سرپرست برنامه : سلمان بهمن دار
گزارش برنامه قله سکه نو
سرپرست و نویسنده گزارش :سلمان بهمن دار
تاریخ اجرا : 1401/08/06
افراد شرکت کننده:
افراد عضو :سلمان بهمن دار، امین جابری، افشین نوری، نادر بدیعی، مهدی میار، آزاده سالمی
افراد مهمان :کامیار پیر محمدی، شوبو بایزیدی، هدا محتاجی
اطلاعات در مورد موقعیت جغرافیایی این قله به اندازه کافی هست پس من خیلی به این موضوع نمیپردازم و ی مختصری بهش اشاره می کنم.
قله سکه نو با ارتفاع تقریبی 3867 متر در منطقه جاده چالوس و در محدوده دیزین قرار دارد، این قله از دو روستا قابل دسترسی و صعود :
1:ضلع جنوبی از روستای ولایت رود...
2:ضلع غربی از روستای وارنگه رود که بیشتر صعود ها از این روستا انجام میشه که باز همین جا هم از دو مسیر صعود میشه که یکیش از داخل دره و مسیر تابستانه است که در این برنامه بنا به دلایل مختلف ما از این مسیر صعود کردیم ولی در زمستان مسیر بهمن گیر و خطرناکی هست و مسیر دوم یالی هست که از همون ابتدای روستا و از پشت خونه های سمت شرق روستا شروع میشه که ابتدا حرکت به سمت جنوب و از ی جایی با ی چرخش به شرق به سمت قله میره که مسیر زمستونه است و کمی هم طولانی که صعود به این قله رو تا حدودی سخت می کنه،یال های فرعی دیگه ای هم هست که هر کسی از اون صعود نمی کنه مثل یالی که از دو راهی وارنگه رود دیزین شروع میشه و در نهایت به همون یال غربی که از روستای وارنگه رود میره یکی میشه ضمن اینکه این قله اولین قله خط الرأسی هست که به برج و خلنو و از اونجا به قله های دیگه متصل میشه که ما قبلا این خط الرأس که آب ریز رودخانه وارنگه رود هست رو پیمایش کردیم و گزارشش هست...
راستش این روزها خیلی حس و حال برنامه بردن و گزارش نوشتن رو ندارم ولی به هر حال زندگی همیشه و در هر حال در جریان و ما هم باید با زندگی جریان داشته باشیم، بعد از مدتها وقفه بخاطر کرونا و دلایل مختلف که خیلی برنامه ندادم و برنامه هایی هم که دادم مورد استقبال واقع نشد این برنامه تقریبا با استقبال خوبی همراه بود هر چند باز بخاطر رعایت اصول ایمنی، اصول کوهنوردی و اصول اخلاقی نتونستیم در خدمت بعضی از دوستان باشیم با نفر این برنامه رو اجرا کردیم و اعتقادم اینه که کیفیت بهتره از کمیت ولی این روزها خیلی ها بواسطه بیزینسی شدن کوهنوردی بیشتر دنبال اون کمیت هستن تا کیفیت و برای سود بیشتر خیلی خیلی چیزهارو زیر پا میزارن که خدا میدونه دنیای کوهنوردی ما رو به چه سمتی پیش خواهد برد هر چند درآمد زایی هیچ ایرادی نداره اما به چه قیمتی...
بگذریم، با هماهنگی های انجام شده و نهایی شدن نفرات تا عصر روز چهارشنبه یعنی دو روز قبل از برنامه با آقای کشاورز راننده مینی بوس که از دوستان قدیمی و اکثر برنامه رو هم با ایشون میرفتیم ولی دو سه سالی بود با هم جایی نرفته بودیم صحبت کردیم که برای این برنامه زحمت بکشن مارو ببرن و بیارن و ایشون لطف کردن با ما خیلی راه اومدن، چند نفر از دوستان پیشنهاد دادن که با ماشین شخصی برنامه رو اجرا کنیم اما به چند دلیل من شخصا با اجرا برنامه با ماشین شخصی مخالفم و تا جایی که بتونم سعی می کنم برنامه هام رو با ماشین عمومی اجرا کنم و این رو در حین برنامه به دوستان هم توضیح دادم...
دلیل اول اینکه معمولا افرادی که میخوان در یک برنامه شرکت کنن شب قبل برنامه خواب خوبی ندارن و در حین رانندگی اون هم صبح خیلی زود مستعد حادثه است و همینطور موقع برگشت از برنامه مخصوصا برنامه های سنگین تر که همراه با خستگی بیشتر و احتمال بروز حادثه رو بیشتر می کنه که در صورت بروز حادثه میتونه عواقب بدی برای سرپرست داشته باشه...
دلیل دوم اینکه اکثر روستاهایی که ما میریم خودشون جای پارک زیادی برای خوردروهای خودشون ندارن و بردن چند تا ماشین میتونه ایجاد مزاحمت برای اهالی اون روستا داشته باشه ضمن اینکه با توجه به اینکه معمولا ما صبح زود به این روستاها میرسیم صروصدای چندتا ماشین میتونه ایجاد مزاحمت و ناراحتی برای ساکنین اون روستا و در نهایت ایجاد ذهنیت بد نسبت به کوهنوردان بعضا همراه با برخورد و جلوگیری از ورود به روستا خواهد شد...
دلیل سوم اینکه ماشین عمومی حس دوستی و آشنایی و همدلی بیشتری بین افراد ایجاد می کنه که لازمه یک کار تیمی خوبه...
داشتن یک راننده خوب، با اخلاق، وقت شناس، منصف، با حوصله، منظم، قابل اعتماد و همچنین ماشین سالم خیلی خیلی میتونه تو کیفیت برنامه شما تاثیر گذار باشه و تا حد زیادی برخی دغدغه ها رو کم کنه بخاطر همین باید در انتخاب راننده هم خیلی دقت کنیم...
اینهارو به این دلیل مطرح کردم که متاسفانه خیلی از گزارشات تکراری و هیچ وقت به مسائل اینچنینی که خیلی هم مهم هستن پرداخته نمیشه و معمولا از همدیگه هم کپی برداری می کنیم بخاطر همین وقتی به گزارشات نگاه می کنیم میبینم اکثرا شبیه هم هستن حالا با کمی بالا و پایین در صورتی که هدف از گزارش نوشتن اینه که به هم کمک کنیم تا سطح آگاهی و کیفیت برنامه هامون رو ببریم بالا،مطالب و موارد بسیار زیادی هست که تو گزارش ها میشه بهش اشاره کرد که گزارش ها انقدر خشک و تکراری و بی محتوا نباشه حتی اگه ی برنامه یا ی قله هزار بار صعود شده باشه...
ساعت 5 صبح روز جمعه 6 آبان 1401با حضور همنوردان در محل قرار که روبروی مسجد جامع بود به سمت روستای وارنگه رود حرکت کردیم ساعت 10 دقیقه به هفت به روستا رسیدیم، تو این فاصله ی چرتی زدیم، درست بعد از روستا و چسبیده به خونه ها ی دره هست که مسیر از اونجا شروع میشه از ماشین پیاده و آماده حرکت شدیم، همون اول مسیر ی جلسه معارفه گذاشتیم تا دوستان با هم آشنا بشن چون با برخی از دوستان اولین بار بود که همراه میشدیم، برگ زرد درختان و نم نم باران نوید یک روز پاییزی خیلی خوب و زیبا رو میداد، هوا ابری همراه با بارش تک تک دانه های باران بود و هر چی از روستا فاصله می گرفتیم و کم کم بالا می رفتیم با منظره دل نشین تری روبرو میشدیم جوری که حواست رو از همه چیزی و همه جا کاملا پرت می کرد، حدود 50 متر اول مسیر رو از سمت راست دره و از کنار فنس باغ ها باید حرکت کنید و بعد به سمت چپ دره می رسید که با شیب شروع میشه و حالت کوچه باغ داره و همین پاکوب رو تا ی گوسفند سرا که نمیدونم اسمش چیه می رسید، البته دو تا گوسفند سرا که در گوسفند سرای اولی ی چشمه آب هم هست و گوسفند سرای دوم که ی جای مسطح تقریبا به اندازه ی زمین فوتبال که ی کلبه سنگی همین تازگی ها اونجا ساخته شده، در طول مسیر همه دو راهی ها رو باید به سمت چپ حرکت کنید هر چند مسیر های سمت راست هم در نهایت به همین گوسفند سراها منتهی میشه اما حرکت از چپ هم به مرور افزایش ارتفاع می گیرید هم مسیر مشخص تره،خلاصه بعد از حدود یک ساعت ربع به اولین گوسفند سرا رسیدیم که شدت باران بیشتر شد و مجبور شدیم گورتکس هامون رو بپوشیم، بعد از حدود 20 دقیقه، نیم ساعت به گوسفند سرای دوم و کلبه ای که بهش اشاره کردم رسیدیم، صاحب با معرفت کلبه کلید قفل رو روی قفل گذاشته بود و ما قفل رو باز کردیم و رفتیم داخل کلبه البته برخی دوستان ترجیح دادن همون بیرون بشینن و صبحانه شون رو میل کنن، ساعت حدود 8 ونیم بود که رسیدیم به گوسفند سرا و حدود 20 دقیقه ای صرف صبحانه و استراحت کردیم و بعد به مسیر مون ادامه دادیم، من قبلا از این مسیر تو ی برنامه زمستانه فرود اومده بودم اما تا حالا هیچ وقت از این مسیر و در هیچ فصلی صعود نکرده بودم ولی هدف یال شمالی زیر قله بود ولی مردد بودم که از داخل دره بریم یا از همین سمت چپ حرکت کنیم چون از گوسفند سرا به بعد پاکوبی دیده نمیشد ولی شرایط منطقه تا حدودی مشخص بود که باید کدوم سمت بریم بنابراین ما از همون سمت چپ دره کم کم سعی کردیم ارتفاع بگیریم ولی موقع برگشت متوجه شدیم باید بعد از گوسفند سرا میرفتیم داخل دره و از طریق یک یال که پاکوب هم داره می کشیدیم بالا هر چند مسیری هم که ما انتخاب کردیم در نهایت یکجا به هم می رسید ولی کمی سخت تر بود بخاطر اینکه پاکوب نداشت بنابراین شمایی که این گزارش رو میخونی همون مسیر داخل دره رو ادامه بدید البته فقط در فصل خشک و باز هم تاکید می کنم اصلا مسیر مناسبی برای زمستان نیست...
داشتیم به برف هایی که روزهای قبل باریده بود و بالا دست رو سفید کرده بود می رسیدیم که بارانی که در حال باریدن بود تبدیل به برف شد و اولین برف امسال رو تجربه کردیم که حس و حال خیلی خوبی داشت و هیجان رو در دوستان به وضوح میشد دید اما این بارش خیلی ادامه نداشت و بعد از حدود 20 دقیقه، نیم ساعت قطع شد...
هوا کمی باز شد و گه گاهی هم آفتاب خودش رو نشون میداد اما هوای قله همچنان ابری بود اما با ارتفاع گرفتن ما ابرها هم کم کم ارتفاع می گرفتن، تلاقی نور خورشید با سفیدی برف در یک طرف و زردی علف های خشک منظره ی فوق العاده ای رو خلق می کرد، همان منظره هایی که برای دیدن شون از خیلی چیزها مون میگذریم و خیلی از مخاطرات رو به جون میخریم تا بهشون برسیم...
صبح وقتی از پای ماشین حرکت کردیم بخاطر بارش باران کمی نگران بودم چون هر چقدر هم که گورتکس یا لباس داشته باشیم تو بارون خیس شدن هست و اگه این خیس شدن همراه با باد باشه آزار دهنده میشه ولی با شروع بارش به شکل برف و کاهش دمای هوا خیالم کمی راحت تر شد چون این نشون میداد احتمال رعدوبرق خیلی کمه، ساعت حدود 11 ی جایی نزدیک به یال منتهی به قله ی توقف کوتاه چند دقیقه ای داشتیم تا هم کمی آب و تنقلات بخوریم هم لباس اضافه کنیم چون از اینجا به به روی یال قرار می گرفتیم که از باد گریزی نبود، تا اینجا حرکت ما شرق به غرب بود ولی از اینجا با ی چرخش حرکت ما به سمت جنوب و روی یال شمالی قله بود، بخاطر شرایط هوا ما این مسیر رو انتخاب کردیم چرا که هم شیب بسیار ملایمی داره هم باد گیر نبود هم در زمان بارش در پایین ترین ارتفاع بودیم اما اگه از مسیر یال زمستانه صعود می کردیم هم در معرض باد بودیم هم زمان بارش در ارتفاع بالاتری قرار می گرفتیم هم مسیر طولانی تر میشد و همه این دلایل میتونست باعث بشه دیرتر به قله برسیم و شاید حتی نرسیم اما در مسیری که انتخاب کردیم فقط حدود یک کیلومتر مانده به قله روی یال بودیم و با توجه به یکدست بودن تیم و سرعت نرمال اما یکنواختی که داشتیم قبل از ساعت 12 تونستیم قله رو صعود کنیم، ساعت یک ربع به 12 بود که با ی برف کوبی خیلی مختصر به قله رسیدیم و با توجه به شرایط هوا پس از گرفتن چند عکس یادگاری و استراحت کوتاه ساعت 12 از همون مسیر فرود اومدیم.
در مسیر برگشت وقتی به ابتدای شروع دره منتهی به یال رسیدیم پاکوب رو دنبال کردیم و ی مسیری حدود یک کیلومتر رو از داخل دره اومدیم تا به گوسفند سرای اول از بالا و دوم از پایین رسیدیم، ساعت حدود 2 بود و چون تایم مون خیلی خوب بود و شرایط هوا هم عالی بود گفتم یک ساعت استراحت که همه اعتراض کردن یک ساعت زیاده که بهشون گفتم به شما خوبی نیومده زود ناهارتون رو بخورید و حرکت کنیم...
حدود نیم ساعت چهل دقیقه ای کنار همون کلبه سنگی برای ناهار و استراحت توقف داشتیم و حرکت کردیم به سمت روستا، ساعت 16:40 دقیقه رسیدیم پای ماشین و به رسم عادت دیرینه آقای کشاورز چاییش آماده بود بعد از صرف چایی ساعت 17 حرکت کردیم به سمت کرج و خوشبختانه جاده یکطرفه و خلوت بود که ساعت 18:30 دقیقه از دوستان خداحافظی کردیم...
در این برنامه جی پی اس نداشتیم ولی مسیرو با نرم افزار ریلایو ثبت کردیم که اطلاعت ش رو اینجا میارم البته دو تا از دوستان ساعت داشتن ولی انگار ساعت هاشون رو کالیبره نکرده بودن و اطلاعات مون با هم همخوانی نداشت...
اطلاعات ثبت شده با ریلایو
ارتفاع نقطه استارت :2476m
حداقل سرعت :1/8km/h
حداکثر سرعت :16/7km/h
ارتفاع قله:3867m
افزایش ارتفاع :1740
کل مسافت پیمایش شده :15/2km
کل زمان صعود و فرود:8:29
(این زمان مفید پیمایش و زمان کلی برنامه حدود 10 ساعت بود)
با سپاس از همراهی دوستان همنورد که کمک کردن تا ی برنامه خیلی خوب و بدون حاشیه و لذت بخش در کنار هم داشته باشیم.