برنامه تمرین یخ نوردی
گزارش برنامه یخ نوردی صعود به آبشار فرزند ناخلف
سرپرست و نویسنده گزارش:سلمان بهمن دار
نفرات شرکت کننده :علیرضا یوسفیان، میثم قاعدوند، سلمان بهمن دار
تاریخ اجرا : 1400/11/18
این برنامه خارج از تقویم باشگاه و در راستای تمرینات هفتگی اجرا شد.
آبشار فرزند ناخلف یکی دیگه از مسیرهایی بود که امسال با جابجایی آب لوله ای که سالهای قبل آبشار کرجی هارو تشکیل میداد برای اولین بار شکل گرفت که میتونم بگم به مراتب از کرجی ها بهتر شده بود اون هم با این آب هوای امسال. اول ترتیب آبشارهارو میگم و همینطور دلیل نامگذاری شون
آبشار عروس که آبشار طبیعی و اصلی منطقه که در دره اصلی هفت چشمه قرار داره و سالها گردشگران و طبیعت گردان زیادی رو به خودش جذب می کنه
و آبشار هایی که با هدایت آب توسط لوله رو دیواره ها ایجاد شدن از چپ به راست انتهای دیواره
1:آبشار داماد: ارتفاع قابل صعود حدود 40 متر
دلیل این نام گذاری ی طنز ناخودآگاه بود و دیدیم حالا که آبشار عروس داریم باید ی داماد هم داشته باشیم و عروس بدون داماد نمیشه
2:آبشار فرزند ناخلف: ارتفاع قابل صعود حدود 35 تا40 متر
دلیل نامگذاری این آبشار بخاطر ارتفاع و عمود بودنش بود و اینکه تصور می کردیم خیلی صعودش سخت باشه و از اونجایی که من این آبشارهارو بچه های خودم میدونم این اسم رو براش گذاشتیم که بعد فهمیدیم باید روی امید این اسم رو میزاشتیم.
3:آبشار امید: ارتفاع قابل صعود حدود 35 متر
دلیل نامگذاری این آبشار این بود که سال 99 وقتی برای اولین بار این مسیر رو آب انداختیم و اوایل فصل نتیجه داد به ادامه کار امیدوار شدیم و بخاطر همین اسمش رو گذاشتیم امید که به نظر من بالاترین درجه صعود بین تمام آبشارهای منطقه رو داشت.
این مسیرها مسیرهای خیلی خوبی شدن اما از اونجایی که متاسفانه یا خوشبختانه گردشگران زیادی در روز های تعطیل و غیر تعطیل به این منطقه سفر می کنن و درکی از خطر ریزش یخ ندارن و توجهی هم به هشدار ها نمی کنن میتونن بسیار خطر آفرین باشن و از سال دیگه اگه عمری باقی باشه من شخصا هیچ کار دیگه ای انجام نمیدم مگر اینکه ی فکر جمعی و ی کار جمعی صورت بگیره چرا که در صورت بروز اتفاق میتونه عواقب قانونی داشته باشه هر چند خطر اصلی این منطقه بهمن هستش که متاسفانه خیلی از افراد از اون بی اطلاع و بی توجه هستن و همینطور خود آبشار عروس که بطور طبیعی هر ساله شکل می گیره و در طول فصل بارها قندیل های بزرگ یخ ازش می ریزه امیدوارم با اطلاع رسانی های درست و به موقع جلوی حوادث احتمالی رو بگیریم.
در هر صورت طبق معمول با هماهنگی های انجام شده با دوستان ساعت 6:30روز دوشنبه 18 بهمن به سمت روستای خور حرکت کردیم و با پارک خودرو در پارکینگ محل لوازم مون رو برداشتیم و رفتیم به سمت آبشارها ساعت حدود 8و نیم بود که رسیدم پای آبشار مورد نظر و این سومین دست مزدی بود که قرار بود بگیریم. بعد از خوردن ی صبحانه مختصر آماده صعود شدیم مثل دوتا آبشار داماد و امید 6 عدد پیچ یخ بیشتر نداشتیم و دیگه محمود هم نبود بهمون پیچ بده و اینجاست که ما یا راهی خواهیم یافت یا راهی خواهیم ساخت.
قبل از ما دوستان زیادی رو این آبشار کار کرده بودن و بعضی از این دوستان هم که چند ماه به دنیا اومده بودن اوایل فصل که هنوز پایه های آبشار خوب شکل نگرفته بود صعود کرده بودن و قسمت هایی رو شکسته بودن ولی عکسهایی که من تو فضای مجازی دیدم و دنبال کردم همون 10،15 متر اول آبشار رو کار کرده بودن و ندیدم هیچ کسی تا بالا صعودش کرده باشه.
وقتی شروع کردم به صعود کردم خیلی زود متوجه شدم که این آبشار بر خلاف تصور بخاطر جای تبرها و جای پاهای خیلی خوب به مراتب راحت از آبشار امید هست و همین موضوع باعث شد تا با آرامش و اعتماد به نفس بیشتری به صعود خودم ادامه بدم هر چند مثل همیشه موقع بستن پیچ یخ ها از خودحمایت روی تبر استفاده کردم.
در هر صورت با همون تعداد پیچ یخی که داشتیم حدود 20متر از آبشار رو صعود کردم و هرچی بالاتر می رفتم هم کیفیت یخ بهتری داشتیم هم صعودش راحت تر به نظر می رسید. طبق معمول با استفاده از دو طناچه 7 میل و آبالاکف و ی پیچ یخ به عنوان بک آپ برای اطمینان از کارگاه فرود اومدم که دوستان تا این قسمت از آبشارو بصورت قرقره صعود کنن و در صورت امکان بقیه مسیر رو سر طناب ادامه بدن که دوستان از انجام این کار صرف نظر کردن و من خودم مجدد بعد از کمی استراحت و باز کردن میانی های اول مسیر تا کارگاه اول رو همون قرقره صعود کردم و بعد از اون بقیه مسیر رو که حدود 10 متر بود ادامه دادم و در اون قسمت که حالت ی سکوی کوچیک یخی بود و میشد راحت روش ایستاد و یخ خیلی خوبی هم برای کارگاه گرفتن داشت ی کارگاه دیگه به همون روش قبل گرفتم و فرود اومدم تا دوستان بتون قرقره مسیر رو صعود کنن. از جایی که کارگاه دوم مون رو گرفته بودیم حدود 4، 5 متری هم میشد صعود کرد و کلا از دیواره در اومد ولی احساس کردم دیگه جای کارگاه مناسب نداشته باشه به همونجا قانع شدم و دیگه ادامه ندادیم.
با توجه به ارتفاع آبشار و همینطور ارتفاع کارگاه دوم امکان صعود با ی طناب نبود بنابراین با استفاده از ی طناب دیگه ابتدا علیرضا یوسفیان به صورت قرقره صعود کرد و فرود اومد و در آخر میثم قاعد وند مسیر رو صعود کرد و در حین صعود میانی هارو جمع کردواز همون کارگاه آبالاکفی که زده بودیم برای فرود استفاده کرد و جفت طناب فرود اومد که من هم طی این مدت خیلی استرس داشتم.
دوستان دیگه ای هم تو منطقه بودن که رو آبشار عروس کار می کردن و از بین این دوستان مسلم ایرانژاد عزیز هم زحمت کشیدن چند تا عکس خوب از ما گرفتن.
این صعود رو تقدیم می کنم به همه دوستان و اساتیدی که طی این چند سال به شکل های مختلف کمک کردن تا من بتونم رشد کنم و ادامه بدم.