خط الراس منار به سکین چال
سرپرست برنامه : علی غفوری
تهیه کننده گزارش : علی حاجیلو
تاریخ اجرا : 96/8/26
مسیر دسترسی به منطقه صعود : کرج – جاده چالوس – پل خواب – روستای مورود
توپوگرافی قله منار : قلل سی چال ، شیور چال ، کلون بستک ، سه چال ، سکه نو ، سرخاب ،کمانکوه و آزادکوه در شمال غرب خط الراس هزاربند ، کرچان ، کلاش ویا ، هفتخوان و نتار در شمال کهار ، ناز ، وارکش و فراخنو در شمال شرقی قلل خونکهار و پیله کوه در شرق قلل شاه دژ ، شاه نشین ، پورا و دوبرار در جنوب شرقی و قلل منارک و پهنه سار در جنوب و قلل سکین چال و خط الراس لوارک و بازارک تا توچال هم در جنوب غربی
پوشش گیاهی منطقه : خار ، گون ، گلپر ، ریواس ، آویشن کوهی ، شنگه ، پونه و گرز .
پوشش جانوری : کبک ، خرگوش ، روباه ، گرگ ، خرس ، کل ، بز کوهی و گراز.
وضعیت آنتن دهی موبایل : در بیشتر مسیر تا قله منار و سکین چال آنتن دهی موبایل وجود دارد.
وضعیت آب در منطقه : در طول مسیر صعود و فرود دسترسی به آب وجود ندارد . البته در بخش آخر مسیر فرود در دره غربی روستای مورود و در میان باغات روستا دسترسی به آب رودخانه میسر است.
برنامه در مورخ 26 آبان 96 با تعداد 12 نفر مشتمل بر 8 نفر از اعضاء باشگاه شقایق و 4 نفر میهمان اجرا گردید.
اسامی همنوردان:
اعضاء باشگاه : علی غفوری، مجتبی کبودوندی ، عباس کوچک پور ، حمید رفیعی ، علی حاجیلو ، افشین محمدی و مژده معینی.
افراد میهمان : رضا پیله ور ، میثم مهدی ، فیروزه گلشنی و شبنم رشیدی
ساعت 4 صبح از سر 45 متری گلشهر و 4:30 از میدان کرج با استفاده از مینی بوس آقای کشاورز به سمت جاده چالوس حرکت کردیم . پس از رسیدن به پل خواب در سمت راست جاده پل کوچی است که از روی رودخانه عبور می کند و ما را به سمت روستای مورود هدایت میکند. طول این جاده که ابتدای آن با شیب تند و پیچ در پیچ است تا ابتدای روستا 5.4 کیلومتر می باشد.
ساعت 5:45 دقیقه در ابتدای روستا در کنار یک شیر آب که خروجی چشمه است از مینی بوس پیاده شدیم با توجه با تاریکی هوا استفاده از هدلامپ ضروری بود . هوا سرد بود. دوستان آماده شدند و بعد از کمی نرمش و حرکات کششی پیمایش در ساعت 6 صبح با سرقدمی آقای کوچک پور و عقبداری آقای بهرامی آغاز شد. ارتفاع نقطه شروع 2106 متر بود. ابتدا کمی داخل دره حرکت کردیم و سپس بر روی دامنه پرشیب سمت راست دره ادامه مسیر دادیم تا بعد از حدود 15 دقیقه به یک گوسفند سرا رسیدیم . از گوسفند سرا مسیر به سمت جنوب تغییر یافت بر روی پاکوب با شیب بسیار کم ادامه مسیر دادیم تا اینکه به زیر دامنه با شیب تند رسیدیم . ادامه پاکوب ما را به سمت راست هدایت می کرد و چون از قله دور می شدیم ما به سمت چپ حرکت کردیم و به صورت زیگزاگ دامنه پرشیب را در جهت جنوب پیمودیم اگرچه در این مسیر هم پاکوب مشخصی وجود داشت.
ساعت 8 به ایتدای یال شرقی قله های مورد و منار رسیدیم با تابش آفتاب کمی از برودت هوا کاسته شد البته وزش باد هم به سرد بودن مسیر حرکت روی یال بیشتر کمک میکرد. ساعت 8:15 در نقطه ای مناسب برای صرف صبحانه توقف کردیم . سرپرست برنامه از پیش تذکرات لازم را در خصوص تهیه و غذای های آماده و لقمه ای برای صرفه جویی در زمان داده بودند. نکته مهمی که سرپرست به درستی به آن اشاره کرده بود این بود که صعود سرعتی ملاک ما نیست بلکه مساله اساسی سرعت عمل در انجام کارها و جلوگیری از اتلاف وقت است. بر این اساس دوستان همنورد هم به تو صیه های سرپرست عمل کرده بودند و ما توانستیم ظرف مدت 15 دقیقه صبحانه را صرف کرده و بلافاصله به حرکت ادامه دهیم.
ساعت 9:50 به قله مورود با ارتفاع 3244 متر رسیدیم رسیدیم و بدون توقف به سمت قله منار حرکت کردیم بعد از گذر از شاخک قله منار در ساعت 11:15 دقیقه به قله 3520 متری منار رسیدیم. به مدت نیم ساعت روی قله به صرف تنقلات و ثبت عکسهای یادگاری مشغول شدیم و ساعت 11:45 با تصمیم سرپرست دو نفر از افراد تیم بر روی قله ماندند و آقای بهرامی هم با از خودگذشتگی کنار این نفرات ماندند تا تیم اول به پیمایش خط الراس ادامه دهد. تیم دوم ابتدا دقایقی با ما ادامه مسیر دادند ولی سپس بازگشتند تا در کنار قله منار منتظر بازگشت تیم باشند.
سرپرست برنامه در زمان شکل گیری ایده این برنامه نیم نگاهی به پیمایش این خط الراس تا قله سرلت و فرود از شهرستانک داشتند ولی این برنامه که به نحوی شناسایی محسوب می شود نیازمند یک تیم یکدست دو سه نفره بود. بر این اساس در این برنامه پیمایش تا قله سکین چال هدف تیم بود. مسیر قله منار تا سکین چال به طول 3.2 کیلومتر مشتمل بر 5 زین اسبی و فراز و فرود بود که به مدت 1:50 دقیقه به طول انجامید . قبل از رسیدن به شیب آخر منهی به قله به جاده خاکی روی خط الراس برمیخوریم که برای نصب دکلهای برق فشار قوی کشیده شده است .
نشانه قله سکین چال یک دکل فشار قوی بر روی آن است. البته قله دیگری در 100 متری جنوب این قله وجود دارد که هم ارتفاع این قله است ولی با توجه به اطلاعات دریافتی از سایر دوستان که بر روی قله یک دکل برق قرار دارد قله اول را به عنوان قله در نظر گرفتیم . ساعت 13 پا بر قله سکین چال گذاشتیم و عکس یاگاری گرفتیم . سرعت باد افزایش یافته بود و هوا سردتر شده بود . پایین قله روی جاده خاکی کمی برای صرف تنقلات استراحت کردیم و سپس به سرعت راه بازگشت را در پیش گرفتیم.
ساعت 14:40 به قله منار برگشتیم و به دوستانمان پیوستیم . با مشورت با سرپرست و با توجه به سرد شدن هوا و سرعت باد و اینکه مسیر صعود اولیه روی یال رو به باد قرار دارد تصمیم گرفته شد که از یال شمالی قله اگرچه شیب تندی داشت فرود بیایم تا همین اینکه زودتر ارتفاع کم کنیم تا از برودت هوا و وزش باهای تند و سرد در امان باشیم هم در جای مناسبی ناهار صرف شود. علیرغم شیب تند یال شمالی مسیر در بسیاری از نقاط پاکوب داشت و با روش فرود زیگزاگی تیم به راحتی مسیر بازگشت را ادامه داد.
در نقطه مناسبی که هنوز آفتاب گیر بود به مدت 15 دقیقه به صرف ناهار مشغول شدیم . غذای لقمه ای بار دیگر به سرعت عملمان افزود و پیش از آنکه سرما اذیت کننده شود برخاستیم و ادامه مسیر دادیم. مسیر را ادامه دادیم تا به یک باغ منفرد و تک در دامنه رسیدیم همچنان به فرود ادامه دادیم. در نقطه ای مناسب با نظر سرپرست و با توجه به تاریکی قریب الوقوع هوا هدلامپها نصب شد و به مسیر ادامه دادیم. وقتی به باغهای روستای مورود رسیدیم هوا کاملا تاریک شده بود. برخی دوستان که علیرغم تذکر سرپرست در همراه داشتن هدلامپ و اطمینان از شارژ باطری ها و داشتن باطری اضافه سهل انگاری کرده بودند به اهمیت و ضرورت داشتن هدلامپ پی بردند. در برخی نقاط پاکوب واضح بود ولی در برخی نقاط پاکوب نامعلوم بود. برای جلوگیری از اتلاف انرژی دوستان در تصحیح مسیر من کمی جلوتر از تیم حرکت میکردم تا مسیر درست را پیدا کنم.
در ابتدای باغها ابتدا به سمت غرب تغییر مسیر دادیم و کمی جلوتر دوباره به سمت شمال برگشتیم و وارد یک دره شدیم که دارای چندین سیل بند بود که از کنار آنها گذشتیم قبل از سیل بند آخری راه پاکوب ما را به سمت دامنه سمت چپ دره کشاند و با کمی صعود به یک گوسفند سرا در کنار باغ میوه ای رسیدیم. مترسک ابتدای فنسهای باغ در تاریکی شب و در برابر نور هدلامپ به مانند یک انسان واقعی و بی تحرک بود. ذوق هنری دوستان گل کرده بود و در آن تاریکی به عکاسی مشغول شدند.
ابتدا یک مسیر در سمت شمالی باغ دیدیم که قصد داشتیم آنرا ادامه دهیم ولی با مشاهده یک نور چراغ قوه در سمت غرب باغ و با تصور اینکه محلیها هستند مسیرمان را به سمت غرب و به سمت روستا تغییر دادیم. هنوز به کف دره نرسیده بودیم. این مسیر مزیتی که داشت عبور آسان و مسیر ساده روی دامنه بود و احتمالا با تجربه قبلی صعود زمستانه خودم در این مسیر اگر وارد رودخانه کف دره و باغات آن میشیدیم مسیر دشوارتری برای یک تیم خسته بود. جالب اینکه نور چراغ قوه متعلق به چوپانانی بود که بر خلاف تصور ما نزدیک نبودند و نزدیک روستا روی دامنه ها قرار داشتند و صرفا نور چراغشان بسیار قوی بود.
مسیر را در کنار یک جوی آب خشک بر روی دامنه ادامه دادیم وقتی به یک دره در مسیر مان برخوردیم که راه نمی داد به ناچار دامنه را به سمت کف دره فرود آمدیم و قبل از رسیدن به کف دره به یک کلبه متروکه برخوردیم. نهایتا به کف دره رسیدیم و رودخانه عیان شد با عبور از رودخانه در سمت دیگر دره جاده خاکی ما را تا روستا هدایت می کرد. سعی کردیم با احترام به روستاییان عبورمان از روستا بی سر و صدا باشد . با توجه به اینکه روستاییان زنجیر ورودی روستا را نصب کرده بودند مجبور شدیم مسافت بیشتری را بپماییم تا بیرون روستا به ماشین برسیم. ساعت 19:10 دقیقه با رسیدن به کنار ماشین و صرف چای آنشی برنامه پایان یافت. ساعت 20:40 دقیقه به کرج رسیدیم و دوستان به امید دیدار و حضور در برنامه ای دیگر از هم خداحافظی کردند.
در انتهای گزارش شایسته است که از طرف همه همنوردان از زحمات و دلسوزیهای سرپرست با اخلاق برنامه آقای علی غفوری تشکر و سپاسگزاری کنم.
تا درودی دیگر بدرود.
