برنامه صعود به آبشار 4 خور
یادمان همنور عزیز محمد ذبیح مند
سرپرست و نویسنده گزارش: سلمان بهمن دار
نفرات شرکت کننده: علی حاجیلو، میثم قائید وند، ابراهیم زینالی، حسین ناطقی، شوبو بایزدی، آزاده سالمی
این برنامه به مناسبت یاد بود دوست و همنورد عزیزمان محمد ذبیح مند اجرا شد
تاریخ اجرا برنامه : 21_1400/11/22
از دوسال پیش یعنی بهمن ماه سال 98 که تصمیم گرفتم از دایره امنیت خودم تو یخ نوردی یعنی آبشار 2 خارج بشم و برم سمت آبشار 4 هیچ تصویر و ذهنیتی از اون نداشتم و زمانی که برای اولین بار رفتم برای صعودش برف کوبی زیادی کردیم و همیشه از دوستانی که رفته بودن این رو شنیده بودم که راهش دور و برف کوبی زیادی داره و بخاطر همین خیلی ها نمیرفتن تا اونجا اما من کم کم عاشق این آبشار شدم و حاضر بودم هر سختی رو به جان بخرم تا خودم رو برسونم به پاش، همون دفعه اول وقتی بعد از حدود 25 متر صعود به لبه یا تاج آبشار رسیدم ی حس کنجکاوی شدیدی در من ایجاد شد که برم بالاتر تا ببینم بعد از اون چه شکلی اما هم اینبار هم دفعه دومی که این آبشار رو صعود کردم بخاطر ترس و کمبود زمان نتونستم برم بالا ولی دفعه سوم بالاخره به ترسم غلبه کردم و از اون مرز رد شدم و از اون به بعد با دیدن اون فضای فوق العاده بکر و زیبا این منطقه برام تبدیل به ی مکان بکر و امن و آرامش بخش شد و بعد از اون بارها با دوستان مختلف اونجا رو صعود کردم و هر سختی رو به جون میخریدم تا بتونم یکبار دیگه تو اون فضا قرار بگیرم و طی این مدت تا جایی که تونستم به دلایل مختلف هم خودم سعی کردم خیلی عکسی از اون قسمت بالای آبشار منتشر نکنم هم از دوستانی که میومدن خواهش می کردم که این کارو نکنن که خیلی از دوستان به حرف ما احترام گذاشتن و این کارو نکردن و بعضی از دوستان هم طاقت نیاوردن و عکسهایی رو در فضای مجازی منتشر کردن و همین باعث شد کم کم این جای فوق‌العاده زیبا و بکر مثل خیلی از جاهای زیبای دیگه تابلو بشه و نظر خیلی های دیگه رو به خودش جلب کنه که امیدوارم حداقل این مکان زیبا رو مثل بقیه جاهایی که با بی مسئولیتی خودمون خرابش کردیم خراب نکنیم،ما تا جایی که تونستیم سعی کردیم چیزی جز عکس و فیلم از خودمون باقی نزاریم امیدوارم بقیه دوستانی هم که دوست دارن و به این آبشار زیبا صعود کردن چیزی جز عکس و فیلم از خودشون باقی نزارن.
طی این مدت دو سال بخاطر فضای خیلی خوبی که اون بالا وجود داشت خیلی دوست داشتم ی برنامه شب مانی اون بالا داشته باشم و قرار بود با دوست خوبمون محمد ذبیح مند این کارو انجام بدیم که متاسفانه تابستان امسال محمد عزیز از بین ما رفت و قسمت نشد که با هم بریم و ما این برنامه و این صعود رو به یاد بودش اجرا کردیم.
با هماهنگی های انجام شده قرار بود ساعت 12 روز پنج شنبه21 بهمن به همراه میثم قاعدوند از کرج حرکت کنیم و با صعود آبشار برنامه شب مانی مون رو انجام بدیم که ساعت 11 علی حاجیلو هم اعلام آمادگی کرد بنابراین ساعت 12:30سه نفری با ماشین شخصی میثم به سمت روستای خور حرکت کردیم و در نهایت با دو سه تا توقف کوتاه برای خرید مواد غذایی و پر کردن باک ماشین ساعت 14:30دقیقه به روستا رسیدیم بلافاصله با خوردن ی ناهار مختصر و جمع کردن لوازم به سمت آبشار 4 حرکت کردیم.
روز آرام و شرایط هوایی خیلی خوب بود و پیش بینی هوا بارش کمی رو برای شب نشون میداد، ساعت حدود 16:00بود که به پای آبشار رسیدیم که بخاطر نزدیک شدن به تاریکی هوا و سرما سناریو برنامه رو با هم مرور و آماده صعود شدیم، ابتدا من بدون کوله آبشار رو تا بالا صعود کردم که وقتی قسمت اول رو صعود کردم و تاج آبشار رسیدم هم هوا کاملا تاریک شد هم بادی که تو منطقه بود برف رو از بالا می ریخت رو سرم که برای چند دقیقه مجبور شدم توقف کنم و بعد ادامه مسیر بدم و از این لحظه به بعد در تاریکی شب و با هدلامپ اقدام به صعود کردیم، متاسفانه وقتی خواستم از لبه آبشار عبور کنم و خودم رو به قسمت دوم آبشار برسونم بخاطر برفی که تو اون شیب خفته نشسته بود و آبی که از زیر جریان داشت پای راستم داخل برف تا زانو فرو رفت و کفشم پر آب شد که خوشبختانه خیلی هوا سر نبود و بخاطر تحرکی که داشتم اذیت نشدم ولی همین موضوع باعث شد در ادامه برنامه که تصمیم به صعود و تمرین شبانه داشتیم میسر نشد.
در هر صورت خودم رو به قسمت دوم آبشار رسوندم و با زدن ی کارگاه و ریختن طناب برای فرود مجدد به سمت سر آبشار فرود رفتم تا بتونم کوله هارو بکشم بالا که بعد بچه ها بتونن صعود کنن. با ایجاد ی کارگاه جدا جهت بالاکشی و با استفاده از گره گاردا و هدایت کوله ها توسط بچه ها از پایین کوله هارو بالا کشی کردیم که انرژی زیادی رو ازمون گرفت در حین بالاکشی کوله ها آقای حاجیلو از کارگاه کناری صعود کرد و از تاج آبشار رد شد تا کوله هارو به محل کمپ منتقل کنه و در آخر میثم با صعود مسیر و جمع کردن میانی ها اومد بالا، محل شب مانی ما در داخل ی فضای غار مانند و پشت قسمت یخ زده دوم آبشار بود که سالهای گذشته جلوی این قسمت کاملا پوشیده از یخ بود و فقط ی سوراخ برای عبور به داخل وجود داشت اما امسال بخاطر کم آبی منطقه و همینطور شرایط هوا در این فصل بطور کامل شکل نگرفته بود ولی در هر صورت از باد در امان بودیم و با استفاده از یک زیرانداز چادر ی پرده برای درب خونمون زده بودیم که باد اذیت مون نکنه ولی با توجه به اینکه از شرایط و محل شب مانی مون مطمئن بودم محض احتیاط چادر هم با خودمون برده بودیم که خوب شد بجای متکا ازش استفاده کردم.
شرایط داخل این فضا کمی شیب داشت و برای خواب باید اون رو هموار می کردیم که بعد از کمی استراحت و صرف نوشیدنی گرم هر سه نفر با بیل و کلنگ و دست و پا و یومارو هر چیزی که داشتیم اون داخل رو هموار و دو تا جای خواب مناسب برای سه نفرمون درست کردیم و بعد از اون با روشن کردن شمع هایی که با خودمون برده بودیم یادوخاطره همنوردو دوست عزیزمون محمد ذبیح رو گرامی داشتیم و با بیان خطرات شیرین از این دوست خوب به نیکی ازش یاد کردیم و بعد با آماده کردن ی سوپ گرم و خوردن ی غذای مختصر و تعویض لباسهای خیس آماده شدیم برای خواب، من بخاطر خستگی همون اولش یکی دو ساعت خوابیدم ولی دوستان از ذوق شون تا صبح نخوابیدن و نذاشتن ما هم بخوابیم و این وسط بحث های فلسفی می کردیم باهم، اولش کمی سرد بود ولی بعدش دیگه تا صبح خواب که نه ولی استراحت خیلی خوبی داشتم تو کیسه خواب و همینطور حس خیلی خوب از هدفی که بالاخره انجامش دادم و هم اون فضا و احساسی که بین مون بود،ساعت 4و5 صبح در خواب و بیداری به فکر بچه هایی بودم که قرار بود صبح به ما بپیوندن که خوابم برد. ساعت 7صبح با صدای محمود بهروزی که در جریان برنامه ما بود از خواب بیدارشدیم و با خوردن ی صبحانه مختصر آماده فرود به پایین شدیم و با زدن دو تا کارگاه در حین فرود جهت تمرین دوستان لوازم مون رو جمع کردیم من و آقای حاجیلو اومدیم پایین و میثم همون بالا موند که اگه دوستان کسی تمایل داشت قسمت دوم آبشار رو صعود کنه بتونه اون هارو حمایت کنه.
ساعت حدود 8ونیم بود که هم دوستان باشگاه شاه البرز به همراه محمود بهروزی و هم دوستان ما جمع شدن و هر کدوم از دوستان به نوبت و بر حسب توانایی های خودشون اقدام به صعود قرقره و سرطناب کردن و با کارگاه سومی که آقای بهروزی زحمتش رو کشیده بود به صورت مشترک استفاده و جابجا می کردیم که دوستان بتونن شرایط مختلف و مسیرهای مختلف رو صعود و تجربه کنن در نهایت ساعت 3 بعد ظهر خودم به همراه محمود بهروزی و یکی از دوستان دوباره به قسمت دوم آبشار صعود کردیم و با جمع کردن کارگاه قسمت دوم و همینطور کارگاهای پایین حدود ساعت 16به سمت روستا حرکت کردیم و در نهایت با برخورد به ترافیک جاده چالوس حدود ساعت 19 به کرج رسیدیم.
در پایان سپاس گزارم از همه دوستان خوبی که در این برنامه حضور داشتن و همراهی کردن.