گزارش برنامه یخ نوردی آبشار 3 خور
سرپرست و نویسنده گزارش :سلمان بهمن دار
تاریخ اجرای برنامه :1400/11/29
نفرات شرکت کننده:علی کیا همتی، محمد فراهانی درمنکی، محمود بهروزی، سلمان بهمن دار، آزاده سالمی
طی یکی دوسالی که از اون فضای امن خودمون خارج شده بودیم و میرفتیم آبشار 4 هیچ وقت از نزدیک آبشار 3 رو ندیده بودم و همیشه از دور که نگاش می کردم احساس می کردم که ی پوسته نازک یخ هست و خیلی خوفناک بنظر می رسید تا اینکه یکبار توفیق اجباری نصیب مون شد و وقتی که قصد صعود به آبشار 4 رو داشتیم بخاطر بارش برف جدید و برف کوبی که باید انجام میدادیم تیمی که جلوتر از ما داشت میرفت از دره زیر آبشار 3 که بهمن اومده بود و برفش سفت شده بود مسیر خودشون رو انتخاب کردن و ما هم تصمیم گرفتیم که مسیر همون هارو ادامه بدیم، وقتی که به آبشار 3 نزدیک شدیم و به چشم خریدار بهش نگاه کردم فهمیدم که ما چقدر غافل بودیم و این زیبای عمود رو ندیدیم بنابراین همونجا تو ذهنم جرقه صعودش خورد، اونجا بود که فهمیدم تصورم از این آبشار غلط بوده و پایه ش چه یخ قطور و خوبی هستش و تصمیم گرفتم برنامه بعدی مون تلاش بر روی این آبشار زیبا باشه.اواخر برج 11سال 99 بود که به همراه محمود بهروزی، میثم قاعد وند و رضا محمدزاده رفتیم سراغش، اولش قصد صعود کاملش رو نداشتیم و پیش خودم میگفتم تا وسطاش هم بریم عالیه،تا قبل از این هیچ تصویر و ذهنیتی ازش نداشتیم و وقتی از پایین به بالا که نگاه می کردی ناخودآگاه ی خوفی تو دلت مینشست ولی بارها تجربه کرده بودم که بهترین راه از بین بردن ی ترس رفتن به سمت اون ترس، اولش بچه ها میخواستن انصراف بدن و از زیرش در برن اما وقتی دیدن من کاملا برای انجام این کار مصمم هستم پذیرفتن و با من همراه شدن.
خلاصه محمود حاضر شد تا اول اوقسمتی از مسیر رو صعود کنه تا جایی که تونست بعد جابجا کنیم که تقریبا 15 متر اول رو که همراه با ریزش آب و قندیل های معلق یخ بود رو صعود کرد و فرود اومد بعد از محمود من حدود 15 متر دیگه ش رو صعود کردم البته با ترس و استرس زیاد چون ی قسمتی از یخ نازک و ی جایی هم سوراخ شده بود و ریزش آب داخل آبشار رو میدیدیم و اصلا وضعیت مناسبی برای بستن میانی ها نداشت و مجبور بودیم از کناره های آبشار که یخ قابل اطمینان تری داشت پیچ یخ هامون رو ببندیم، خلاصه به هر شکلی که بود خودم رو رسوندم به ی جایی که تو ارتفاع حدود 30 متری بود و یخ خیلی خوبی برای کارگاه گرفتن داشت، بلافاصله ی کارگاه گرفتم و برگشتم پایین تا بقیه دوستان بتونن تا اون قسمت بصورت قرقره صعود کنن و بدن شون گرم بشه.
بعد از اینکه دوستان یکی دوبار رو مسیر تمرین کردن با محمود تصمیم گرفتیم بقیه آبشار رو هم صعود کنیم اما آفتاب کاملا افتاده بود رو آبشار و یخ شرایط خوبی نداشت بنابرین تا ساعت چهار و نیم بعد ظهر صبر کردیم که سایه بشه ولی انگار آفتاب قصد رفتن نداشت و بالاخره تصمیم گرفتیم تو همون شرایط صعود کنیم، قرار شد اینبار هم محمود تا جایی که صعود کردیم رو قرقره صعود کنه و از اونجا به بعد سر طناب ادامه بده که خیلی خوب و با جسارت این کارو انجام داد و حدود 20 متر دیگه باشیب کمتر ولی یخ ضعیف تر صعود کرد تا جایی که بتونه ی کارگاه برای حمایت بگیره، بعد از اینکه کارگاه خودش رو زد و آماده حمایت شد من ته طناب مسیرو صعود کردم اما چون از وضعیت کارگاه بالا و میانی ها اطمینان لازم رو نداشتم از رضا محمدزاده خواستم که از پایین هم طناب من رو تو حمایت داشته باشه و اینطوری موقع صعود طناب بالایی رو از میانی ها در می آوردم و طناب دومی که به خودم بسته بودم رو تو میانی ها مینداختم، بالاخره با هلن تولون رسیدم به محمود و چه حس حال فوق العاده خوبی بود و آفتاب هم همچنان داشت ما رو تماشا می کرد.
از اونجایی که اولین بار بود این آبشار رو صعود کرده بودیم و کارگاهی هم نداشت محمود نفر اول روی همون کارگاهی که خودش گرفته بود فرود اومد و در آخر من با استفاده از ی کارگاه آبالاکف شروع کردم به فرود اومدن و یکی از طناب ها که همچنان تو میانی ها بود و تو حمایت بچه ها بودم میانی هارو یکی یکی جمع کردم تا اگه ی موقع کارگاه آبالاکفم کنده شد حداقل تو حمایت طناب پایینی باشم، تو کلاس ها آبالاکف رو آموزش میدن و کلی هم تستش می کنیم اما اینکه تو ارتفاع 50 متری آبالاکف بزنی و بخوای روش فرود بیای قطعا کار ساده ای نیست. بعد از این صعود تصمیم گرفتیم که سال بعد یعنی امسال پاییز بریم و ی کارگاه زنجیر بالای آبشار بزنیم که همین کارو هم انجام دادیم، محمود بهروزی عزیز زحمت خریدش رو کشید و من به همراه محمد تبدل و اتابک روشنی بردیم نصبش کردیم که امسال خیلی به کارمون اومد و خیلی از دوستان ازش استفاده کردن که اصلاعات فنیش رو انتهای گزارش مینویسم.ظاهرا تا اون زمان سال ها بود که کسی این آبشارو صعود نکرده بود بجز دو سه نفر که اون هم مستندات زیادی پیدا نکردیم شاید که نه، حتما وجود داشته ولی ما ندیدیم در هر صورت نمیدونم چرا خیلی مورد توجه یخ نوردان قدیمی قرار نگرفته بود و بعد از این برنامه این آبشار هم مثل آبشار 4 تبدیل به ی مکان خاص و دلپذیر من شد و در همون سال 99 دو بار دیگه روی این آبشار کار کردیم هر دیگه کامل صعودش نکردیم و تا نصفه های آبشار که یخ خوب و قابل اطمینانی داشت تلاش کردیم.
شرح گزارش:
جمعه 29 بهمن بود که با همراهی دوستانی که اول گزارش اسمشون رو آوردم ساعت 5:30از کرج به سمت روستای خور حرکت کردیم، هر سال تو برنامه های یخ نوردی یکی از چالش های ما مسیر دسترسی به روستا بود و معمولا به راحتی به پارکینگ نمی رسیدیم اما امسال متاسفانه بخاطر اینکه بارش برف چندانی نداشتیم بجز یکی دوتا برنامه بقیه برنامه ها بدون مشکل خاصی رفتیم و برگشتیم هر چند همون یکی دوبار هم از دوراهی خوزنکلا با زنجیر چرخ رفتیم و برگشتیم. ساعت 6:30 دقیقه بود که به پارکینگ روستا نزدیک شدیم و طبق روزهای تعطیل ماموران قبض به دست جریمه مون کردن..
طی دو هفته متوالی که ما روی آبشار 4 کار می کردیم دو تا تیم اومده بودن که آبشار 3 رو صعود کنن اما بخاطر ریزش آب موفق نشدن و ما با آگاهی از این موضوع تصمیم به صعود داشتیم بنابرین باید ی فکری به حالش می کردیم اینجا بود که به این فکر کردم لباس گورتکس هم جواب نمیده پس بهتره از لباس غار استفاده کنم و چه تصمیم خوب و بجایی بود و آخر برنامه کلی از این بابت از خودم راضی بودم هر چند لباس گورتکس هم برده بودم.
ساعت حدود 8 رسیدیم پای آبشار، رفتم نزدیک که ببینم ریزش آب در چه حد، میشه با همون لباس گورتکس صعود کرد یا باید لباس غار رو بپوشم که خیلی زود متوجه شدم همون لباس غار بهترین گزینه است. بلافاصله آماده صعود شدیم چون هر چی که میگذشت ریزش آب بیشتر و قطعا صعود سخت تر میشد. از اونجایی که من فقط لباس ی سره غار داشتم تصمیم گرفتم تا جایی که ریزش آب هست رو من صعود کنم و بقیه مسیر رو دوستان هر کدوم چند تا پیچ ببندن تا بالا اما نمیدونم چی شد وقتی رفتم رو آبشار بار خورد و ی تیکه تا بالا رفتم، به رسم ادب قبل از صعود از استاد کیا همتی و بقیه دوستان کسب اجازه کردم و شروع کردم به صعود،شروع خیلی خوبی بود و آرامش خوبی داشتم و جزو معدود دفعاتی بود که از صعود خودم لذت بردم.
تا 15 متر اول انگار زیر دوش آب سرد بودم وهمون اول کار دستکشم کاملا خیس شده بود ولی خوشبختانه هم بدنم هم کفشام خشک موندن. قسمت ریزش آب رو که رد کردم فکر اینکه بخوام برگردم پایین و دوباره این مسیرو صعود کنم برام خیلی سخت بود بنابرین تصمیم گرفتم بهتره ادامه بدم برم بالا و طی این مدت حمایتچیم محمد فراهانی و بقیه دوستان با صبوری همراهی کردن، تقریبا 30 متر از مسیر رو صعود کرده بودم که دیدم دو تا پیچ یخ دیگه بیشتر ندارم و باید 20 متر باقی مونده رو با همون دوتا پیچ یخ صعود کنم و اینجا بود که تصمیم گرفتم با همون پیچ یخی که دارم کارگاه آبالاکف بزنم و از اون به عنوان میانی استفاده کنم بنابرین بقیه مسیر رو با دوتا آبالاکف و همون دوتا پیچ صعود کردم و وقتی که کارگاهی که تو فصل پاییز با دوستان زده بودیم رو دیدم کلی لذت بردم و با ذوق تمام خودم رو رسوندم بهش و وقتی که رسیدم از جایی که برای زدن کارگاه انتخاب کرده بودیم هم خیلی راضی بودم و خستگی اون روز کاملا از تنم رفت، چون اون روز خیلی اذیت شدم تا بتونم کارگاه رو جایی بزنم که زیر برف و یخ نمونه و حالا که نتیجه ش عالی شده بود کلی کیف کردم و همه این ها با طمع شیرین صعود دوم مون به این آبشار باعث شده بود تا یک هفته شارژ شارژ بودم.
به کارگاه که رسیدم بلافاصله حمایت از بالا رو آماده کردم تا بقیه دوستان ته طناب صعود کنن و دوستان یکی از دیگری صعود کردن و اون بالا با هم صعودمون رو جشن گرفتیم.
در حین صعود دوستان دیگه ای هم که برای صعود آبشار 4 اومده بودن از دور عکسهای خوبی ازمون گرفته بودن. حدود ساعت 3 بود که خودم نفر آخر فرود اومدم(انقدر اون بالا لذت بخش بود که دوست نداشتم بیام پایین) و طناب استاد محمد بهره ور که جزو اساتید با تجربه و توانمند حوزه یخ نوردی هستن و همچنین جزو تعداد انگشت شمار از افرادی هستن که سالهای گذشته این آبشارو صعود کرده بودن و ما اون روز افتخار آشنایی و در کنار ایشون بودن رو داشتیم رو تو کارگاه قرقره کردم و اومدم پایین و پس از جمع کردن لوازم و گرفتن عکس دسته جمعی با دوستان به سمت روستا حرکت کردیم و جزو معدود روزهایی بود که انقدر زود دست از سر آبشارها بر میداشتیم. کنار پارکینگ روستا، جایی که دکه ها تیوپ اجاره میدن و آش و چایی هم کنارش میفروشن ی املت لاکچری مهمون آقا محمود شدیم و به خانه هامان برگشتیم.
ارتفاع کل آبشار تا کارگاه:50m
ارتفاع کل آبشار تا تاج بالا حدود:60m(که شاید در برخی مواقع قابل صعود باشه)
حدود 40m کاملا عمود(سال گذشته ی قسمت هایی کاهک بود)
حدود10m شیب خفته
اطلاعات کارگاه:
کارگاه زنجیر دو حلقه استیل
دو عدد بولت 10 استیل
زاویه دو نقطه کارگاه نسبت به هم کمتر از 45 درجه
یک عدد بولت 10 و صفحه 10 گالوانیزه که در زمان زدن کارگاه جهت دسترسی به جای مناسب حدود 50 سانتی متر پایین تر از کارگاه زده شده و در زمان حمایت هم قابل استفاده میباشد.
وضعیت کارگاه از لحاظ استقرار کاملا راحت
دوستانی که این گزارش رو میخونن و سالهای بعد قصد صعود به این آبشار رو دارن حتما از وضعیت آبشار و خطر بهمن بالا دست رو در تصمیم گیری های خودشون لحاظ کنن
در صورت نیاز به آشنایی و اطلاعات دیگه ای که شاید تو گزارش فراموش کرده باشم میتونید با این شماره تماس بگیرید و تا جایی که بدونم و بتونم در خدمت دوستان هستم.
09122606397
راستی لازم بگم شرایط و وضعیت آبشار یخ آبشار نسبت به سال قبل خیلی بهتر بود و صعود این آبشار راحت تر از آبشار امید بود به غیر از اون قسمت ریزش آبی که داشت، تو عکسها میتونید مقایسه کنید