قلل کمانکوه و سرماهو
به نام خداوند جان و خرد کزین برتر اندیشه بر نگذرد
تاریخ: 95/5/8,9
صعود به قلل کمانکوه با ارتفاع 4250 متر و سرماهو با ارتفاع 4165 متر واقع در روستای وارنگه رود
اسامی شرکت کنندگان در برنامه:
بانوان: مژگان اکبریان, الهه قاسمی
آقایان: جمشید مهرآور, احمد رضا قلی, رضا تهرانی, مجتبی کبودوند, محسن گودرزی, علی نوتاش, محمد موسوی, عبدالرضا روشن زاده, حمیدرضا بهشتی, سعید سالم, علی روززاده
مدت اجرای برنامه :دو روز
سرپرست محترم: جناب آقای جمشید مهرآور
سرقدم: جناب آقای احمد رضا قلی
عقبدار و عکاس: جناب آقای عبدالرضا روشن زاده
پشتِبان محترم: جناب آقای علی غفوری
گزارش نویس: الهه قاسمی
پوشش گیاهی منطقه: گل پر، گزنه، خار، گون، آویشن، گرز و نوعی گون بنام کلاه میر حسن
و پوشش جانوری متنوع شامل: کل، بز، گرگ، پلنگ، خرس، گراز، قوچ، میش و روباه و پرندگانش بلدرچین وحشی، سینه سرخ، عقاب طلایی، عقاب معمولی، هما، کبک معمولی و کبک دری
موقیعت مکانی قله کمان کوه: قله کمان کوه از سمت غرب به قله سوتک بزرگ, از شمال غرب به وسیله گردنه سوتک به قله سوتک کوچک, از شمال به دشت کمان کوه و در ادامه قله آزادکوه, از شرق به قلل سرماهو, یخچال, کهنو, نرگس ها, و پالون گردن و در نهایت خلنو و از جنوب به دره وارنگه رود مشرف است. این قله بر روی خط الراسی نسبتا طولانی شرقی- غربی قرار گرفته که از پالون گردن و نرگس ها در شرق آغاز می شود و به سوتک بزرگ در غرب منتهی می شود. در شمال دره وارنگه رود و جنوب قله آزاد کوه قرار دارد. در شمال شرق این منطقه روستای ناحیه و در جنوب شرق آن وارنگه رود قرار دارد.
وضیعت آنتن دهی:در این روز از ابتدای وارنگرود انتن نداشتیم ودر مسیر هم انتن دهی نبود در دشت کمان بعضی ساعات انتن وجود داشت.
برای اجرای برنامه صعود به قلل کمانکوه و سرماهو گروهی سیزده نفره از همنوردان و مهمانان محترم باشگاه کوهنوردی شقایق پنج شنبه 8 مرداد 95 ساعت چهار و پنجاه دقیقه بامداد از سه راه گوهر دشت و پس از چند دقیقه با ملحق شدن دوستانی از مقابل مسجد جامع کرج با یک دستگاه مینی بوس به سمت روستای فرح بخش وارنگه رود به راه افتادیم و هفت و بیست دقیقه به انتهای روستا با ارتفاع 2422 متر از سطح دریا رسیدیم. آبادی وارنگه رود در استان البرز، شهرستان کرج، بخش آسارا، دهستان نساء با مختصات جغرافیایی N 36◦ 08 01' و E 51◦ 24 27' در کیلومتر 80 جاده کرج- چالوس، دوراهی دیزین، کیلومتر 3 جاده دیزین واقع شده است.
بیشینه دمای در این روز 35 درجه و کمینه آن 20 درجه, سرعت ماکزیمم باد 30 کیلومتر در ساعت, رطوبت نرمال, فشار هوا نرمال و برای روز جمعه قبل از ظهر احتمال بارش و رعد و برق داشتیم. مراسم معارفه و مرتب کردن تیم و صحبتهای اولیه سرپرست محترم انجام شد و ساعت 7:30 دقیقه به امید یزدان پاک و با آرزوی سلامتی و داشتن روز و صعودی عالی استارت زدیم. از همان ابتدا در کنار رودخانه در سکوتی کامل جهت حفظ آرامش روستا و مردمان مهربانش گام برمی داشتیم. هوای خوبی بود برای شروع صدای رودخانه ی خروشان و جاری در دشت وارنگرود و سرسبزی طبیعت افسونگر روحیه بخش خوبی برای همنوردان بود. ساعت نه صبح در ابتدای دره شیر کمر جهت صرف صبحانه به مدت ده دقیقه توقف کردیم.
وارد دره شیرکمر شده بودیم این دره در 3 کیلومتری روستا واقع شده است که جهت آن غربی- شرقی و طول آن نیز 7 کیلومتر است. ارتفاع ابتدای دره 2480 متر از سطح دریا و در انتها حدود 3240 متر است. قلل کمانکوه (4250 متر), سرماهو (4165 متر) و یخچال (4194 متر) از رشته کوههای البرز مرکزی محسوب می شوند که در سمت چپ دره وارنگه رود در سمت یال جنوبی آزاد کوه واقع شده اند. رودخانه وارنگه رود نیز که بیش از نیمی از مسیر همراهیمان میکرد زیستگاه ماهی قزل آلای خال قرمز می باشد. این ماهی از ماهیان بسیار با ارزش رودخانه های سردآبی است. از همان ابتدای ورودمان به روستا تا قبل از قله پوشش آنتن دهی موبایل نداشتیم نه ایرانسل و نه همراه اول, اما دسترسی بسیار خوب و فراوانی به آب داشتیم.
در طول مسیر سیزده چشمه وجود دارد که هشت چشمه دارای آبی گوارا و قابل شرب هستند. تقریبا ابتدای مسیر20دقیقه پس شروع حرکت دو چشمه کنار هم قراردارند یکی بنام گندآب که بوی نامطبوعی شبیه بوی گوگرد از آن متصاعد می شود و آب این چشمه قابل شرب نیست ولی چشمه بسیار نزدیک به همین چشمه آبی قابل استفاده و گوارا دارد و هر دو چشمه تا حدودی به رودخانه وصل هستند و تشخیص آنها کمی دقت نظر می طلبد. از چند چشمه گوارا آب نوشیدیم. مهمترین و زیباترین و بزرگترین این چشمه ها دو چشمه کنار هم در ارتفاع 3011 بودند که در کمرکش کوه با آبی سفید و فراوان به رودخانه سرازیر میشدند.این چشمه را چشمه سفید نامگذاری کرده اند. پوشش گیاهی زیبا و متنوع بخشی از مسیر با پاکوب کاملا مشخص در هوایی بسیار مطلوب روحمان را سرشار از نشاط کرده بود. جاهایی از عرض رودخانه به راست می رفتیم و باز به چپ بر می گشتیم ولی در کل مسیر پاکوب کاملا مشخص بود و راه خود را به ما نشان می داد.
ساعت یازده در ارتفاع 3146 متر به محیط بانی در کنار چشمه سوتک کوچک رسیدیم. توقفی ده دقیقه ای داشتیم.. از چشمه سفید به بعد را منطقه قرق می نامند که ورود دام به آنجا ممنوع بود.( قرق: محلی که اختصاص به عده ای خاص داشته باشد و از ورود دیگران به آنجا ممانعت به عمل آید- مطابق تعریف لغت نامه دهخدا) یال مشرف به محیط بانی از سمت شمال غربش یال زرد سوتک که خاکش نیز زرد بود و یال غربی که پشت آن قرار داشت را سوتک سرخاب نام نهاده بودند. روبروی محیط بانی پشت کوه زرد دونا قرار داشت. و در سمت شمال محیط بانی هواشناسی بود که فقط تجهیزات اندکی جهت اندازه گیری میزان بارش وجود دارد که از زمان شاهنشاهی پهلوی کار گذاشته شده و بعد از آن چیزی به آن سیستم اضافه نکرده اند و تقریبا کار هم نمی کند. پشت هواشناسی روستای کلاونگا که معدن سرب این روستا همچنان در حال بهره برداری است قرار دارد. از بالای قله شمالی محیط بانی روستاهای کمربن و الیکا نیز مشهود است .
در ارتفاع 3420 شاهزاده کج گردن، آزادکوه با شکوه با تمام ابهتش سمت چپ ما در منتهی الیه شمال تقریبا کامل و مقتدر قد برافراشته بود. درودی فرستادیم بر تک شاهزاده متواضع آریایی و به سوی کمانکوه پیش رفتیم. مسیر حرکتمان در جهت شمال شرق بود و در نهایت ساعت 14:30 به دشت کمان با ارتفاع 3700 متر رسیدیم . نیم ساعت جهت استراحت, صرف اندکی تنقلات و همچنین برپایی چادرهای اتراقمان زمان داشتیم. و ساعت 15 از یال شمالی کمانکوه صعود خود را آغاز کردیم. از ارتفاع 3850 کار فنی تر شده بود و گروه دست به سنگ با اراده و جدیت تلاش می کرد. شیب یال حدود 40 درجه و جاهایی نیز حدود 60 درجه بود. ساعت 17 عصر پنج شنبه 8 مرداد سجده شکر بر روی قله کمانکوه به جای آوردیم و جناب روشن زاده تصاویری زیبا از تلاشمان ثبت کردند..خط الراس را به سمت قله سرماهو ادامه دادیم و ساعت 18 بر روی این قله زیبا نیز قرار گرفتیم. و پس از دقایقی از بین قلل یخچال و سرماهو از مسیری شن اسکی به سمت دشت کمان فرود آغاز شد. ساعت 20 کنار کمپ اقامت شبانه مان کوله بر زمین نهادیم. کم کم دوستان برای استراحت و خوابی آرام پس از ساعتها کوهپیمایی و تلاش بی وقفه آماده می شدند تا بامدادی دیگر را در زیر نور طلایی خورشید آغاز کنند و این یعنی زندگی همچنان جاریست.
ساعت 6 بامداد آدینه ی نیکو از خواب برخاستیم و پس از صرف اندکی ناشتایی و جمع آوری کوله ها و چادرها ساعت 7:30آهنگ فرود نواختیم. ساعت 9 بامداد کنار محیط بانی به مدت 10 دقیقه استراحت کردیم و برای سپاسگزاری از محیط بان خونگرم و تلاشگر دره شیرکمر جناب آقای علی تالشی و قدردانی از روحیه عالی و مهمان نوازش عکسی به یادگار با ایشان گرفتیم. لازم به ذکر است از ابتدای حرکت تا آخر برنامه همه ی دوستان با جدیت از محیط زیست مراقبت می کردند و تمام زباله های تولید شده مان را با خود حمل کرده و از طبیعت زیبا دور کردیم که تصاویر این تلاش دوستان نیز ثبت گردید. پس از خداحافظی از محیط بان به سمت وارنگرود حرکت کردیم. ساعت 11 به ابتدای وارنگرود یا انتهای دره شیرکمر کنار همان چشمه کوچک زیر سایه درختان رسیدیم. جناب مهرآور زمانی نیم ساعته برای استراحتمان در نظر گرفتند. زیر نور گرم و مهربان خورشید پاهایمان را در آب رودخانه خنک کردیم. کمی میوه و تنقلات صرف شد صحبت می کردیم و چند عکسی هم گرفته شد. دوباره به راه افتادیم و مسیر پاکوب و عرض رودخانه را با روحیه ای بسیار عالی همراه با صدای گرم جناب رضا قلی که ترانه هایی سنتی برایمان می خواندند و دوستان نیز بیش و کم همراهی می کردند طی کردیم و ساعت 13:30 کنار مینی بوس آقای کشاورز و البته چای تازه دم و خوش رنگشان توقف کردیم. برنامه صعود با آخرین صحبتهای ارزنده سرپرست محترم جهت تشکر برای حضور و تلاش همنوردان در برنامه و البته سپاس متقابل دوستان از جناب مهرآور در به پایان رسید و تا درودی و صعودی دیگر برای همدیگر لحظاتی خوش آرزو کردیم.
به امید صعودهای عالی و تندرستی همنوردان عزیز
