاملا ابری مواجه شدیم و بعد از پیمایش سخت و برف کوبی سنگین و رسیدن به یال بالایی جان پناه در ارتفاع 3400متری با صلاح دید سر پرست محترم برنامه و توافق اعضای گروه جهت حفظ ایمنی و حفظ سلامت جانمان با توجه به مسلط بودن سرپرست به توپوگرافی منطقه و داشتن جی پی اس و تراک مسیر، تصمیم به بازگشت گرفته شد و در نهایت گروه ساعت 1 ظهر جمعه 29 بهمن ماه با هدایت سرپرست، صحیح و سالم به روستای کلوان رسید.
از مهم‌ترین بخش‌های صعودهای زمستانی تجربه سرپرستی برنامه است. برای اجرای یک صعود زمستانی موفق به صورت کم تعداد و یا گروهی، باید یک شخص آشنا به راه‌ها و با تجربه در زمینه مسائل و مشکلات کوهنوردی به عنوان رهبر و یا سرپرست گروه صعود انتخاب شود.
سرپرست گروه مسئولیت اجرای برنامه را بر عهده می‌گیرد. بنابراین موفقیت و شکست هر برنامه ارتباط مستقیمی با سرپرستی او خواهد داشت. گاه مشکلات زیادی به هنگام اجرای برنامه‌های کوهنوردی به خصوص در زمستان پیش می‌آید که اجتناب‌ناپذیر خواهد بود.
توجه به راهنمایی‌ها و فرامین سرپرست برنامه حتی در هوای مساعد، نظیر بازگشت به دلیل خاص و یا صعود مجدد و یا صعود در هوای نامساعد، بازگشت از نزدیکی قله، اقامت اجباری، امداد و نجات و فرود سریع، مسئله‌ای است که می‌باید هر کوهنورد قبل از پذیرفتن شرکت در برنامه تحت سرپرستی فردی خاص آن را مد نظر قرار داده و سپس در آن برنامه شرکت کند.
به باور ما، کوهنوردی در فصل زمستان تمرین کاملی از کوهنوردی است و مهارت و توانایی افراد را چه از لحاظ روحی و چه از لحاظ جسمی حتی برای صعود به کوهستان‌های دوردست افزایش می‌دهد. در این نوع برنامه‌ها باید بدانیم که در هوای سرد زمانی که کفش‌های بزرگ و لباس‌های ضخیم ما را محدود می‌کنند، به خصوص وقتی که کوله‌پشتی سنگینی را حمل می‌کنیم، چگونه باید کوهنوردی کنیم. باید یاد بگیریم چطورگاهی با سرعت حرکت کنیم و گاهی با گام های آرام. در حالی که زیر پایمان برف‌های نرم قرار دارند. در کوهنوردی زمستانی باید به خود متکی باشیم و خودمان را گرم نگه داریم، مهارت‌های لازم برای پیمایش در کوهستان را بیاموزیم، سیستم خواب خود را کنترل کنیم، صحیح نفس بکشیم و پیش‌بینی شرایط جوی را بپذیریم.
بسته به اینکه شما در چه سطحی از فعالیت قرار دارید ممکن است با یک یا چند و یا حتی تمامی خطرات روبه‌رو شوید. بنابراین برای پیشگیری از صدمه دیدن که ممکن است در کوتاه مدت و یا در بلندمدت سبب از کارافتادگی، نقص عضو و یا مرگ شود، باید دوره‌های آموزشی لازم را گذرانده باشید و با حرف شنوی از سرپرست برنامه و اعتماد به تجربه های او در صعود های زمستانه شرکت کنید. هر چقدر هم که قوی و با تجربه باشید ، هر چقدر هم که تمرین کافی داشته باشید و همچنین صعود های داخلی و برون مرزی داشته باشید ، گاهی در برابر طبیعت و شرایط آب و هوایی باید تسلیم شوید و از صعود پر خطر و پر از ریسک خود داری کنید.
نکاتی درباره صعود زمستانی:
کوهنوردی در زمستان کاری جدی است که خطرهایی در بر دارد. بدانید که چه می‌کنید, و بکوشید که خانواده و نزدیکان شما هم از واقعیت‌های کار مورد علاقه‌تان اطلاعاتی داشته باشند. خود را حتما با بیمه‌های مناسب پوشش دهید.
بدون آن که در کوهنوردی غیر زمستانی مهارت یافته باشید، هرگز در زمستان به کوه نروید.
گاه کوهنوردی در ماه های خارج از فصل رسمی زمستان هم می‌تواند به اندازه‌‌ای و حتی بیشتر از صعود زمستانی دشوار یا خطرناک باشد. فروردین ماه می‌تواند هوای بسیار متغیر و پرخطری داشته باشد،( چند نفر از برترین کوهنوردان دماوندپیمای ایران در فروردین جان خود را در راه صعود به قله دماوند از دست داده‌اند: مجید بنی هاشمی، فرامرز فرامرزپور و پسرش مرتضی، و جلال فروزان).
گروههای کوچک (۶-۵ نفره) ترکیب خوبی برای صعود زمستانی است. در چنین گروهی هم قابلیت تحرک زیاد است، هم امکان امداد در شرایط اضطراری و همچنین به راحتی می‌توان پسماندها را جمع‌آوری و از آلوده‌سازی و تخریب محیط جلوگیری کرد.
در انتخاب وسایل خوب دقت کنید، لازم نیست جدیدترین کفش و پوشاک موجود در بازار را بخرید. با کوهنوردان با تجربه مشورت کنید و وسایل خود را در برنامه‌های یک روزه زمستانی یا در مسیرهای شناخته شده و مطمئن امتحان کنید و چیزهای اضافه با خود نبرید. بارکشی در شیب‌های پوشیده از برف طاقت فرسا است.
حدود سه برابر زمانی که صرف یک صعود در تابستان می‌کنید، برای همان صعود در فصل زمستان در نظر بگیرید.
شیوه‌های مقابله با سرمازدگی و دیگر خطرها را فرابگیرد.
یاد بگیرید که کارهایی مانند بستن بند کفش، عکاسی، حمایت کردن و هر کار دیگری با وسایل کوهنوری را با دستکش انجام دهید.
استفاده کنید. کرم ضدآفتاب و عینک مناسب (ضد UV)
امید است این گزارش برنامه مفید واقع شود.
با آرزوی سلامتی و موفقیت برای همه ی دوستداران کوهستان (باشگاه شقایق)