به نام کسی که کوه را آفرید و شوق صعود را در ما
نام برنامه: صعود به قله آلانه سر به ارتفاع 4050 متر (اعلانثار)
تاریخ اجرا برنامه 94/7/2 و 94/47/3 دو روزه
سرپرست برنامه: آقای جمشید محمدی
نوع برنامه: کوه نوردی
تهیه گزارش و عکس : روزبه فرناد
همنوردان: خانمها : خانم سارا کردگاری و خانم زهرا احمدی
آقایان: احمد سعیدی، سعید افشار ، عباد کیانفرو روزبه فرناد جمعا 7 نفر
" همراه هم میتوان تا عرش هفت آسمان رفت میتوان بر روی تمام قله های بلند ایستاد ودست نوازش و بوسه بر خاکشان زد تنها باید همراه هم باشیم و بس"
موقعیت جغرافیایی : این قله در منطقه جنوبی تخت سلیمان و در نواحی شمالی آبادی های پراچان و ناریان طالقان و در سمت جنوب آبادی های الیت و دلیر از جاده چالوس و منطقه مرزن آباد قرار دارد که در اصطلاح محلی به آن آلانه سر میگویند.
بررسی توپوگرافی: آلانه سر قله ای مرتفع در حد فاصل غرب قلل زرینه کوه و سیاه لیز و در جناح شرقی قلل لشکرک بزرگ و کوچک قرار دارد. جناح شمالی قله دارای دره ای بزرگ و وسیع و پر شیب است که به نزدیکی راه مواصلاتی قدیمی طالقان به دلیر میرسد. قله گته غار 3749 متر بر روی شانه شمالی آلانه سر قرار دارد که از طریق قله تخت خرس به قله شمالی لاجی پاره 3750 متر منتهی میگردد. سراسر جناح های جنوبی قله به سمت طالقان و مشرف بر مرتع پیاز چال و منطقه عمومی دمچه می باشد صعود ما از منطقه الیت و دره دلیر و یال جنوبی قله صورت گرفت که مسیری است کمتر رنگ صعود به خود دیده و بسیار بکر و زیبا.
باز هم برنامه ای دیگر و همنوردانی گرامی
محل قرار ما ساعت 4 صبح روز پنجشنبه 1394/7/2 زیر پل سه راه گوهر دشت بود.
بچه ها به موقع حاضر شدند و به همراه دو خودرو سواری به سوی جاده چالوس حرکت کردیم. بعد از گذشتن از آبادی ها و نقاط مختلف جتده، و سد سیاه پیشه در 45 متر کیلومتر مانده به چالوس و 10 کیلومتری نرسیده به مرزن آباد وارد جاده الیت دلیر میشویم. توجه داشته باشید که این جاده فرعی در سمت چپ شما ( هنگام رفتن به سمت چالوس) قرار دارد . از ابتدای جاده الیت دلیر تا روستای دلیر 20 کیلومتر باید طی مسیر کنید تا به روستای الیت برسید . جاده الیت جاده خوب و نسبتا مناسبی است البته شیب تندی در ابتدای جاده وجود دارد ولی بعد از گذشتن از 2 و 3 گردنه مسیر یکنواخت و کم شیبی را در پیش رو داریم. قسمتهایی از جاده راه شوسه و آسفالت بوده ولی در بعضی از قسمتها جاده خاکی میباشد ولی عبور و مرور برای ماشین های سواری مقدور میباشد .
ساعت 8 صبح به روستای سرسبز و زیبای الیت رسیدیم ارتفاع روستای الیت 2000 متر است .
هوای پاک و آفتاب جانبخش همراه با استقبال دلنشین جناب اکبر هرمز جانی خستگی راه از تنهایمان زدود. ویلای اکبر هرمز جانی پشتیبان و بارانداز گروه های کوه نوردی در این منطقه است. برای صعود به قلل منطقه برای برای چندمین بار بود که خدمت میرسیدم و ایشان با روی باز و چهره ای مهربان و دوست داشتنی باز هم انتظار ما را میکشید . بعد از صرف صبحانه و طی مسیری با وانت مزدا آقای هرمز جانی ساعت 9 صبح از جاده متروکه معدن باریت ، از یال جنوبی این کوه که مشرف به آبادی های الیت و دلیر و دره دلیر است شروع به پیمایش کردیم.
در این منطقه پلی وجود دارد به نام لیلان پل یا لیلا پل که طبق قصه ها و گفته های مردم محلی ، عاشقی برای رسیدن به معشوقه اش و ارتباط دو روستا این پل را ساخته است اشاره بنده هم بخاطر مردم شناسی منطقه و قصه های محلی و هم به عنوان یک نشانه برای صعود ذکر گردیده است.
" باز هم دست جادوی عشق را ببین که چه ها میکند"
بگذریم
فضای فرح بخش طبیعت و مهربانی غیر قابل وصف کوه، جنگل و آسمان همه ما را متحیر و اغوا کرده بود. بازی خورشید و ابرها، و ابرهای درختان در نخستین روزهای پاییزی که بعضی هایشان چه عحولانه به این فصل جشنواره طبیعت لباسهای رنگین بر تن کرده بودند از دریچه چشمهایمان روحمان را نوازش میکرد آری چه عاشقانه پاییز و چه شاعرانه است رنگهایش.
" پاییز که میشود دلم با بارانش با مه آلودگیش، با رنگهایش، رنگ عشق را در میابد رنگ دلشوره های شیرین روزهای بارانی را..."در شروع پیمایش چشمه آبی وجود دارد ولی تا انتهای جاده متروکه معدن باریت چشمه آب وجود ندارد. پس برای داشتن آب کافی حتما باید دقت لازم را کرد که به بی آبی برخورد نکنید.
در انتهای جاده معدن باریت مسیر شمالی که دارای شیب تند و مسیر صخره ای و نفس گیری میباشد را شروع به پیمایش کردیم. در این نقطه حتما باید راه پا کوب را پیدا کرد بعد از طی این مسیر و رسیدن به بالای دره عمیق و ژرف که یخچال دائمی عظیمی که در آن گستره و آرام گرفته است به یک سنگ قبر میرسیم که باز این نشانه ای است برای ما ( سنگ قبر مطعلق به فردی می باشد که در چند سال اخیر در این منطقه فوت کرده و همان جا به خاک سپرده شده است)
از آنجایی که چشمه ای نزدیک یخچال در این فصل خشک شده بود و سیل اخیر راههای آبی آن را مسدود کرده بود با بی آبی شدید روبرو شدیم. البته دو نفر از همنوردانمان با فرود و صعود به سمت یخچال رهسپار شدند تا آبی برای تیم تهیه کنند ولی متاسفانه به علت بارندگی های اخیر آب استحصال شده از یخچال کاملا گل آلود و غیر قابل مصرف بود اما بازهم چند بطری آب را از همان آب پر کردند تا شاید ته نشین شده جوشانده و یا با قرص کلر ضد عفونی کنند و در صورت نیاز مصرف کنیم. داشتن قرص کلربرای ضد عفونی و کلریزه کردن آب حتما پیشنهاد می شود و لازم میباشد.
در ساعت 1 ظهر در بالای یخچال دائمی و مسیر پاكوب صخره ای بعد از 4 ساعت پیمایش سنگین و فشرده برای صرف نهار اتراق کردیم. بعد از نیم ساعت صرف نهار و استراحتی مختصر دوباره ادامه مسیر داده تا ساعت 3 بعداز ظهر و در ساعت گفته شده نزدیکی گوسفند سرایی که در سمت شرقی دره واقع شده بود اقدام به برپایی کمپ شب مانی نمودیم
" تنهاییهایمان در میان گروه ذوب میشود. خسته از بیخوابی شب گذشته و کوهنوردی سنگین ، اما آسمان مهربان پر از ستاره و مهتابی زیبا. چه تسکین مهیجی بود به آسمان نگاه میکردیم با دستهایم دستهایت را نوازش میکردم، گفتی خوابم نمیاید گفتم ستاره ها را بشمار و نوازش هایم را با تمام وجود حس کن تا خوابت بگیرد (قصه شب)"
البته در ارتفاع بالاتر نزدیک گوسفند سرا که اقدام به شب مانی کردیم کوره چشمه ای بود که قطره قطره از آن آب جمع کردیم وظرفهای آب را پر از آب کردیم.
شب نسبتا سردی را سپردی کردیم و صبح ساعت 7 بعد از سبک کردن و کم کردن بار کوله ها به طرف غرب برای معشوقه ای که فرایمان میخواند آلانه سر رهسپار شدیم بعد از 3 ساعت پیمایش در ساعت 10 صبح به یک فلات بزرگ رسیدیم. قلل مرتفع و سر به فلک کشیده 4000 متری منطقه چشم نوازی و دلبری میکردند. در غرب سیاه لیز 3975 متر ، در شرق لشکرک بزرگ 4350 متر و لشکرک کوچک 4250 متر، گت غار 3749 متر خاکین 3541 متر، دیو چال 4050 متر ، خرس چر 4000 متر ، سه برار 3870 متر ، لاجی پاره 3750 متر و برگ زرینی بر این صفحه زرین زرینه کوه سر افراز 4250 متر و البته آلانه سر 4050 متر با استفاده از نقشه توپوگرافی که قبلا تهیه کرده بودیم به سمت آلانه سر ادامه مسیر دادیم بعد از صرف صبحانهه در ساعت 10 صبح با صعود از یالهای شمال غربی آلاله سر که تیغه ای و دارای سنگهای به شدت ریزشی بود و با کاهش ارتفاع به 250 متری ساعت 12:30 ظهر به نزدیکی آلاله سر رسیدیم. با اینکه کمتر از 1.30 ساعت تا رسیدن به قله راه داشتیم اما به تشخیص سرپرست و برای اینکه در برگشت به تاریکی برنخوریم از صعود منصرف شدیم اما در راه برگشت دو قله سه برار 3780 متر و سیاه لیز 3975 متر را صعود کردیم. بعد از صعود این دو قله اقدام به فرود و برگشت به سمت کمپ شب مانی و چادر از همان مسیر صعود نمودیم.
ساعت 3 بعدازظهر در محل کمپ برای صرف نهار و جمع آوری وسایل و کوله ها و چادرها کردیم. هوای منطقه رو به دگرگونی میرفت و احتمال بارندگی داشتیم. هدف ما به پایان رساندن برنامه به سلامت و موفقیت همه اعضا گروه بود در مسیر برگشت با مه آلود شدن منطقه با مه غلیظی روبرو شدیم که به دستور سرپرست انسجام تیمی را حفظ کردیم و توسط سرقدم و عقبدار تیم کاملا هدایت شده تا به مشکلی بر نخوریم.
در کف دره دلیر و همان محل شروع پیمایش در روز پنجشنبه اکبر هرمزجانی با وانت دو کابین اش به استقبال مان آمد واقعا دستمریزاد اکبر آقا بعد از رسیدن به ویلای اکبر آقا و دمی استراحت وصرف چای و پذیرایی این بزرگوار راهی کرج شدیم ساعت 10 شب به کرج رسیدیم.
در پایان از زحمات سرپرست محترم و پیشکسوت برنامه جناب آقای جمشید محمدی که با راهنماییها و رهنمودهای بجای خود باعث به اجرا درآمدن خوب و شایسته برنامه شدندو محبتهای بی دریغ اکبر هرمزجانی در حمایت و پشتیبانی لجستیکی از برنامه تقدیر و تشکرمینمایم.
شکیبایی کردند و همه همنوردان گرامی و ارجمندم که در طول مسیر بنده کمترین را تحمل نمودند.جای تک تک شما شقایقی ها در این صعود سبز سبز بود با اجازه تمام دوستان و همنوردان گرانقدرم این صعود و برنامه را تقدیم میکنم به کسانی که به ما عشق ورزیدن را آموختند. دوستمان دارند و داشتند و با نگاهشان دعایمان میکنند.آری به پدرها و مادرهایمان (چه در قید حیات باشند و چه رخت بسته باشند از این دنیای فانی).صعودمان تقدیم به این مظهرهای عشق و وفاداری.مهربانی را بیاموزیم مهربانی رابیاموزیم. فرصتها چون آیینه ها در گذرند میشود آری میشود در عصر آهن عاشق شد