بنام خالق زیبائی
گزارش برنامه قله سرخاب
تاریخ اجرا 1402/11/21
سرپرست و نویسنده گزارش: سلمان بهمن دار
قله سرخاب یا سرخاب ها با ارتفاع تقریبی ۳۸۵۰ متر در مرز بین استان البرز و مازندران قرار دارن البته خود قله ها در استان مازندران هستن و از روستاهای وارنگه رود در جاده چالوس و دونا در پل زنگوله قابل صعود هستن و معمولا اکثر صعودها از روستای وارنگه رود انجام میشه.از روستای وارنگه رود هم از سه تا مسیر میشه سرخاب هارو صعود کرد که ی مسیر گرده غربی و ی مسیر گرده شرقی که بصورت خط الراسی به قله می رسن ولی فنی هستن و در زمستان صعودشون خیلی سخت خواهد بود ولی بهترین مسیر مخصوصا برای فصل زمستان که خطر بهمن کمی داره یال جنوبی که وقتی از روستا خارج میشیم بعد از پل آهنی که ما رو به سمت چپ رودخونه هدایت می کنه و حدود بیست دقیقه پیمایش در تابستان و حدود یک ساعت در زمستان به اولین دره ای که می رسیم این یال در سمت راست دره قابل مشاهده میباشد و میتونیم از اون صعود کنیم که مسیر صعود ما در این برنامه بود و قبلا هم چندین بار در فصل های مختلف از این مسیر سرخاب هارو صعود کردیم.این یال با توجه به جنوبی بودنش کاملا آفتاب گیر و در فصل سرما و زمستان و وجود برف میتونه به صعود تیم کمک کنه البته از این یال اول قله سرخاب غربی صعود میشه که معمولا هم فقط همین قله صعود میشه ولی از طریق ی زین اسبی و حرکت به سمت شرق میشه سرخاب شرقی رو هم صعود کرد.نکته دیگه ای که در مورد سرخاب ها میتونم بگم اینه که در زمستان جزو قله های کم صعود ولی تقریبا ایمن منطقه جاده چالوس و در بین قله های روستای وارنگه رود هستن ...
نکته بعدی اینه که این قله با توجه به شرایط خاصی که داره کل و بز،خرس و پرندگان مختلف در اون دیده میشن و دوستانی که قصد صعود به این قله هارو دارن باید به این موضوع توجه داشته باشن و همینطور در فصل بهار و تابستان از پوشش گیاهی متنوعی برخوردار هستن.
دسترسی به آنتن از روستا تا قله نیست ولی روی قله آنتن موبایل هست و از اونجا در صورت نیاز میتونید تماس بگیرید ...
شرح گزارش:
صبح روز جمعه 21 بهمن ماه با توجه به شرایط پیش بینی هوا و بررسی شرایط برف منطقه به همراه سیزده نفر از همنوردان باشگاه شقایق و شرکت پرتو مپنا ساعت 4:30 دقیقه صبح از جلوی پارکینگ پارک چمران حرکت کردیم به سمت روستای وارنگه رود.حدود ساعت 6:00 با پشت سر گذاشتن جاده چالوس رسیدیم به روستا و همون داخل روستا پیاده شدیم چون ادامه مسیر که از داخل روستا رد میشه و به اون ویلای معروف در انتهای روستا میرسه پر از برف بود و باید ماشین هارو همون داخل روستا پارک می کردیم.از ماشین که پیاده شدیم دمای هوا نوید یک روز خیلی سرد رو میداد و همونطور هم شد و یکی دو ساعت اول مسیر تا جایی که پای یال صعود برسیم و آفتاب بیاد بالا واقعا سرد بود و با حجم برفی که داشتیم ی برنامه زمستونه واقعی بود.بعد از اینکه دوستان آماده شدن حدود ساعت 6:30 دقیقه پیمایش خودمون رو شروع کردیم.با توجه به بارش برفی که طی چند روز گذشته تو منطقه بارید بود و تیمی وارد منطقه نشده بود از همون ابتدای کار برف کوبی ما شروع شد و ارتفاع برف بین 30 تا 50 سانتی متر متغیر بود البته ارتفاع واقعی برف تا یک متر هم می رسید ولی اون مقداری که ما داخل برف فرو می رفتیم و در واقع برف کوبی می کردیم بین 30تا 50 سانتی متر بود.در طول پیمایش سعی می کردیم نکات مهم برای برنامه های زمستانی رو خیلی کوتاه بگیم چون هوا بقدری سرد بود که نمیشد توقف بیش از دو سه دقیقه داشته باشیم.نکاتی مثل انتخاب پوشاک،حفظ دمای بدن،زمان استارت و برگشت به منطقه امن، انتخاب مسیر درست و ایمن،شیوه درست گام برداری و مخصوصا برف کوبی و مسائل دیگه ای که نیاز هست ما در برنامه های زمستانی بهش توجه کنیم تا صعود ایمنی داشته باشیم...
نسبت به حجم برف و برف کوبی که داشتیم سرعت تیم در مجموع خوب بود و بعد از حدود دو ساعت برف کوبی در مسیر پاکوب تابستانه حدود ساعت 9:00 رسیدیم به ابتدای یال صعود و با بالا اومدن آفتاب کم کم یخ مون باز شد و همون ابتدای یال که بخاطر رو به آفتاب بودنش برف نداشت نشستیم برای صبحانه ولی بعد از ی ربع استراحت بلافاصله صعود مون رو شروع کردیم چون هر چند آفتاب بود ولی توقف بیش از اندازه هم زمان رو از دست می‌دادیم هم سرد مون میشد.کمی از کف رودخانه فاصله گرفیتم و سوار یال شدیم دوباره برف کوبی شروع شد و دوستانی که توان بیشتری داشتن به صورت چرخشی کار برف کوبی رو انجام میدادن.در ادامه مسیر ساعت حدود 11:30در ارتفاع 3200 متری ی استراحت کوتاه دیگه داشتیم و خوشبختانه ی هوای آفتابی عالی و بدون باد داشتیم پس از چند دقیقه استراحت مسیر صعود رو در پیش گرفتیم. ویو منطقه فوق‌العاده زیبا و دیدنی بود دل هر ببینده ای رو با خودش می‌برد و ما هم مست از این هوا و منظره در حال صعود بودیم.
بعد از دو ساعت نیم تلاش بی وقفه ساعت 14:00به ارتفاع 3500 متری رسیدیم که کم کم ی باد سردی هم شروع به وزیدن کرد همونجا با توجه به زمان و شرایط هوا و شرایط تیم تصمیم به بازگشت گرفتیم در صورتی که تا قله حدود 350 متر فاصله داشتیم ولی با توجه به حجم برف و خستگی تیم بخاطر برف کوبی زیاد حداقل دو ساعت دیگه باید ادامه می‌دادیم تا به قله برسیم و این اصلا کار منطقی و عاقلانه ای نبود بنابرین با کمی استراحت مسیر برگشت رو در پیش گرفتیم که تا قبل از تاریکی هوا بتونیم برگردیم به روستا و این یکی از نکاتی بود که اول مسیر به دوستان گفتیم که بهتره رعایت کنیم.با کم کردن ارتفاع از شدت باد و سرما هم کاسته شد و دوباره در همون ارتفاع 3200 متری ی توقف کوتاه انجام دادیم و پس از بررسی شن اسکی که مسیر فرود تابستانه است و در فصل زمستان ممکن خطرناک باشه تصمیم گرفتیم فرود بیایم و این تصمیم با توجه به دمای هوا،میزان برف منطقه، شکل منطقه،پوشش گیاهی منطقه،زمان فرود گرفته شد که پس از رسیدن به کف رودخانه همین موضوع رو بین دوستان مطرح کردیم که آیا این تصمیم تصمیم درستی بود یا نه که برخی از دوستان گفتن بله و برخی دیگه هم ترجیح میدادن همون مسیر رفت رو باید بر می گشتیم و در پایان دلایل انتخاب این مسیر برای فرود رو به دوستان توضیح دادیم که چرا و چطور این تصمیم رو گرفتیم. ساعت حدود 17:00بود که رسیدیم به کف رودخانه و پس از کمی استراحت با توجه به حجم کم آب رودخانه و برای اینکه دیگه برف کوبی نکنیم از کنار رودخانه به مسیر خودمون ادامه دادیم تا به محل تلاقی مسیر رفت مون برسیم.آفتاب پس از یک روز همراهی و همکاری با ما در حال غروب کردن و بود و هوا رو به تاریکی می رفت و خوشبختانه تیم در صحت و سلامت کامل ساعت 19:00 با تاریک شدن کامل هوا به پای ماشین رسیدیم و با انرژی گرفتن از ی برنامه خوب راه خانه را در پیش گرفتیم.
با سپاس از همراهی و همکاری دوستان و همنوردان خوب باشگاه شقایق و تیم خوب و منظم شرکت پرتو مپنا که در این برنامه شرکت داشتن.