گزارش برنامه ی قله ی کهار
تاریخ اجرا : 10 فروردین 1403
ارتفاع قله : ۴۰۵۰ متر
ارتفاع شروع پیمایش : ۲۱۰۰ متر
ارتفاع جان پناه : ۳۱۷۰ متر
مقدار پیمایش : حدود ۱۵ کیلومتر
مسیر پیمایش : روستای کلوان
دیگر مسیرهای صعود : روستای گته ده طالقان - این مسیر غیر مرسوم می باشد .
وضعیت آنتن دهی موبایل : همراه اول و ایرانسل از ابتدای مسیر تا محدوده ی جان پناه برقرار است .
وضعیت آب آشامیدنی: در ابتدای شروع پاکوب چشمه های پراکنده ای وجود دارد که در اواخر تابستان قطع می شود ، لوله ی آبی در ارتفاع ۲۵۰۰ متری و در شرق مسیر قرار دارد که در واقع چشمه نیست و آب انتقالی از جایی دیگر می باشد و در پاییز امکان قطع شدن آن می باشد و در نهایت چشمه ی ضلع شرقی جانپناه که تقریباً همیشه برقرار است . توجه فرمایید آب های بالادست در زمان بارش های فراوان زمستان زیر برف مدفون می شوند .
_______________________________________________________
سرپرست : احمد سعیدی
پشتیبان : لیلا خورشیدی
نگارش : علی آمی
همنوردان : احمد سعیدی ، علیرضا گلداری ، فرامرز فقیری ، علی آمی
________________________________________________________
وجود ساکنان محلی مهمان نواز و امنیت روستاهای منطقه ، یال پهن و مستقیم مسیر که در زمستان ها قله ی ۴ هزاری مناسبی برای صعود فراهم می کند یا دورنمای زیبای قله های عظیم البرز و مواردی از این دست بنظر شاید علت محبوبیت قله کهار در بین کوهنوردان البرزی و تهرانی باشد .
خوشبختانه چند روز قبل از اجرای برنامه برف مناسبی در بیشتر نقاط البرز باریدن گرفت و به همین علت صعود به قله ناز در تقویم باشگاه به خاطر چالش بیشتر مسیرش به قله کهار تبدیل شد . ساعت ۳:۳۰ بامداد از کرج به سمت روستای کلوان رهسپار می شویم ، همنورد گرامی آقای گلداری زحمت وسیله ی حمل و نقل را بر عهده داشتند . حدود ۴۷ کیلومتر مسافت پیش روی ماست . در جاده ی چالوس بعد از پل خواب جاده فرعی منتهی به روستای کلوان در سمت چپ مشاهده می شود ، برای رسیدن به محل مناسب پارک ماشین ها و شروع پیمایش توجه کنید که پس از عبور از دو راهی روستای کلها مستقیم به راه خود ادامه داده و در حدود کمتر از یک کیلومتر به یک دوراهی دیگر می رسیم ، حال در سمت راست که جاده ای خاکی می باشد حرکت می کنیم و برای بار سوم به دوراهی دیگری بر میخوریم ، اینجا می توان برای جانمایی بهتر از روی پل سمت چپ مسیر عبور کرده و در فضای مناسب تری که برای پارک ایجاد شده توقف کرد . برای شروع پیمایش دوباره به دو راهی سوم باز می گردیم و اینبار از سمت راست روی جاده ی خاکی دیگری می توان پیمایش را آغاز کرد .
ساعت ۵ صبح است و در هوای سرد بهاری زیر نور مهتاب نیازی به هدلایت نیست . در سمت غرب مسیر خانه باغ های روستا ، رودخانه و در بالادست نیز یال پر برف منتهی به قله های میشینه نو و ناز دیده شود . حجم برف در این ماه از سال روی ارتفاعات بالادست هر دو قلل ناز و کهار قابل توجه است . چند دقیقه از شروع پیمایش نگذشته است که در شرق مسیر پاکوبی مشاهده می شود که گروه را به یال منتهی به قله کهار هدایت می کند . چشمه های پراکنده ای که در ابتدای گزارش نام برده شد در مسیر برقرار هستند . انتهای پاکوب به خانه ویلایی بزرگی ختم می شود که در جنوب آن صخره ای مرتفع نیز دیده می شود . ساعت ۵:۲۰ روی یال به سمت شمال ادامه می دهیم و از باغ و خانه ای متروکه که در سمت شرق مسیر وجود دارند گذر می کنیم و کم کم در برف قدم می گذاریم .
از شروع شیب یال اصلی قله تا جان پناه چند بخش شیب مسیرمان کم می شود که برای استراحت ، صرف آب و تنقلات مناسب است . در شرق مسیرمان خط الارس کرچان ، کلاش ویا ، هفت خوان و ونتار مشخص است و همچنین روستای کلها در پایین دست مشاهده می شود . همون طور که در ابتدا بیان شد لوله ی آب آشامیدنی ارتفاع ۲۵۰۰ متری زیر برف پنهان شده . در هوای سرد پیمایش روی برف سفت به خوبی و با سرعت انجام می شود . اما پس از تابش آفتاب کم کم در برف ها فرو می رویم و سرعت پیمایش کند می شود .
ساعت ۸:۴۰ دقیقه تیم ۴ نفره ی ما به جان پناه و ارتفاع ۳۱۷۰ متری می رسد ، این جان پناه در سال گذشته به همت آقای ابوالفضل کرمانی عزیز و دوستانشان بازسازی و مرمت گشته است . امید است کوهنوردان عزیز در نگه داری و نظافت آن کوشا باشند . پس از صرف صبحانه و استراحت به مسیر خود ادامه می دهیم .
در فصول پر برف بابت دوری از خطرات سقوط در دره های کنار مسیر باید از روی یال پهن و مناسب مسیر به سمت قله پیش برویم . توجه بفرمایید اینجا باز به مشابه ابتدای مسیر خواهیم دید حدوداً تا ارتفاع ۳۸۰۰ متری مابین شیب مسیر چند متری هم کاهش درجه شیب داریم . به این ترتیب که اولی شیب تند ، سپس چند شیب ملایم و در آخر نیز دوباره شیب مسیر زیاد می شود . کم کم از جان پناه دور می شویم و در اولین شیب ادامه ی مسیر که حدود ۳۵ درجه است کمی به چالش بر می خوریم . بنظر اگر درجه ی هوا منفی و حجم برف زیاد باشد امکان دارد به ابزار کلنگ برای پیمایش این نقطه و همچنین شیب آخر مسیر نیاز باشد .
طبق هواشناسی امروز باد ملایمی می وزد و با افزایش فعالیت بدنی و تابش خورشید گرمای هوا اندکی نیز آزار دهنده می شود . مسیر از حدود ارتفاع ۳۸۰۰ متری شیب ملایم تری به خود می گیرد . اینجا با نگاهی به سمت شرق قله دماوند پدیدار می شود و در ادامه همچنین قلل آزادکوه ، کمان کوه و خلنو و ... نیز نمایان می شوند . وقتی به شمال نگاه می کنیم شاید برای افرادی که اولین بار به قله کهار می آیند این اشتباه ایجاد شود که قله کهار همین قله ضلع غربی مسیر صعود است در حالی که پس از عبور از شرق این قله می توان به مسیر صاف و بدون شیب منتهی به قله رسید و در نهایت چند متری ارتفاع می گیریم و در ساعت ۱۲:۴۵ گروه بر روی قله کهار آرام می گیرد . عجیب است در این فصل از سال هیچ بادی روی قله نمی وزد و در کمال آرامش به استراحت و ثبت عکس یادگاری مشغول می شویم .
مسیر بازگشت گروه دقیقا همان مسیر صعود است ، با آرامش و احتیاط در برف ها قدم می گذاریم و در ساعت ۱۴:۴۵ به جان پناه می رسیم ، نهار صرف می شود و دوباره فرود را از سر می گیریم ، با وجود ادامه ی تابش آفتاب و گرم تر شدن هوا بیشتر از پیش در برف ها فرو می رویم و در بخشی از مسیر برای جلوگیری از ایجاد آسیب پیمایش گروه به کندی و با احتیاط فراوان ادامه می یابد . در نهایت ساعت ۱۷ خوشبختانه گروه در سلامت کامل و پرنشاط به روستای زیبای کلوان می رسد .
با تشکر از اهالی خوب و صبور روستاهای منطقه
به امید صعودهای دلچسب و ایمن ؛
در پناه خوبی ها باشید .