گزارش برنامه صعود فنی کوه نوردی با اسکی به قله تخت سلیمان
سرپرست برنامه : محمد تبدل
اسامی شرکت کننده گان : محمد تبدل - امیر جمالی – پویا پوررضای تبریزی – سعید آقا کاشی – مهدی حسینی – علی رضا گوهری
مسئول فنی : پویا پوررضای تبریزی
پشتیبان : علی شفیع پور
نویسنده گزارش : پویا پوررضای تبریزی
تاریخ اجرا :8 .9 .10 اردیبهشت 1403
روز جمعه بعد از ظهر مورخ 7 اردیبهشت ماه 1403 همه اعضای تیم شامل 6 نفر از سمت کرج و قزوین به سمت ونداربن با خودرو شخصی حرکت کردند و بعد از گذراندن شب در قرارگاه ساعت 7 صبح روز شنبه از قرارگاه کوهنوردی ونداربن با ارتفاع 2300 متر از سطح دریا به سمت جان پناه سرچال به ارتفاع 3700 متر بعد از بستن چوب های اسکی و کفش اسکی بر روی کوله پشتی حر کت کردند.
این نکته نیز قابل ذکر می باشد که تمام اعضای تیم از قبل چندین برنامه صعود کوه نوردی با اسکی مانند قلل سکه نو ، الوند در استان همدان ، خونکهار و ... با یکدیگر داشته اند و از توانایی فنی و آمادگی جسمانی یکدیگر مطلع وهماهنگ بودند.
در مورد حمل بار ها تا جان پناه سرچال با توجه به حجم و وزن بالای لوازم برای اقامت 2 شب در جان پناه تصمیم بر آن شد که برای حمل لوازم عمومی شامل غذا، لوازم فنی مانند طناب و کرامپون های کفش ، کیسه خواب ، کپسول گاز و اجاق از باربر های محلی کمک گرفته شود که بعد از مذاکره با 3 نفر از باربران عزیز 3 کوله پشتی هر کدام به وزن 12 کیلوگرم برای 6 نفر از اعضای تیم ( به ازای هر نفر 6 کیلوگرم ) ساعت 5 صبح روز شنبه به آنها تحویل داده شد که قرار بر آن شد که در جانپناه سرچال تحویل تیم دهند.
نکته مهم در مورد حمل بار توسط باربران عزیز محلی این است که متاسفانه مقداری از تغذیه های برنامه ریزی شده تیم مانند تن ماهی را در طول مسیر بدون هماهنگی با تیم مصرف کردند که مقداری در وعده های غذایی تیم اختلال ایجاد کردند و وظیفه این عزیزان است که از قبل با تیم هماهنگ می کردند تا تدبیر لازم در نظر گرفته شود.
تیم بعد از طی کردن مسیر و عبور از دو پل چوبی و سپس کمی استراحت در کنار سنگ کشتی ( ارتفاع 2700 متر از سطح دریا ) و استفاده از آب چشمه کنار سنگ کشتی حدود ساعت 1 بعد از ظهر به جان پناه سرچال رسید و بعد از کمی استراحت و آماده کردن لوازم و غذا و برف آب کردن شب را در جان پناه سرچال گذراند.
در مورد مسیر صعود تا جان پناه سرچال ، از لیزونک پایین تا جان پناه به دلیل وجود برف تیم توانست با بستن اسکی در زیر پا سرعت بیشتری برای صعود بگیرد .
روز یکشنبه ساعت شش و نیم صبح تیم بعد از صرف صبحانه مختصر و بستن کوله و حمل تمامی لوازم فنی مانند طناب ، لوازم بالاکشی شامل T-block و میکروترکشن و کارابین و ابزار حمایت و ست بهمن شامل دستگاه ترنسیور ، میل سونداژ و بیل برف از پناهگاه سرچال با اسکی و کفش تورینگ صعود به سمت قله تخت سلیمان را شروع کرد و بعد از حدود 2 ساعت پیمایش به پای دهلیز شمالی قله تخت سلیمان رسید و سپس بعد از کمی استراحت و پوشیدن هارنس و کلاه ایمنی تصمیم برآن شد که تا جایی که شیب و کیفیت برف با حفظ نکات ایمنی اجازه می دهد با اسکی و کرامپون اسکی صعود انجام شود.
متاسفانه پای دهلیز شمالی یکی از اعضای تیم با در نظر گرفتن مسائل فنی و بعد از مشورت با سرپرست از ادامه مسیر انصراف داد و تیم در قالب گروه 5 نفره به مسیر به سمت قله ادامه داد.
رخ شمالی قله تخت سلیمان در زمستان و بهار شامل یک دهلیز اصلی می باشد که بعد از حدود 300 متر ارتفاع گرفتن به 3 دهلیز اصلی شرقی ، مرکزی و غربی تقسیم می شود. دهلیز شرقی پهن تر و دارای شیب مناسب تر نسبت به دهلیز های دیگر می باشد و برنامه تیم به این صورت بود که بعد از صعود از دهلیز مرکزی و قرار گرفتن بر روی خط الراس دندان اژدها به سمت قله صعود کرده و سپس بعد از صعود قله تخت سلیمان از دهلیز شرقی که دارای برف مناسب است فرود بیاید.
گروه بعد از یک ساعت و نیم و صعود حدود 300 متر ارتفاع با اسکی و کرامپون اسکی تصمیم گرفت با توجه شیب ورتیکال زیاد و ایمنی بیشتر بعد از بستن اسکی ها بر روی کوله پشتی با کرامپون کفش صعود را ادامه دهد. شیب دهلیز مرکزی بسیار زیاد و در حدود 70 درجه سنجیده می شد که تیم با حفظ نکات ایمنی و سنجیدن کیفیت برف و یخ از لحاظ بهمن و ساعت صعود بعد از حدود 2 ساعت به یال اصلی دندان اژدها به تخت سلیمان رسید.
با توجه به مسیر فنی خط الراس و وجود یخ و باد زیاد تیم با گرفتن کارگاههای طبیعی و حمایت اعضای تیم به صعود به سمت قله ادامه داد و بعد از حدود یک ساعت صعود در ساعت 1 بعد از ظهر به قله تخت سلیمان با ارتفاع 4659 متر از سطح دریا رسید.
بعد از گرفتن عکس یادگاری و کمی استراحت گروه با بستن اسکی و آماده شدن برای فرود با اسکی به سمت دهانه اصلی دهلیز شرقی که در ابتدای مسیر دارای سنگهای بزرگ می باشد حرکت و بعد از حدود نیم ساعت به ورودی اصلی دهلیز شرقی که شیب نسبتا زیادی برای اسکی کردن دارد رسید و با توجه به توانایی تیم و با حفظ ایمنی و سنجیدن نقاط امن تیم بعد از حدود نیم ساعت به کف یخچال پا تخت رسید.
شایان ذکر است که کیفیت برف دهلیز شرقی با توجه به ارتفاع بالا و زمان فرود تیم برای اسکی کردن مناسب بود و تیم بعد از حدود یک ساعت از قله تا پناهگاه سرچال را اسکی کرد و تمام اعضای گروه از کیفیت خوب برف و مسیر زیبا پا تخت تا سرچال لذت برده بودند.
گروه بعد از کمی استراحت و شب مانی در سرچال روز دوشنبه بعد از بستن کوله ها و تمامی لوازم و زباله ها ساعت 7.30 صبح از سرچال تا نزدیکی سنگ کشتی را از مسیر دره اسکی کرد و سپس از آنجا با بستن اسکی ها بر روی کوله پشتی بعد از حدود 3 ساعت از شروع حرکت از سرچال ساعت 10.30 صبح روز دوشنبه به قرارگاه ونداربن رسید و سپس بعد از کمی استراحت با خودرو ها شخصی به سمت کرج حرکت کرد.