باشگاه کوهنوردی شقایق کرج
گزارش برنامه : صعود قله گل زرد
تاریخ اجرا : جمعه 31/3/1393
نوع برنامه : کوهنوردی
مدت اجرا : یک روز
ارتفاع قله : 3700 متر
زمان تقریبی صعود : 6 ساعت
سرپرست برنامه : مهدی مهرابی
تعداد افراد شرکت کننده : 21 نفر
نویسنده گزارش : حمید فضلی نژاد
مسیر دسترسی :
جاده هراز، بعد از امامزاده هاشم، منطقه آب اسک، خروجی از کنار راهدارخانه منظریه به سمت چپ جاده
موقعیت منطقه : جاده هراز،منطقه پلور
امکانات : جانپناه ندارد، چشمه، آنتن دهی موبایل در بسیاری نقاط وجود دارد.
شرکت کنندگان :
مهدی مهرابی(سرپرست)، احمد رضاقلی(سرقدم)، اکبر هرمزجانی(مسئول فنی)، مهرداد نیک جان(مسئول محیط زیست)، حمید فضلی نژاد(عکاس و عقب دار)، جمشیدی، طاهری، ضمیری، پدرام ...
خانمها: مرجان جانمحمدی، مریم گرجانی ، مهناز امیرهمایون، شبنم رشیدی، محمدی، مهرابی، جمشیدی
شرح برنامه :
با توجه به مسیر طولانی قرار برنامه ساعت 3:45 از باشگاه و ساعت 4:00 از روبروی سینما هجرت گذاشته شده بود. با یک ربع تاخیر یکی از دوستان به تعداد 15 نفر ساعت 4:15 با یک دستگاه اتوبوس بنز از سینما براه افتادیم. 6 نفر از دوستان نیز قرار بود در تهران به ما بپیوندند، پس از تاخیرهای قابل توجه دوستان از تهران نیز گذشتیم و از رودهن وارد جاده هراز شدیم. ساعتی بعد دماوند سفیدپوش و با صلابت خودنمایی می کرد. توقف کوتاهی نیز در امام زاده هاشم داشتیم. ساعت 8 از جلوی راهدارخانه منظریه جاده خاکی را به سمت چپ و شمال خارج شدیم. عبور از جاده خاکی باریک برای اتوبوس مشکل بود به همین دلیل به باغ نرسیده کنار یک چشمه جوشان و چند درخت بید متوقف شدیم و ساعت 8:15 کوله به پشت در امتداد جاده خاکی سمت چپ دره به سمت شرق به راه افتادیم. یک ربع بعد به باغ سرسبزی رسیدیم که در صورتیکه قصد دیدن غار را نداشته باشید می توان از دره ای که بلافاصله بعد از باغ به سمت چپ(جنوب) امتداد دارد به سمت قله حرکت کرد و در بین راه از دشت و چشمه گل زرد نیز گذشت. این دره را گذشتیم و دره بعد را برای دیدن دهانه غار گل زرد و صعود به یال اصلی قله انتخاب کردیم. شیب خیلی کم ابتدای دره که مشخص بود تازه از زیر برفچال درآمده نشان می داد که شیبهای بعدی تند خواهد بود.
قسمتی از مسیر را نیز از روی برفچالی که دره را پوشانده بود گذشتیم و برای صبحانه توقف کردیم.
ساعت 9:30 بود و شیبهای تند بعدی از همین جا در انتظار. اولین شیب را که بالا رفتیم و از دره درآمدیم قله را دیدیم که پشت یک دیواره صخره ای در بالای یک خط الراس قرار داشت. صعود و صعود و شیبهای پیاپی و استراحتهای به موقع. ساعت 14:15 به اتفاق گروه پا بر چکاد گل زرد نهادیم.
جای همه دوستان خالی. نمایی دوست داشتنی از پادشاه کوهها، دماوند سر در ابر در سمت شمال و دریاچه لار در پای آن. "ای ایران" سردادیم و عکسی به یادگار گرفتیم و بیست دقیقه بعد به سمت پایین برگشتیم.
هوا همچنان خوب بود و نسبتا خنک. برگشتن را از دشت گل زرد برگشتیم ولی جای گل زردها خالی بود و هرچه سرپرست محترم قسم خورد که هفته گذشته که برای شناسایی آمده بود دشت پر از گل زرد بوده باور نکردیم. توقفی برای ناهار در بالای یکی از برفچالها داشتیم و دوباره ادامه دادیم تا ساعت 18:30 به پای اتوبوس رسیدیم.
ترافیک بر خلاف انتظار سبک بود و ساعت 10 شب در میدان کرج خداحافظی کردیم. یک روز خوب، یک صعود خوب، یک گروه خوب و پایانش.
از سرپرست زحمتکش برنامه آقای مهرابی و سرقدمی آقای رضاقلی پیشکسوت خوش آواز باشگاه شقایق سپاسگزاریم.